liberal
Του Γιάννη Σιδέρη
Είμαστε φαίνεται ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε θέματα δημοκρατίας – όταν αφορά βέβαια στις συμβουλές και τις παραινέσεις προς την Ευρώπη. Η αγωνία στα ελληνικά social media (που εκ των πραγμάτων είναι η αναγνώσιμη ενεργός κοινή γνώμη), ήταν να μην απολέσουμε ως Ευρώπη τις δημοκρατικές μας αρχές. Αυτή η αγωνία, την ώρα που οι νεκροί του Λονδίνου κείτονταν ακόμη στο δρόμο!
Η βασική και εύκολη ελληνική εξήγηση, ότι για τον παροξυσμό των τζιχαντιστικών χτυπημάτων φταίει η Δύση και οι επεμβάσεις της, ενέχει αλήθεια αλλά δεν μοιάζει να είναι όλη η αλήθεια. Σαφώς φταίει η Δύση και οι επεμβάσεις στην περιοχή, καθώς δημιούργησαν στρατιές νεκρών, ενώ ακόμη δεν είναι ευκρινής ο λόγος της τόσης αιματοχυσίας. Τα πετρέλαια, τα οποία ούτως ή άλλως εμπορεύονταν οι άραβες με τη Δύση, μοιάζουν μικρό project για όλο αυτό το αιματοκύλισμα. Άλλωστε επί πατρός Μπους πρώτος ήρξατο χειρών αδίκων ο Σαντάμ με την επίθεση στο Κουβέιτ, και άλλο που δεν ήθελαν οι Αμερικανοί. Πιο πριν ο ίδιος είχε επιτεθεί στην φρέσκια επανάσταση του Ιράν.
Όσον αφορά στο θέμα του τζιχαντισμού, που υποτίθεται άνθισε λόγω των επεμβάσεων: Δεν είμαστε θρησκειολόγοι, γι' αυτό δεν θα αποφανθούμε αν το κοράνι εμπεριέχει το σπέρμα του μισαλλόδοξου θρησκευτικού εξτρεμισμού. Η ιστορική όμως παρατήρηση μαρτυρά ότι εδώ και 1.400 χρόνια, ο μισαλλόδοξος ισλαμισμός αφήνιαζε και δημιουργούσε αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των μουσουλμάνων (από την εποχή των πολέμων της Ρίντα). Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν κατά καιρούς, για πολιτικούς λόγους, τα αραβικά κράτη (πρόχειρο παράδειγμα Αίγυπτος του κοσμικού Νάσσερ και η Αλγερία του Μπεν Μπελά), ενώ χθες Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, Ηνωμένα Εμιράτα, και Μπαχρέιν απομόνωσαν διπλωματικά το Κατάρ, επειδή παρέχει βοήθεια στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και άλλες οργανώσεις (το ίδιο βέβαια κατηγορείται ότι κάνει και η Σαουδική Αραβία με άλλες οργανώσεις). Αυτό αρκεί για να κατανοήσουμε ότι ο αραβικός εξτρεμισμός δεν είναι μόνο ο αγώνας των αμυνόμενων που δέχτηκαν επιθέσεις στη γη τους. (Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι αριθμούν 90 χρόνια ζωής, και η ίδρυσή τους δεν είχε σχέση με αντιιμπεριαλιστικές στοχεύσεις, αλλά με τη διάδοση του σκληρού Ισλάμ. Μεταξύ των συνθημάτων τους «Το κοράνι είναι το Σύνταγμα», «Τζιχάντ είναι ο δρόμος μας», «Θάνατος για χάρη του Αλλάχ, η επιθυμία μας»).
Πέραν της ιστορικής, η πρόσφατη δημοσιογραφική παρατήρηση δείχνει ότι ισλαμικός εξτρεμισμός σφαγιάζει με την ίδια άνεση και μίσος, ομοεθνείς και ομοθρήσκους (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Υεμένη, Τουρκία), αλλά και «άπιστους» (π.χ. κόπτες της Αιγύπτου και Κούρδους Ζωροάστρες). Ειδικά οι κόπτες χωρικοί, δεν θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως συμμαχικά τάγματα του σιδηρόφρακτου ιμπεριαλισμού. Το ίδιο φυσικά δεν θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως… αιχμή του ιμπεριαλισμού, και τα ανήλικα κορίτσια που αρπάζει η ισλαμική «Μπόκο Χαράμ» από τα σχολεία της Νιγηρίας.
Οι Δυτικοί συνέβαλαν βέβαια στην όξυνση της κατάστασης, όχι τόσο με τις επιθέσεις, όσο με κοντόθωρη εσωτερική μόχλευση και «θώπευση» του ισλαμισμού. Οι ΗΠΑ ευθύνονται για την άνοδο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, καθώς τους ενίσχυσαν ως μαχητές κατά των Ρώσων. Στη Μέση Ανατολή, Ισραήλ και ΗΠΑ, αποδυνάμωσαν τις κοσμικές παλαιστινιακές οργανώσεις, επειδή ήταν αριστερόστροφες (όπως η ΟΑΠ του Αραφάτ ή το αριστερό Μέτωπο για την Απελευθέρωση τη Παλαιστίνης, του Τζώρτζ Χαμπάς), πριμοδοτώντας θρησκευτικές αντιστασιακές οργανώσεις, επειδή τις θεωρούσαν ως πιο ακίνδυνες. Αυτές στη συνέχεια αποτέλεσαν μήτρα και παράδειγμα.
Η Ευρώπη θα γίνει φρούριο
Όσοι δικαιώνουν ή εκφράζουν «κατανόηση» για τη δράση των αδέσποτων δολοφόνων στις πόλεις της Δύσης, εκλαμβάνουν τη δράση αυτή ως οργισμένα αντίποινα στις επιθέσεις των δυτικών. Ωστόσο οι αυτόπτες μάρτυρες των αποκρουστικών εγκλημάτων κατά ευρωπαίων πολιτών (και όχι, ας πούμε, χτυπημάτων κατά του Βρετανικού Κοινοβουλίου, που θα είχε κάποια πολιτική αιτιολόγηση), καταθέτουν ότι οι δολοφόνοι δεν μιλάνε για εκδίκηση λόγω των επεμβάσεων, αλλά στο όνομα της μεγαλοσύνης του Αλλάχ . Ο φονταμενταλισμός ερμηνεύει τον κόσμο, μόνο με βάση τον Αλλάχ , απαιτώντας απόλυτη υποταγή σε αυτόν. Οι υπόλοιποι, γι' αυτούς είμαστε άπιστοι, πρέπει να πεθάνουμε για τη δόξα του.
Οι «τρελοί του Θεού» είναι εδώ, και δεν φαίνεται να είναι τόσο «μοναχικοί λύκοι», όσο αρχικώς είχε θεωρηθεί. Δεν κάνουν τρομοκρατία αλλά ιερό πόλεμο. Έχουν τις κατάλληλες επαφές, λαμβάνουν επιχειρησιακές συμβουλές, πολλοί ταξίδεψαν και εκπαιδεύτηκαν σε στρατόπεδα της Μέσης Ανατολής ή έρχονται κατ΄ ευθείαν από τους τόπους των μαχών. Άλλωστε τώρα που ηττάται το ISIS, ο πιο βολικός τόπος για να βρούνε καταφύγιο οι μαχητές του, είναι η Ευρώπη.
Είναι δεδομένο ότι η Δύση θα αντιδράσει και θα περιχαρακωθεί, γιατί δεν γίνεται να βλέπει τους πολίτες της να σφαγιάζονται, να ανατινάζονται, να δολοφονούνται, επειδή θέλουν να παρακολουθήσουν μια συναυλία, να κάνουν βόλτα, να γιορτάσουν (Λονδίνο, Μάντσεστερ, Παρίσι, Νίκαια, κλπ). Επίσης είναι αφελής η προτροπή να μην αλλάξουμε τις ζωές μας. Ο τραυματισμός από ποδοπάτημα, εκατοντάδων φιλάθλων της Γιούβε στο Τορίνο, επειδή εξέλαβαν ως τρομοκρατική ενέργεια τον κρότο ενός βαρελότου, δείχνει ότι ήδη επηρεάζει και αλλάζει τον τρόπο της ζωής μας. Δημιουργεί άγνωστες ως τώρα, έμφοβες αντιδράσεις.
Η Τερέζα Μέι προανήγγειλε μια πολύ πιο σκληρή στάση έναντι του εξτρεμισμού και πρότεινε τον έλεγχο του διαδικτύου. Αν αυτό μπορεί να γίνει χωρίς εκπτώσεις στις ατομικές ελευθερίες, το ευχόμαστε. Ωστόσο δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Ευρώπης η αστυνόμευση δεν θα επιταθεί, ή δεν θα δυσχερανθεί η εγκατάστασή τους.
Η στήλη το θεωρεί άστοχο να επιδοθεί σε εύηχες ευχολογίες. Διαπιστώσεις κάνει, δημοσιογραφική αδεία. Πολύ σύντομα θα δείχνει γραφικό το -ωραίο αλλά πλέον ουτοπικό- σύνθημα «όχι στην Ευρώπη φρούριο». Η Ευρώπη θα γίνει φρούριο και οι πολίτες της θα το επικροτήσουν. Μπρος στην ασφάλεια της ζωής τους και την αστυνόμευση των μουσουλμανικών πληθυσμών, θα προτιμήσουν το δεύτερο. Μας σοκάρει, δεν μας αρέσει, αλλά προς τα εκεί βαίνει η κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου