Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τόση φασαρία γι'αυτούς που φεύγουν.Αυτοί που φεύγουν δεν είναι ποτέ το πρόβλημα.Είτε ήταν καλοί και αφήνουν πίσω τους όμορφες αναμνήσεις είτε είναι κακοί και αφήνουν μια αίσθηση ανακούφισης που ξεκουμπίστηκαν.Το ξέρω καθώς είμαι από τους...φευγάτους συνήθως.
Πρόβλημα είναι αυτοί που μένουν γαντζωμένοι.Γιατί αυτοί εξακολουθούν να είναι εδώ.Το ξέρω γιατί έχω δει τι δημιουργούν αυτοί που μένουν...
Και οταν θα φυγεις πας καπου αλλου οπου και εκει δεν μενεις μονιμα. Η μονιμη τοποθεσια μας ειναι η αιωνια μας πατριδα! Εκει που καρτερουσαν να πανε ολοι οι Αγιοι! Αναρωτιεμαι εαν η Οδυσσεια του Ομηρου με βαση το σπερματικο Λογο απευθυνεται σε αυτην την Ιθακη
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε...
Διαγραφήπαντως για την ερωτηση που εθεσες για ποιο λογο γινεται φασαρια για αυτους που φευγουν θα σου πω τι συμβαινει! Ολοι οι ανθρωποι προσδοκαμε κατι ο ενας απο τον αλλον! Αλλοι προσδοκανε πραγματα που κατα το δικο τους κριτηριο δεν εχει μεγαλη αξια και αλλοι προσδοκανε πραγματα που ειναι βαρυνουσης σημασιας κατω απο αντικειμενικα ας πουμε κριτηρια! Να σου θεσω ενα απλο παραδειγμα! Οταν ενας γιατρος κανει εφημερια σε ενα νοσοκομειο πρεπει ολο το 24ωρο να ειναι απικο στο καθηκον του χωρις να μπορει να εγκαταλειψει το ποστο του! Εαν του ζητηθει κατα τη διαρκεια της νυχτας να σηκωθει και 30 φορες απο το κρεβατι του να παει να βοηθησει τους ασθενεις θα πρεπει να τρεξει να το κανει επειδη ειναι ΕΦΗΜΕΡΕΥΩΝ! Αντιστοιχα και ενας ιερεας οταν εναι ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ στο ναο του πρεπει οταν θα του χτυπησει τη πορτα του καποιος ανθρωπος για πνευματικη η και για υλικη βοηθεια πρεπει να τον στηριξει η μαλλον να το πω πιο σωστα ωφειλει να το κανει εφωσον ειναι ευσυνειδητος ανθρωπος! Και ο γιατρος και ο ιερεας εφωσον το εχουν κατορθωσει απο τη παρουσα στιγμη της ζωης τους να γινουν Αγιοι με τη Χαρη του Θεου τοτε πλεον η προσφορα τους γινεται απο τη Τελεια Αγαπη τους και η προσφορα τους εχει και το καλυτερο αποτελεσμα αφου η αρχικη πηγη ολης αυτης της πραξης ειναι ο ιδιος ο Θεος! Το αντιλαμβανομαι οπως σου ειπα και χτες οτι η ευθυνη του ιερεα ειναι ακομη μεγαλυτερη ακομη και απο αυτη του γιατρου και το ασχημο ας πουμε της υποθεσης ειναι οτι οι ανθρωποι πολλες φορες προσδοκουν απο εσενα πολυ περισσοτερα απο αυτα που δυνασαι να δωσεις αλλα και να κανεις πραγματα περα απο τα ορια των δυνατοτητων σου! Με λιγα λογια το ολο προβλημα ειναι οτι ο ενας δεν κατανοει και δεν αισθανεται τα ορια και τη πιεση του αλλου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαπα-Κωστα θα ηθελα να σου πω και κατι αλλο βασικο! Οταν εχεις κανει στη ζωη σου μια πραξη η οποια ειναι καθαρα δικη σου επιλογη και οχι επιλογη καποιων αλλων να μην μετανιωσεις ποτε στη ζωη σου ακομη και εαν φανταζεσαι η σου παρουσιαζουν καποιοι οτι ηταν λανθασμενη! Για τις επιλογες που κανουμε εμεις οι ιδιοι δεν πρεπει ποτε να μετανιωνουμε η να αισθανομαστε ντροπη η ενοχες ακομη και εαν ηταν λανθασμενες η και "λανθασμενες". Να μετανιωνουμε μονο για τις επιλογες που μας "υπεδειξαν" καποιοι να ακολουθησουμε προκειμενου να ικανοποιηθουν τα δικα τους τα σχεδια! Αυτο Παπα μου να το θυμασαι για παντα γιατι στο γραφω μεσα απο τη καρδια μου! Στο λεει ενας ανθρωπος που πολυ πονεσε στη ζωη του και πικραθηκε! Μην δινεις σημασεια στους λογισμους που σου παρουσιαζονται σαν δικοι σου! Ο κοσμος θα σου ζηταει παντα να ξεπερασεις τα ορια σου γιατι πολλες φορες οι ανθρωποι πανω στο πονο τους και στην απελπισια τους δεν ξερουν τι ζητανε και ειναι φορες που γινονται και αδικοι ακομη και επιρριπτουν ευθυνες σε αλλους που δεν φταινε προκειμενου να "εκλογικευσουν" το πονο τους! Αυτο το εζησα στη ζωη μου! Το βαρος του υπευθυνου και του δυνατου ανθρωπου ειναι να σηκωνει το βαρος των ανθρωπων εκεινων που δεν μπορουν η και δεν δεχονται πολλες φορες να σηκωσουν τα βαρη των ευθυνων τους! Κανενας ανθρωπος δεν γεννιεται ανευθυνος! Οι ανθρωποι γινομαστε ανευθυνοι οταν διδασκομαστε να απολαμβανουμε και πραγματα τα οποια ουσιαστικα δεν μας δινουν και καμοια χαρα! Αυτη τη στιγμη κουβαλας στα χερια σου δυναμη και ευθυνη τεραστιας σημασιας! ο γιατρος μπορει να "κραταει" ζωες στα χερια του αλλα ο ιερεας κραταει με τη χαρη του Θεου ΨΥΧΕΣ. Οταν θα μαθεις και εσυ και εγω και ολοι μας να ζουμε ο ενας μεσα απο το πονο του αλλου τοτε ζουμε ολοι σαν ενα σωμα που ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΕΙ. Γιατι χωρις το πονο δεν ερχεται ποτε η αγαπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ.Γι'αυτό και όταν το φέρνει η κουβέντα για παπά που αποσχηματίστηκε πάντα λέω "πείτε μου γιατί έγινε,να σας πω γιατί έφυγε".
ΔιαγραφήΑν φύγω εγώ θα ξέρω τους λόγους,για τους άλλους δεν μπορώ να ξέρω.Πέρα από όσα αναφέρεις τα οποία είναι σωστά.
Από εκεί και πέρα είπαμε,κάνεις επιλογές και πορεύεσαι με αυτές.
Ο καθε ανθρωπος γνωριζει αυτος ο ιδιος τους λογους για τους οποιους φευγει απο καπου! Ο καθε ενας μπορει να συζηταει και να λεει οτι θελει και να εχει αγνοια των πραγματων! Απλα θελω να σου τονισω αυτο που σου ειπα και πιο πανω οτι πολλες σκεψεις απο αυτες που κανουμε δυστυχως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ! Εαν πεις κατι τετοι σε εναν ανθρωπο φυσιολογικα θα τον τρομαξεις γιατι ειναι σαν να καθεσαι να τους λες οτι δεν μπορει εκεινος να ορισει τη μοιρα του! Δεν χρειαζεται ωστοσο ο ανθρωπος να φοβαται και να τρομοκρατειται! Χρειαζεται ομως παντοτε να προσευχεται ο ανθρωπος στο Θεο να του ξεκαθαριζει μεσα στο μυαλο του τι ειναι αληθινο και τι ειναι ψεμα! Γιατι χωρις το Θεο ο ανθρωπος μονος του δεν μπορει ουτε να υπαρξει ουτε να διακρινει τα πραγματα! Ο καθε ενας πορευεται με τις επιλογες του οπως ειπες σωστα και εσυ! Το θεμα ομως ειναι οτι καποιες επιλογες που κανουμε εχονε μονο επιπτωσεις σε εμας μονο και καποιες αλλες εχουν επιπτωσεις και στους γυρω μας! Το καθηκον του υπευθυνου ανθρωπου ειναι να αναλογιζεται και τις επιπτωσεις των επιλογων του και στους αλλους!
ΔιαγραφήΝαι,αυτό το τελευταίο είναι πολύ σωστό.Πάντως ακόμα κι αν υπάρχουν σκέψεις που δεν είναι δικές ,η τελική απόφαση είναι δική μας.Γι'αυτό και πρέπει να ακολουθείται η "διαδικασία" που αναφέρεις.
ΔιαγραφήΥπαρχουν σιγουρα και σκεψεις που δεν ειναι δικες μας! Εαν αντικριζαμε και τις οψεις των δαιμονων την ωρα που μας βαζουν αυτες τις σκεψεις τοτε πιστεψε το οχι απλως θα μπαιναμε στ τρελλαδικο μαζι και οι ιδιο οι γιατροι αλλα θα πεθεναμε και απο τη τρομαρα μας! Παντα πρεπει να ζηταμε βοηθεια απο το Θεο να μας ξεκαθαρισει τι ζηταμε μεσα μας! Μετα με την ελευθερια του αυτεξουσιου μας αποφασιζουμε εμεις! Και εννοειται βεβαια οτι εχουμε πραγματικη πνευματικη ελευθερια οταν μας εχεις θεραπευσει ο Θεος
Διαγραφή