(H εικόνα είναι από το mountcarmelblessedsacrament.com)
Ω,ποθώ μια κούπα κρασί από τα χέρια του Αγαπημένου.
Σε ποιον να εμπιστευτώ το μυστικό μου;
Που να απαλύνω τη θλίψη μου;
Μια ολόκληρη ζωή λαχταρώ να δω το πρόσωπο του Αγαπημένου.
Είμαι μια πεταλούδα που γυρνά σαν τρελή γύρω από τη φωτιά,
ένας άγριος σπόρος που ψήνεται στη φωτιά.
Βλέπετε τον λερωμένο μανδύα μου κι αυτό το επεύχιο της υποκρισίας;
Μπορώ,μια μέρα,να το κάνω κομμάτια μπροστά στην πόρτα του καπηλειού;
(ποίημα του Αγιατολλάχ Χομεϊνί όταν ήταν φοιτητής ακόμα.
To βρήκα στο βιβλίο "ένας είναι ο κύριος,ο θεός μου" του Ρεζά Ασλάν)
Ω,ποθώ μια κούπα κρασί από τα χέρια του Αγαπημένου.
Σε ποιον να εμπιστευτώ το μυστικό μου;
Που να απαλύνω τη θλίψη μου;
Μια ολόκληρη ζωή λαχταρώ να δω το πρόσωπο του Αγαπημένου.
Είμαι μια πεταλούδα που γυρνά σαν τρελή γύρω από τη φωτιά,
ένας άγριος σπόρος που ψήνεται στη φωτιά.
Βλέπετε τον λερωμένο μανδύα μου κι αυτό το επεύχιο της υποκρισίας;
Μπορώ,μια μέρα,να το κάνω κομμάτια μπροστά στην πόρτα του καπηλειού;
(ποίημα του Αγιατολλάχ Χομεϊνί όταν ήταν φοιτητής ακόμα.
To βρήκα στο βιβλίο "ένας είναι ο κύριος,ο θεός μου" του Ρεζά Ασλάν)
Ποιητής ο Χομεϊνί, ζωγράφος ο Χίτλερ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά, η τέχνη μάλλον δεν έσωσε τον κόσμο..
Σίγουρα όμως τον άλλαξε!
Διαγραφή