Επιτέλους θα γράψω σήμερα ένα κείμενο στο στυλ που μου αρέσει...Θα ξεκινήσω υπενθυμίζοντας πως σας μισώ όλους επειδή είστε άνθρωποι. Εκτός από μερικούς τους οποίους αντιπαθώ σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Μετά από τούτη τη συγκινητική - για όλους μας θέλω να πιστεύω- εξομολόγηση, ας μπω στο θέμα της ανάρτησης.
Σε κάποιες χώρες του κόσμου έχουν υπουργούς. Αυτοί είναι συνήθως περιορισμένης αντίληψης, βαρετοί άνθρωποι, οι οποίοι σούρθηκαν μέσω κομματικών μηχανισμών στα υψηλά κλιμάκια και με αποφάσεις τους καταφέρνουν να καταστρέψουν ό,τι καλό έχουν χτίσει οι άνθρωποι της χώρας τους. Οι αποφάσεις αυτές συνήθως υπαγορεύονται από κάτι λιμοκοντόρους οι οποίοι εκπροσωπούν τα λεγόμενα συμφέροντα ή αγορές. Στις χώρες του δυτικού κόσμου οι αποφάσεις είναι λιγότερο καταστροφικές επειδή η αποικιοκρατία ήταν πολύ κερδοφόρα επιχείρηση και κράτησε μέχρι τώρα τις χώρες αυτές.
Και μιλώντας για αποικιοκρατία, στην Αφρική υπάρχει το φαινόμενο των προφητών. Κάποιοι τύποι αυτοανακηρύσσονται προφήτες και λένε τι φέρνει το μέλλον. Αυτοί οι τύποι είναι αρχηγοί κοινοτήτων θρησκευτικών, συνήθως προτεσταντικών αλλά όχι μόνο, και αυξάνουν τον κόσμο που τους ακολουθεί μόλις το γυρίζουν στη προφητεία. Φυσικά δεν πετυχαίνουν ποτέ οι προφητείες τους αλλά κάπως τα γυρνάνε και τα φέρνουν πάντα τούμπα τα πράγματα.
Στην Ελλάδα, χώρα που δεν ήταν αποικιοκρατική αλλά μάλλον αποικία, και που οι αποφάσεις των υπουργών -οι οποίοι είναι ακόμα πιο βαρετοί και ανόητοι από τους ομολόγους τους σε άλλες χώρες της Δύσης- είναι ακόμα πιο καταστροφικές, έχουμε έναν συνδυασμό. Υπουργούς-προφήτες. Τούτοι έχουν ένα φοβερό χάρισμα. Μπορούν να προφητέψουν το πρωί, τις αποφάσεις που θα πάρει η δικαιοσύνη - αυτή που είναι ανεξάρτητη- το απόγευμα! Δυσκολεύονται λίγο να προβλέψουν άλλα πράγματα. Πότε θα πέσουν οι ζάχαρες στη χώρα, πότε θα πάει ζβιιιν η οικονομία της χώρας και άλλα τέτοια μικρά. Μιλάνε συνήθως σε φιλικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συχνότητες, και συνήθως μιλάνε αισχρά για άλλους ανθρώπους(συνήθως πολιτικούς αντιπάλους, απεργούς πείνας που ζητάνε εκταφή των παιδιών τους για να μάθουν από τι σκοτώθηκαν, άλλους συγγενείς θυμάτων κρατικών εγκλημάτων, γιατρούς και νοσηλευτές που βλέπουν το ΕΣΥ να καταρρέει κλπ), ενώ λατρεύουν να διασπείρουν ψεύδη για οποιονδήποτε και ο,τιδήποτε και μετά να ανακαλούν ή και να μην ανακαλούν. Αναλόγως της αντίδρασης του κόσμου.
Το ακόμα καλύτερο στοιχείο είναι ότι τέτοιους τύπους, βρίσκονται άνθρωποι -πολλοί- που τους ψηφίζουν, τους βάζουν στη Βουλή, τους σπρώχνουν σε πιο υψηλά αξιώματα και τους παρακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια. Και όταν σε μια χώρα οι ηλίθιοι ξεπερνούν το αναλογικά επιτρεπτό όριο μέσα στο οποίο δεν επηρεάζουν σοβαρά τη λειτουργία της κοινωνίας, η χώρα μετατρέπεται σε... Ελλάδα.
Είναι όμορφο να ζεις σε μια τέτοια χώρα. Με τον ήλιο, τη θάλασσα, τα νησιά, τα βουνά, όλους τους ηλίθιους που πάνε και μας φορτώνουν άλλους πιο ηλίθιους και εκείνους του ηλίθιους που νομίζουν πως είναι σοφοί! Τι όμορφα! Όμορφη Ελλάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου