Τρία πράγματα δε μένουν σταθερά δίχως άλλα τρία:ο πλούτος δίχως τη δοσοληψία,η επιστήμη δίχως τη συζήτηση,η δύναμη δίχως την εξουσία.Το να φαίνεσαι σπλαχνικός στους κακούς είναι σαν να κάνεις αδικία στους καλούς.Το να συγχωρείς εκείνους που καταπιέζουν είναι σαν να τυραννάς εκείνους που καταπιέζονται.
Όταν δείχνεις καλοσύνη σε έναν κακό και τον χαϊδεύεις,αυτός κάνει μια κακή πράξη κάτω από τη σκέπη σου.
Ο αδύνατος εχθρός όταν υποτάσσεται έχει στο νου του μια μέρα να γίνει επίφοβος.Μην εμπιστεύεσαι στις κολακείες των φίλων σου και πολύ περισσότερο στα χάδια των εχθρών σου.Όποιος δε λογαριάζει έναν εχθρό αδύνατο μοιάζει με άνθρωπο που αμελεί να σβήσει την πυρκαγιά στην αρχή της.
Σβήσε τη φωτιά σήμερα που έχεις καιρό ακόμα να τη σβήσεις,γιατί όταν εξαπλωθεί θα κατακάψει τον κόσμο.Μη δίνεις καιρό στον εχθρό σου να τεντώσει το τόξο του,όταν μπορείς να τον σουβλίσεις με το βέλος σου.
Θυμός που υπερβαίνει τα όρια προξενεί τρόμο, και καλοσύνη υπερβολική εξαφανίζει το σέβας.Μη δείχνεις τόση αυστηρότητα ώστε να σε βαρεθούν, ούτε τόση πραότητα ώστε να πέσουν πάνω σου.
Η αυστηρότης και η πραότης ενωμένες μαζί είναι το καλύτερο,κατά το παράδειγμα του φλεβοτόμου,που παίρνει το αίμα και ύστερα βάζει το μπλάστρι για να το σταματήσει.Ο άνθρωπος με νου και κρίση ούτε την αυστηρότητα παραδέχεται ,ούτε την αδυναμία,γιατί και το ένα και το άλλο ελαττώνει την αξιοπρέπειά του.
Ένας τσομπάνος είπε στον πατέρα του: "Ω φρόνιμε άνθρωπε,πες μου ένα αξίωμα,άξιο ενός σοφού γέροντα."Απάντησε ο πατέρας:"Να 'σαι καλός , μα όχι ως το σημείο ώστε να κάνεις το λύκο με τα σουβλερά δόντια αυθάδη."
(Σεϊχ Μουσλίχ εν Ντιν Σααντί,Γκιουλιστάν,εκδ Ηριδανός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου