Συνέντευξη με την Μουγκέ Γιαμανγιλμάζ, μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) της Τουρκίας
Μουγκέ Γιαμανγιλμάζ,μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) και της Ομοσπονδίας Ενώσεων Σοσιαλιστικής Νεολαίας (SGDF):
«Ο Ερντογάν και το ΑΚΡ ενσαρκώνουν τους μεγαλύτερους εχθρούς του τουρκικού λαού»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη
«Ζούμε τρελές μέρες. Καταλάβετέ με!» έγραφε το sms που έφτασε στο κινητό τηλέφωνό μου στις 2:10 μετά τα μεσάνυχτα, με αποστολέα τη Μουγκέ Γιαμανγιλμάζ. Όλη τη μέρα την αναζητούσα, χωρίς αποτέλεσμα, με κλήσεις, μέσω gmail και facebook. Καθυστερούσε να απαντήσει στις γραπτές ερωτήσεις του Δρόμου. Και δεν ήξερα καν αν κάποια στιγμή σκόπευε να το κάνει. «Τι συνέβη;», τη ρωτάω. Ιδού η αποστομωτική απάντησή της, που επαληθεύει στο ακέραιο τα περί «τρελών ημερών» που η γυναίκα ζει:
«Εκατό Κούρδοι εργάτες σε κατασκευαστικά έργα στο Ερζερούμ πολιορκούνταν από φασίστες για ένα δεκάωρο. Η αστυνομία δεν παρενέβη. Δύο από τους εργάτες τραυματίστηκαν από την επίθεση». Οι σύντροφοί της από την SGDF, που επέζησαν της επίθεσης στο Σουρούτς από θαύμα, πραγματοποίησαν συνέντευξη Τύπου για το συμβάν στην Κωνσταντινούπολη.
Και όχι μόνο. Όπως μας περιγράφει αναστατωμένη η Γιαμανγιλμάζ, οι εξελίξεις έκτοτε έτρεξαν. Και τρέχουν: «Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) κίνησε διαδικασίες για να αρθεί η βουλευτική ασυλία του συμπροέδρου του HDP Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ώστε είτε να δικαστεί, είτε να ανοίξει ο δρόμος για να τεθεί εκτός νόμου το HDP».
Η «απάντηση» του ΗDP δεν άργησε να έρθει: «Η ομάδα των 80 βουλευτών μας στην Εθνοσυνέλευση κατέθεσε νομοθετική πρόταση για την άρση των ασυλιών των βουλευτών του ΑΚΡ και κάλεσε τους υπόλοιπους βουλευτές να την υποστηρίξουν. Αν συμβεί αυτό, το ΑΚΡ μπορεί να δικαστεί για υποθέσεις διαφθοράς!».
Στη συνέντευξη που ακολουθεί η Γιαμανγιλμάζ, μια αυθεντική αριστερή ψυχή που επιβίωσε από το μακελειό στο Σουρούτς, μας μιλά, μεταξύ άλλων, για τα τελευταία θύματα της κρατικής ασυδοσίας: τους 794 εργαζόμενους που έχασαν τη ζωή τους σε ατυχήματα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, τους 950 αριστερούς που πρόσφατα συνελήφθησαν, αλλά και την παράνομη αστυνομική επίθεση που έγινε πριν από μια βδομάδα στα γραφεία της Ένωσης Εργαζομένων στους χώρους της Παιδείας και των Επιστημών.
Πώς αποφασίσατε να γίνετε μέλος ενός αριστερού κόμματος; H ιδεολογία έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο ή τα επείγοντα κοινωνικοπολιτικά αιτούμενα της χώρας σας;
Στο Πανεπιστήμιο γαλουχήθηκα με κείμενα κριτικής του εθνικισμού, και ειδικότερα του τουρκικού εθνικισμού. Την ίδια εποχή, βρέθηκα ακουσίως αντιμέτωπη με το Κουρδικό ερώτημα. Άρχισα να δουλεύω πάνω σε αυτό, διαβάζοντας πολύ και συμμετέχοντας στην πολιτική. Όταν διερευνούσα το Κουρδικό, άρχισα να αναρωτιέμαι και για τους Αρμένιους, τους Έλληνες, τους Εβραίους. Από την άλλη, αναμείχθηκα και στους γυναικείους αγώνες, και σιγά-σιγά είδα ότι αυτό που αποκαλούμε στην Τουρκία ταυτότητα είναι μια καθαρά ταξική κατηγοριοποίηση: οι γυναίκες και οι Κούρδοι ανήκουν στους φτωχότερους.
Από όσα προαναφέρατε, το Κουρδικό ζήτημα ήταν αυτό που λειτούργησε πρωτίστως αφυπνιστικά;
Για μένα, σημείο καμπής ήταν η κατανόηση του Κουρδιστάν ως μιας διεθνούς αποικίας. Το Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα είχε αφομοιώσει την πολιτική παράδοση της τουρκικής Αριστεράς, και ήμουν σε θέση να ενστερνιστώ τη λύση που πρότειναν οι Αριστεροί για το Κουρδικό ζήτημα. Το HDP ενσωμάτωνε την ενοποίηση του Κουρδικού Απελευθερωτικού Κινήματος και των Σοσιαλιστών της Τουρκίας. Ήταν ένας χώρος που προσέγγιζε τις γυναίκες, τις τρανς, τη φύση, την εργασία και την ελευθερία. Ήταν μια αδελφοποίηση πρωτόγνωρη, συναρπαστική, συγκλονιστική και οραματική.
Από πότε είστε μέλος του HDP;
Το HDP γεννήθηκε λίγο πριν από το Κίνημα στο Πάρκο Γκεζί, ανδρώθηκε και ενδυναμώθηκε το 2013 στην αντίσταση που αναπτύχθηκε μέσα στο Γκεζί. Εγώ είμαι ενεργό μέλος από την πρώτη μέρα ίδρυσής του. Πρόσφατα έγινα μέλος και του Κεντρικού Συμβουλίου και του Κεντρικού Συντονιστικού των Γυναικών.
Δεν είναι ριψοκίνδυνο να είσαι αριστερός στην Τουρκία του Ερντογάν; Aκόμη και ως μέλος μιας νόμιμης οργάνωσης, όπως η SGDF;
Η κρατικιστική παράδοση της Τουρκίας ήταν ανέκαθεν οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και τα πογκρόμ εναντίον αριστερών και σοσιαλιστών, αλλά και τα πραξικοπήματα κατά της τουρκικής κοινωνίας. Και, δυστυχώς, αυτό είναι και το φλέγον ζήτημά μας σήμερα. Πολλές αριστερές πολιτικές ποινικοποιούνται. Μόνο στις πρόσφατες επιχειρήσεις, 950 αριστεροί συνελήφθησαν. Τα εργατικά συνδικάτα διώκονται. Το περασμένο Σάββατο, τα κεντρικά γραφεία της Ένωσης Εργαζομένων στους Χώρους της Παιδείας και των Επιστημών δέχτηκαν ξαφνικά και παράνομα επίθεση από την αστυνομία!
Όλα όσα περιγράφετε είναι, μεταξύ άλλων, οι λόγοι που το HDP έφτασε στις πρόσφατες εκλογές το θριαμβευτικό ποσοστό του 13,12%;
Ο τούρκικος λαός κουράστηκε, αηδίασε με τους περιορισμούς, τη λογοκρισία, τη σταθερή ενίσχυση του Κεφαλαίου, τη διακυβέρνηση της χώρας σαν να είναι μια νεοφιλελεύθερη εταιρεία, τη διαφθορά και τα πογκρόμ ενάντια στις δημοκρατικές οργανώσεις και τα εργατικά συνδικάτα. Το HDP έδωσε στους ανθρώπους την υπόσχεση της «HDP ανάσας». Aν το ποσοστό του ξεπερνούσε το 10%, τότε η εξουσία του AKP θα περιοριζόταν. Δεν θα μπορούσε πια να καταδιώκει τους συμπολίτες μας όσο εύκολα το έκανε πριν. Ο Ερντογάν δεν θα ήταν σε θέση να προβεί σε αλλαγή του καθεστώτος, ισοπεδώνοντας τις πολιτικές δυνάμεις που είχε απέναντί του και κάνοντας πράξη το όνειρό του για ένα προεδρικό σύστημα. Το ότι το HDP έσπασε το όριο του 10% σήμαινε το τέλος της κυριαρχίας του Ερντογάν. Για το AKP, που ήταν από το 2002 ο απόλυτος κυρίαρχος, το ποσοστό αυτό ήταν μια ήττα. Το AKP υπέστη επιπλέον σοκ, διότι έχασε παραδοσιακούς ψηφοφόρους του. Στην πραγματικότητα, αυτό που το HDP υποσχέθηκε ήταν η παύση των διώξεων και ο περιορισμός της τρέλας στην οποία το ΑΚΡ οδηγούσε τη χώρα. Ελπίζω το HDP να οδηγήσει την τουρκική κοινωνία εκεί που ονειρεύομαι.
Τι ονειρεύεστε ακριβώς;
Την ισότιμη εκπροσώπηση των γυναικών και των ανδρών, όπως γίνεται εντός του HDP, όπου οι γυναίκες εκπροσωπούνται κατά 50%. Όλοι οι σύντροφοι έχουν αποστολή τους τη δημιουργία μιας Τουρκίας βασισμένης στα ζητούμενα του HDP. Μιας Τουρκίας που θα βασίζεται στον εθελοντισμό, στην ειρηνική συνύπαρξη όλων των ατόμων που για τις πεποιθήσεις τους υπέστησαν γενοκτονίες, εξορίες, σφαγές: τα άτομα με αναπηρία, οι τρανς, οι χωρικοί, οι μικροί βιοτέχνες, τα μέλη της εργατικής τάξης, οι συνταξιούχοι και όλοι οι καταπιεσμένοι λαοί.
Ποιος είναι ο εχθρός του τουρκικού λαού;
Ο Ερντογάν και το ΑΚΡ ενσαρκώνουν τους μεγαλύτερους εχθρούς του τουρκικού λαού. H τουρκική κοινωνία για χρόνια τρομοκρατούνταν από εσωτερικές κι εξωτερικές απειλές, που είχαν μετατρέψει τις διαφορετικές εθνικές και θρησκευτικές ομάδες σε εχθρούς. Στην πραγματικότητα όμως, ο μεγαλύτερος εχθρός της τουρκικής κοινωνίας ήταν το ίδιο το τουρκικό Κράτος. Ακόμη κι όταν οι κυβερνήσεις άλλαζαν, η παράδοση του Κράτους βασιζόταν στην καταστολή και στη διατήρηση της εχθρότητας. Κάθε νεοφερμένη κυβέρνηση αγωνιζόταν διαχρονικά κατά του πλουραλισμού, επιβάλλοντας μια σημαία, ένα έθνος, μια γλώσσα. Επιτίθεντο σε εκείνους που υπερασπίζονταν τα δέντρα, το δημόσιο χώρο και τις ελευθερίες του Γκεζί. Σκότωνε τους ίδιους τους πολίτες της! Γι’ ακόμη μια φορά καταδίωξε τους ανθρώπους των οποίων τα παιδιά, οι σύντροφοι κι οι φίλοι πήγαν στη Ροζάβα, ενθάρρυνε μάλιστα τον πόλεμο εναντίον τους. Καταδίωξε ακόμη και όσους συμμετείχαν στην κηδεία των μαρτύρων της Ροζάβα.
Εξαιτίας των άγριων νεοφιλελεύθερων πολιτικών του ΑΚΡ, μονάχα το πρώτο εξάμηνο του 2015 τα εργατικά εγκλήματα στοίχισαν τη ζωή σε 794 εργαζομένους. Ζήσαμε τη μεγαλύτερη σφαγή εργατών επί των ημερών του Ερντογάν, διότι η κυβέρνησή του εγκατέλειψε την υγεία και την ασφάλεια των εργατών. Επιπλέον, σε μια χώρα όπου καθημερινά δολοφονούνται τρεις γυναίκες από τους πατεράδες, τους συζύγους, τους αδελφούς τους ή τους αρραβωνιαστικούς τους, η κυβέρνηση συνεχίζει τις πολιτικές κατά των γυναικών και της χειραφέτησής τους!
- See more at: http://www.e-dromos.gr/synenteuxi/#sthash.oKPWzUnW.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου