Ένας 90χρονος κυκλοφορούσε ρακένδυτος στη Χίο και όταν πέθανε βρέθηκε 1 εκ. ευρώ στην τράπεζα σε λογαριασμό του.Αυτή η ακραία περίπτωση μου φέρνει στο μυαλό κι άλλες περιπτώσεις.Που μαζεύουν και αποταμιεύουν και στο τέλος δε ζουν τίποτα. Είναι μια μορφή υποδούλωσης στον Μαμμωνά.Το μάζεμα γίνεται αυτοσκοπός και η ζωή περνά σε δεύτερο πλάνο.Γίνεται όμως η ζωή να περνά σε δεύτερο πλάνο;
Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019
Δεύτερο πλάνο
Ένας 90χρονος κυκλοφορούσε ρακένδυτος στη Χίο και όταν πέθανε βρέθηκε 1 εκ. ευρώ στην τράπεζα σε λογαριασμό του.Αυτή η ακραία περίπτωση μου φέρνει στο μυαλό κι άλλες περιπτώσεις.Που μαζεύουν και αποταμιεύουν και στο τέλος δε ζουν τίποτα. Είναι μια μορφή υποδούλωσης στον Μαμμωνά.Το μάζεμα γίνεται αυτοσκοπός και η ζωή περνά σε δεύτερο πλάνο.Γίνεται όμως η ζωή να περνά σε δεύτερο πλάνο;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημιουργώντας μια κόλαση δική μας
Μπορεί οι άνθρωποι να υποστηρίζουν πως κυνηγούν ή αποζητούν έναν παράδεισο αλλά συνήθως αυτό που πραγματικά επιθυμούν είναι η κόλαση. Πολλές...
-
Ο Άγιος ή η Αγία αποτελούν σημείο σκανδαλισμού όχι τόσο για τους άθεους ή τις λοιπές συνομοταξίες αυτών των ανθρώπων οι οποίοι έτσι κι αλλ... -
Είναι πραγματικά αστείο να ακούς πως τριπλασιάστηκαν ή τετραπλασιάστηκαν τα ραντεβού για εμβολιασμό των άνω των 60 χρονών. Δηλαδή αυτοί πο...
-
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
Ποια είναι άραγε, πιο ακραία μορφή υποδούλωσης στον Μαμμωνά; Να μαζεύεις φασούλι-φασούλι σαν τον εξηνταβελόνη ή να πατάς επί πτωμάτων για να κάνεις καρριέρα;.. Νομίζω πως στην πρώτη φθείρεις μόνο την πάρτη σου. Άποψη μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκραία είναι η περίπτωση του παππού.
ΔιαγραφήΚαι οι δύο είναι.Δε φθείρεις μόνο τον εαυτό σου.Ό,τι κάνουμε έχει αντίκτυπο στους γύρω μας.Η περίπτωση που αναφέρεις είναι η πιο γνωστή.Ήθελα να θίξω λίγο και την άλλη τη παραγνωρισμένη.
Η μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στο φαινομενικό επίπεδο της ζωής του ανθρώπου αυτού και στο άλλο το κρυμμένο, είναι αυτό που μας ξενίζει. Εμένα αυτή η αντίθεση -αντίθεση, αν λάβουμε ως κοινωνικά αποδεκτό ένα μέσο όρο επιπέδου ζωής και κατανάλωσης, αλήθεια ποιο είναι αυτό;και πώς καθορίζεται;- μου λέει ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε με τον τρόπο του, νοηματοδοτήσει κάπως (ίσως και πλήρως) την ζωή του. Είχε δηλαδή τάξει τον εαυτό του στην υπηρεσία ενός αντικειμένου (αποθησαύριση) ικανού να του δίνει έναν ατομικό σκοπό, μια γαλήνη και μια αποστασιοποίηση από ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Το βλέπω, λοιπόν, χωρίς να το αξιολογώ, ως μια υποκειμενική νοηματοδότηση, ισάξια με πολλές άλλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρετε!Ε, ναι . Δεν γράφω για τον 90χρονο.Αυτός,για λόγους άγνωστους σε μας,επέλεξε να ζει σαν το Γκόλουμ του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.Γράφω για τους τσιγγούνηδες με αφορμή-κάπως άσχετη-το συγκεκριμένο περιστατικό
Διαγραφή