Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020

Μπλαμπλα



- Ας ξεκινήσουμε από την αρχή.Δεν υπάρχει ρατσισμός.Επίσης δεν υπάρχει θρησκευτικός ή ιδεολογικός φανατισμός.Όλα αυτά είναι απλά μασκαρέματα το έμφυτου μίσους που έχουν οι άνθρωποι.Ο Κάιν,ο πρώτος,δε σκότωσε τον Άβελ λόγω χρώματος ή θρησκείας.Λόγω ζήλιας και μίσους τον σκότωσε.Όσοι θεωρούν κάποιους άλλους ανθρώπους κατώτερους ή όσοι θέλουν να φέρουν "δικαιοσύνη" κατατροπώνοντας τους ιδεολογικούς αντιπάλους τους ή όσοι θέλουν να επιβεβαιώσουν την αλήθεια της πίστης τους κηρύσσοντας ιερό πόλεμο στους όποιους άπιστους,απλά φτιασιδώνουν το μίσος τους για τους άλλους ανθρώπους ώστε να μην παραδεχτούν το απλούστατο.Ότι είναι μισάνθρωποι.

- Το προσέχω κάθε φορά που χρησιμοποιώ μετρό.Υπάρχουν άνθρωποι στους σταθμούς που δεν παίρνουν τον συρμό που έρχεται.Μένουν εκεί,στις θέσεις τους,περιμένοντας.Τι περιμένουν δε ξέρω.Δεν ξέρω αν περιμένουν κάτι ή απλά περνάνε την ώρα τους.Ή αν τους αρέσουν μέρη με πολλούς ανθρώπους.Ή απλά έχουν ραντεβού.

- Οι εκκλησίες έμειναν εκτός της υποχρεωτικής μάσκας για ένα και μόνο λόγο.Γιατί αερίζονται βρε τούβλα.Ενώ τα καταστήματα,οι υπηρεσίες και λοιπά,στην πλειοψηφία τους δεν μπορούν να έχουν καλό φυσικό αερισμό.Άντε με τον κάθε βλάκα που έχει ένα και μόνο κόλλημα στη ζωή του ,να πει κάτι για την Εκκλησία.Λες και λίγα χάλια έχουμε μόνοι μας,με όλους τους παρανοϊκούς που έχουν μαζευτεί.Αν κρίνουν οι αρμόδιοι ότι πρέπει κι εκεί να μπει μάσκα,θα μπει.

- Ακούω,μια που το ανέφερα,κάτι βλακώδη κηρύγματα εναντίον των μασκών.Όταν δεν ξέρεις κάτι,καλό είναι να το βουλώνεις.Ειδικά όταν επηρεάζει ανθρώπους με τις παλαβομάρες που τσαμπουνάς.Εκτός κι αν οι κληρικοί μας περάσαν όλοι έστω από σεμινάρια λοιμωξιολογίας.

- Η φυγή είναι μεγάλη τέχνη και ομολογώ πως τη λατρεύω.Να ξέρεις πότε να φύγεις και πότε να μείνεις.Αλλά και πώς να φύγεις ώστε να μην υπάρξει αναταραχή.

4 σχόλια:

  1. θα ηθελα παρακαλω να αναφερω κατι ενδιαφερον να το εξετασουμε ολοι μας! Στ περιπτωση του Καιν και του Αβελ οντως ο Καιν σκοτωσε τον αδελφο του απο μισος! Υπαρχει καποιο σημειο που μπορει να μας δειξει κατι! Και ο ενας και ο αλλος προσπαθουσαν να θυσιασουν κατι! ο ενας ενα αρνι και ο αλλος την γεωργικη του παραγωγη! Η θυσια του Αβελ ηταν η καλυτερη γιατι δεν ειχε να κανει τοσο με το ειδος του αντικειμενου η του πλασματος που θυσιαζοταν αλλα λογω του γεγονοτος οτι θυσιαζεις κατι για τον σωστο ΛΟΓΟ! Εχω παρατηρησει και απο τον εαυτο μου ακομη οτι αναλωνουμε πολλες φορες πολυ χρονο για να θυσιασουμε πραγματα οχι μονο για να αποδειξουμε κατι στους αλλους, στον Θεο ακομη και στον εαυτο μας αλλα και γιατι προσπαθουμε απλως να ξεπερασουμε τα ορια μας και να γινουμε υπερανθρωποι στη κυριολεξια! Ουσιαστικα πρεπει να θυσιαζουμε τα πραγματα που δεσμευουν τη σωματικη και πνευματικη μας ελευθερια προκειμενου να ελευθερωθουμε απο τον εγωισμο μας! Τα παθη μας ειναι τα τειχη που υψωνονται απεναντι σε εμας και στους συνανθρωπους μας αλλα και απεναντι στο Θεο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομιζω εαν δε κανω λαθος οτι αισθανομαστε ενοχικοτητα καθε φορα που νικιομαστε απο τα παθη μας επειδη ουσιαστικα παλι εχει πληγωθει ο εγωισμος μας επειδη δεν ξεπερασαμε τα ορια μας λες και επιδιδωμαστε σε καποιο αθλημα! Εαν το δουμε αυτο σωστα τοτε θα αισθανομαστε την αμαρτωλοτητα μας και την ατελεια μας καθε φορα που νικιομαστε απο τα παθη μας αλλα οχι ενοχικοτητα! Εαν ο ανθρωπος εχει στο νου του οτι ο σκοπος του ειναι να αγαπησει τον Θεο και τον συνανθρωπο του τοτε η ηττα δεν ειναι ντροπη αλλα αναγνωριση της ατελειας μας

      Διαγραφή

Σάββατο του Λαζάρου

  Όταν ο Χριστός έμαθε πως ο Λάζαρος πέθανε, δάκρυσε. Και όσοι ήταν γύρω Του θαύμασαν πόσο αγαπούσε ο Χριστός τον φίλο Του. Αργότερα, όταν ο...