Στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό έχει επικρατήσει να βλέπουμε με συμπάθεια,αν όχι και με θαυμασμό,τους "περιθωριακούς" ανθρώπους.Ανθρώπους που δεν ακολουθούν το ρεύμα.Ρεμπέτες,δερβισάδες και περιπλανώμενους.Και φυσικά,τους εξωραΐζουμε στο μυαλό μας,όταν δεν τους ζηλεύουμε.
Έτσι,όταν τους γνωρίσουμε και δούμε ότι κι αυτοί έχουν τις ιδιοτροπίες,τις απαιτήσεις,τις κακίες,τις αναποδιές που έχει και ο τελευταίος υπάλληλος της πιο βαρετής δουλειάς του κόσμου απογοητευόμαστε,οργιζόμαστε και τους αποκαθηλώνουμε.
Τους θαυμάζουμε που είναι "περιθωριακοί" αλλά δεν τους συγχωρούμε που συνεχίζουν και παραμένουν άνθρωποι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου