Για τον Ιωάννη τον Πρόδρομο

  

                                                                       (η εικόνα είναι από το scent of byzantium.com)


Λοιπόν από μικρός είχα το εξής κόλλημα.Δεν μου άρεσε ποτέ ο πρωταγωνιστής.Μου άρεσαν πάντα οι δεύτεροι ρόλοι.Όταν παίζαμε,πιτσιρίκια τότε,τους Θάντερκατς(κιν.σχέδια για μεγάλους το έλεγε η ΕΡΤ)πότε δεν έκανα τον αρχηγό τους αλλά προτιμούσα τον Τάιγκρα.Για όσους θυμούνται.Και στα θεατρικά στο σχολείο ή τον δεύτερο ρόλο καλού  ήθελα ή τον ρόλο του πρώτου κακού(δηλαδή πάλι τον δεύτερο ρόλο).
   Ένα άλλο κόλλημα που είχα ήταν η δυσκολία μου στη μετάβαση από την Παλαιά στην Καινή Διαθήκη.Τρελαινόμουν με τον Σαμψών,τους Προφήτες,τον Μωϋσή που τα έβαλε με τον Φαραώ,με την πορεία στην Έρημο,τις μάχες κλπ.Όταν λοιπόν την επόμενη χρονιά μπαίναμε στην ΚΔ δεν ενθουσιαζόμουν.Έβρισκα βαρετά όσα γίνονταν.Καλές οι παραβολές αλλά δεν μου έφταναν.
  Μέχρι που φτάσαμε σε ένα μάθημα το οποίο έλεγε για έναν περίεργο τύπο.Ένα τύπο "σκληρό",που δε μάσαγε,ζούσε στην έρημο,έτρωγε άγριο μέλι και ακρίδες(εννοείται πως όταν το σκεφτόμουν θεωρούσα ότι έτρωγε τα έντομα),φορούσε περίεργα ρούχα(ποτέ μου δεν αισθάνθηκα όμορφα φορώντας αυτό που λέμε "τα καλά μου"),ήταν δυναμικός(τι δυναμικός,δυναμίτης σκέτος),τα έβαζε με Αρχιερείς,βασιλιάδες,τα "έχωνε χοντρά" και τελικά πέθανε ηρωϊκά δια του αποκεφαλισμού.Α!Επίσης μου άρεσε πολύ ο ηθοποιός που έπαιζε τον Ιωάννη στον "Ιησού από τη Ναζαρέτ".Πιο πολύ από τον Πάουελ. 
  Ε,λοιπόν αυτό ήταν!Είχα βρει τον ήρωά μου!Και λόγο να διαβάζω την ΚΔ.Από τότε,αυτή είναι η σχέση μου με τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.Τον μεγαλύτερο των προφητών.Και σε κάθε γιορτή του,Σύλληψη,Γέννηση,Σύναξη,Αποτομή της κεφαλής κλπ εκτός από αυτό καθαυτό το γεγονός της γιορτής,θυμάμαι  ξανά εκείνη την εποχή.Και ακόμα ενθουσιάζομαι όπως εκείνος ο πιτσιρίκος που ήμουν κάποτε...