Πλησιάζει λοιπόν ο Δεκαπενταύγουστος(για όσους δεν το ξέρουν γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου),οι Εκκλησίες θα γεμίσουν κόσμο,θα γίνουν μεγαλόπρεπες Λειτουργίες,θα εκφωνηθούν λόγοι,οι κληρικοί θα αποφανθούν για το πόσο αυτές οι λαοθάλασσες δίνουν απάντηση σε διαφόρους που επιβουλεύονται την Ορθοδοξία κλπ κλπ.
Λοιπόν,να δείτε ποια λέξη ψάχνω...κοίτα να δεις που δεν μου 'ρχεται τώρα...α ναι!Το βρήκα!Μπούρδες!Αυτή είναι η λέξη που έψαχνα!
Είναι νομίζω καιρός να σοβαρευτούμε.Στην πραγματικότητα ο καιρός έχει περάσει προ πολλού αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Ο κόσμος που γεμίζει τις εκκλησίες στις μεγάλες γιορτές,όταν έρχονται λείψανα κλπ έχει τόση σχέση με την Ορθοδοξία όση έχει και ένα ταψί τυρόπιτα.Και αδικώ το ταψί!Αντιμετωπίζουν το όλο πράγμα με μαγική προσέγγιση.Πιστεύουν ότι θα ανοίξει ο ουρανός και θα βρέξει λεφτά,ευτυχία,υγεία και δεν ξέρω τι άλλο.Με το που τελειώνει δε η Λειτουργία επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους απαράλλακτοι.Δεν αλλάζουν και δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα από τον τρόπο ζωής τους.
Περνάμε στο επόμενο.Τι πρεμούρα είναι αυτή με το πόσοι θα έρθουν στην εκκλησία;Πού είναι γραμμένο ότι το θέμα είναι ποσοτικό;Προτιμώ να κάνω Λειτουργία με δέκα άτομα εκκλησίασμα και τον Κακοφωνίξ τον βάρδο για ψάλτη και να προσεύχονται ,να θέλουν να αλλάξουν τους εαυτούς τους και τον κόσμο παρά να έχω πεντακόσιους,εκ των οποίων οι μισοί να κοιτάνε να κουτσομπολέψουν τους άλλους μισούς ή να δείξουν πόσο πιο καλοί άνθρωποι είναι από τους άλλους,ή να έχω ένα χορό καλλικέλαδων ψαλτών που το μόνο που τους νοιάζει είναι να επιδείξουν την ψωνάρα τους.
Τα άμφια(ειδικά οι χοντροκομμένες στόφες)δεν δείχνουν μεγαλοπρέπεια.Κιτσαριό δείχνουν.Αντιγράφοντας,κακόγουστα, Κινέζους αυτοκράτορες δεν αναβιώνουμε τίποτα από το Βυζάντιο.Άλλωστε η εποχή του πέρασε.
Αν τέλος η Εκκλησία θέλει να δώσει απαντήσεις να ξυπνήσει.Τα συσσίτια,ας πούμε, ΔΕΝ είναι λύση.Είναι ασπιρίνη σε καρκινοπαθή.Δεν γίνεται να δίνουμε συσσίτιο σε ανθρώπους ικανούς να δουλέψουν.Θα έπρεπε να μαζευτούν Μητροπολίτες και παπάδες,να πάνε στον όποιο πρωθυπουργό,να τον πιάσουν από το λαιμό και να του θέσουν τις ευθύνες του.
Το κείμενο μπορεί να έχει κάποιες ασυνέχειες και "άλματα" διότι είναι παραληρηματικόν!
Nα πάνε οι παπάδες και οι δεσποτάδες στον πρωθυπουργό και να τον πιάσουν από το λαιμό. Αυτό μάλιστα! οχι συσσίτια και αηδίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό είναι πως όλοι μα όλοι νομίζουν πως ο κύριος σκοπός της Εκκλησίας είναι τα Συσσίτια τα κοινωνικά παντοπωλεία φαρμακεία κτλ. Λάθος. Αυτά πρέπει να υπάρχουν αλλά είναι δευτερεύοντα. Προτίστως η Εκκλησία υπάρχει για να σώζει ψυχές. Τα υπόλοιπα είναι του Κράτους δουλειές αλλά δεν φτάνει που είναι χρονια τώρα ανύπαρκτο, ακούμε και λόγια... Θ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι όλα αυτά είναι δουλειά της Εκκλησίας.Δεν μπορείς να σώσεις καμία ψυχή που κατοικεί σε σώμα με άδειο στομάχι.Δεν μπορείς να μιλάς σε πεινασμένους για υψηλή θεολογία.Θα σε αντιπαθήσουν στο τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά η ελεημοσύνη δεν είναι λύση.Να κάνεις συσσίτια κλπ για αυτούς που δεν μπορούν να δουλέψουν.Γι'αυτούς όμως που μπορούν και δε βρίσκουν;Δεν πρέπει να κινήσεις γη και ουρανό για να μπορέσουν να δουλέψουν.Όταν το κράτος δεν παρέχει το δικαίωμα της εργασίας στους πολίτες του δεν είναι στην ουσία του αντιχριστιανικό;Δεν καταπατάει την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη;Δεν πρέπει να ξεσηκωθεί η Εκκλησία και να σταθεί απέναντι σε ένα τέτοιο κράτος;Ή μήπως δείχνει πραότητα;Και γιατί δε δείχνει πραότητα όταν θίγεται το περιουσιακό και φορολογικό της Εκκλησίας;Απλά ερωτήματα θέτω.
Κατά την γνώμη μου αυτό που η Εκκλησία ΔΕΝ κάνει είναι το ποιοτικό άλμα: να κατορθώσει να δει στον άνθρωπο που έχει ανάγκη και προσέρχεται στα συσσίτια και στις άλλες κοινωνικές δομές, πέρα από την ανάγκη του....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άνθρωπος που έχει ανάγκη, δυστυχώς, ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ και από την Εκκλησία και από το Κράτος, με την ανάγκη του και εκεί στην ικανοποίηση ή στην αντιμετώπιση αυτών των άμεσων βιωτικών αναγκών, εξαντλείται....
Όμως ο άνθρωπος πέρα από τις ανάγκες του που είναι πιεστικές, και μαζί μ' αυτές, φέρνει στα συσσίτια τις σκέψεις του, τους φόβους του για την ζωή του, την μεταμέλειά του, τα ράκη του...
Στο σημείο αυτό τελειώνει η "φιλανθρωπία των κυριών και δεσποινίδων" και ξεκινάει η (επανα) στάση της Εκκλησίας.... Να τα καταφέρει να δει και να μεταδώσει στον άνθρωπο ότι είναι κάτι πολύ πιο πάνω, από αυτό που όλοι οι άλλοι του λένε και αυτός ο δόλιος πιστεύει.... ότι είναι μια ψυχοσωματική ολότητα, αυτό που λέμε Πρόσωπο.
Πώς μπορεί να το κάνει αυτό;
Αυτό θα ήταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Δεν θα ακούσει τα περί ψυχοσωματικής ολότητας.Τον εμποδίζει το γουργουρητό από την πείνα.Το κλάμα των παιδιών του που θέλουν κάτι για το σχολείο.Οι λογαριασμοί που έληξαν.Αν λοιπόν δεν αγωνίζεσαι δίπλα του για να μπορέσει να τα λύσει αυτά,δείχνοντάς του ένα άλλο,πιο πνευματικό δρόμο πέρα από το μίσος προς τους "έχοντες" ή προς αυτούς που ευθύνονται για το χάλι του(εδώ μπαίνει η επανάσταση της Εκκλησίας),αυτά που θα του πεις του ακούγονται από υποκριτικά ως ανόητα.
ΔιαγραφήΟυσιαστικά αυτό που έκανε ο Χριστός με τα πέντε καρβέλια και τα δυο ψαράκια.Πολλαπλασιάζοντάς τα,έδωσε παράλληλα το μάθημα για την αξία του μοιράσματος.Φαντάζεσαι να τους έλεγε για μοίρασμα των αγαθών έχοντάς τους όλους νηστικούς;
Εσείς ξέρετε καλύτερα (always!).
ΔιαγραφήΕννοείται!Οι παπάδες ξέρουμε τα πάντα!
ΔιαγραφήAπό τη στιγμή που έγινε η Εκκλησία κατεστημένο, από τη στιγμή που η Εκκλησία έπαψε να πληρώνει την Πίστη της, με το μαρτυρικό αίμα των αγίων μελών της, μούτζω τα! Χάλασε η δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι τη δοκιμασία των διωγμών την πέρασε η Εκκλησία με μεγαλύτερη επιτυχία απ'ότι την δοκιμασία του θριάμβου.
ΔιαγραφήΘυμάμαι πάντα μια ωραία φράση του Νίτσε που λέει ότι όπου περπατάνε οι πολλοί, γίνεται λάσπη!
ΑπάντησηΔιαγραφή