Η ζωή είναι πόλεμος

Λοιπόν,εμένα δε μου το βγάζετε από το μυαλό ότι η ζωή είναι πόλεμος.Κάθε μέρα δίνεις και μια μάχη.Είτε με τον εαυτό σου είτε με τους γύρω σου είτε με το κράτος(όχι απαραίτητα επαναστατικά,μια δουλειά νόμιμη πας να κάνεις και σου βγαίνει η ψυχή).



Ξέρω ότι δεν ακούγεται και πολύ χριστιανικό αυτό αλλά εγώ έτσι το βλέπω.
Το ιδανικό είναι να κερδίζεις τον πόλεμο χωρίς να δίνεις μάχες.Να ματαιώνεις τα σχέδια του εχθρού σου.
Ας δώσουμε έμφαση στον εξωτερικό πόλεμο.Για τον εσωτερικό θα πούμε μιαν άλλη φορά.Αν και επί της ουσίας εγώ δεν τα διαχωρίζω.
Όταν πάμε σε ένα καινούριο περιβάλλον(καινούρια δουλειά,σχολή,πόλη ή ό,τι άλλο)να είμαστε προσεκτικοί.Δεν είναι καλό να ανοιγόμαστε χωρίς να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε.Δεν ξέρουμε ποιος είναι καλός,ποιος μοχθηρός,ποιος είναι ψώνιο κλπ.Παρατηρούμε  τους γύρω μας προσεκτικά.Αργότερα συγκεντρώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για όλους ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα .Τώρα επιλέγουμε ποιους θα έχουμε πιο κοντά μας.
Πάντα είμαστε με το δίκαιο,με το ηθικό.Ανεξαρτήτως κόστους.Αυτό εκτός του ότι είναι υποχρέωση του κάθε χριστιανού,μας δίνει το ηθικό πλεονέκτημα ανά πάσα στιγμή.Όταν παίρνεις το μέρος του αδικημένου όλοι θα ξέρουν ότι στην όποια προσωπική διένεξη τύχει,έχεις δίκιο.
Αν προκύψει μια διένεξη.Μην παρασυρόμαστε από νεύρα,ευθιξίες,προσβολή της τιμής κλπ.Αυτά οδηγούν σε λάθος αποφάσεις.Ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.
Δεν λέμε τι σκεφτόμαστε να κάνουμε σε κανέναν.Ακόμα κι αν του έχουμε εμπιστοσύνη.Καλύτερα ακόμα να λέμε το αντίθετο από αυτά που σκεφτόμαστε.
Αιφνιδιάστε τους!Κάντε αυτό που δεν περιμένουν,την ώρα που δεν το περιμένουν.
Να θυμόσαστε πάντα το "να είστε φρόνιμοι  σαν τους όφεις και ακέραιοι σαν τις περιστέρες".Συνδυάστε ανθεκτικότητα και μεγαλοψυχία.Ούτε πολύ σκληροί ούτε μαλθακοί.
Πάντα να προσεύχεστε.Η προσευχή δίνει ηρεμία και καθαρή σκέψη.Οι Ψαλμοί βοηθούν ιδιαίτερα.
Αυτά για την ώρα...