Ένας άγγελος κατέβαινε και τάραζε τα νερά της Βηθεσδά.Όπ οιος έμπαινε πρώτος μέσα μετά την ταραχή του ύδατος,θεραπευόταν.
Εντύπωση προξενεί το γεγονός αυτό.Γιατί ο Θεός δεν έδινε εντολή στον άγγελο να τους γιατρέψει όλους;Αφού κατέβαινε που κατέβαινε,και μετέτρεπε το νερό της λίμνης σε θεραπευτικό γιατί μόνο για έναν και όχι για όλους;
Μα το νερό ήταν θεραπευτικό για όλους.Δεν ήταν μόνο για έναν.Αυτό όμως δεν το καταλάβαινε κανείς από τους ασθενείς που ήταν μαζεμένοι εκεί.Αν αντί να σπρώχνουν ο ένας τον άλλο για το ποιος θα πέσει πρώτος συνεργάζονταν ώστε να πέσουν όλοι μαζί,τότε θα θεραπεύονταν και όλοι μαζί.Κι έτσι δεν θα διαιωνιζόταν αυτή η κατάσταση.Γι'αυτό και ο Χριστός επέλεξε να θεραπεύσει τον μόνο που δεν μπορούσε να πέσει μέσα.Ήταν παράλυτος και χωρίς φίλους.Η χειρότερη από τις περιπτώσεις.
Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να προχωρήσει μέσα από τον ανταγωνισμό.Και αν ακόμα προχωρήσει,προχωρεί σε ένα δρόμο που αργά ή γρήγορα οδηγεί στην καταστροφή.Μόνο μέσα από τη συνεργασία και τον συναγωνισμό μπορεί να προοδεύσει ο άνθρωπος.Γι'αυτό και δημιούργησε κοινωνίες.Αλλά της περισσότερες φορές από την κοινωνία λείπει η επικοινωνία.Η συνάντηση με τους άλλους.Δεν θεραπευόμαστε μόνοι μας.Κι αν θεραπευτούμε πιθανότατα θα είναι για λίγο.
Όσο η χαρά μας είναι η δυστυχία του άλλου,θα βυθιζόμαστε ολοένα και βαθύτερα στη δική μας δυστυχία και η μιζέρια.Είναι εύκολο να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε τον διπλανό μας.Ή τουλάχιστον πιο εύκολο από το να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας.Και βέβαια μπορούμε να ξεπεράσουμε τον γείτονα ή τον συγχωριανό μας.Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι πρόσκαιρο και πολύ πολύ μικρότερο σε αξία από το να συνεργαστούμε με τους γύρω μας και να δουλέψουμε όλοι μαζί προς ένα αποτέλεσμα που θα ωφελήσει όλους.
Μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε αυτό θα είμαστε καταδικασμένοι να διαιωνίζουμε τη δυστυχία μας περιμένοντας σε μια ουρά,που όλο θα μεγαλώνει,για το πότε θα ταραχθούν τα νερά μήπως και προλάβουμε να βουτήξουμε πρώτοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου