Το πλήρες άρθρο(σχέσεις με τη Ρωσία κλπ) εδώ: https://moderndiplomacy.eu/2025/10/14/burkina-fasos-move-towards-strategic-autonomy-under-ibrahim-traores-leadership/
---Η πρώτη σημαντική πράξη του Τραορέ, μετά την κατάληψη της εξουσίας, ήταν να απαιτήσει την αποχώρηση των γαλλικών δυνάμεων από την περιοχή του Σαχέλ της Αφρικής, τον Ιανουάριο του 2023. Αυτό ήταν σύμφωνο με την συσσωρευμένη οργή της περιοχής κατά των γαλλικών στρατευμάτων που αναπτύχθηκαν εδώ και μια δεκαετία στην περιοχή, τα οποία ήταν αναποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της τζιχαντιστικής εξέγερσης. Ένας προς έναν, το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας, ακόμη και το Τσαντ , κάποτε βασικοί πυλώνες της περιφερειακής αντιτρομοκρατικής συμμαχίας της Γαλλίας, διέκοψαν τους στρατιωτικούς δεσμούς με το Παρίσι και απέλασαν τις δυνάμεις του. Η εκστρατεία κατά της Γαλλίας του Τραορέ, μαζί με τους ομολόγους του στη Συμμαχία των Κρατών του Σαχέλ, απηχεί παρόμοιες κινήσεις του Ασίμι Γκοϊτά του Μάλι και του Αμπντουραχαμάνε Τσιάνι του Νίγηρα. Η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σενεγάλη είναι οι τελευταίες σε έναν αυξανόμενο αριθμό αφρικανικών εθνών που επανεξετάζουν τις σχέσεις τους με τη Γαλλία.
Ενόψει του Frexit της Μπουρκίνα Φάσο, ο Τραορέ κάλεσε τους Αφρικανούς «να αγωνιστούν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και να αποαποικιοποιήσουν τις αντιλήψεις τους». Η Συμμαχία των Κρατών του Σαχέλ(The Alliance of Sahel States) κατηγόρησε τη γαλλική κυβέρνηση ότι προσπαθεί να καλύψει τις «νεοαποικιακές της τάσεις». Οι δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν καταδικάσει σε μεγάλο βαθμό τον σχηματισμό του AES και τις ενέργειές του. Η Δύση βλέπει την περιοχή του Σαχέλ ως ένα νέο πεδίο μάχης για γεωπολιτική επιρροή, με την Κίνα και τη Ρωσία να ανταγωνίζονται για έναν μεγαλύτερο ρόλο.
---Ο Παναφρικανισμός, ένα κίνημα που υποστηρίζει την αφρικανική ενότητα, την αυτοδιάθεση και την αντίσταση στον αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ρητορικής και των πολιτικών του Τραορέ. Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του το 2023 , προέτρεψε τους ηγέτες να «σταματήσουν να συμπεριφέρονται σαν μαριονέτες που χορεύουν κάθε φορά που οι ιμπεριαλιστές κινούν τα νήματα». Οι υποστηρικτές του τον θεωρούν ως αναβιωτή της «Αφρικανικής Αναγέννησης», παρόμοιο με τους Νκρούμα, Λουμούμπα ή Σανκάρα - ηγέτες που δολοφονήθηκαν ή εκδιώχθηκαν για παρόμοια ανυπακοή.
Τα σχόλια του Εμανουέλ Μακρόν φέτος τον Ιανουάριο, με τα οποία σε αντίθεση με την προηγούμενη υπόσχεσή του να τερματίσει τη Françafrique (ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την άτυπη αλλά ισχυρή επιρροή που άσκησε η Γαλλία στις πρώην αποικίες της), υπονόησε ότι χώρες όπως το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και ο Νίγηρας δεν έδειξαν ευγνωμοσύνη για τη στρατιωτική εμπλοκή της Γαλλίας στο Σαχέλ, έχουν πυροδοτήσει εντάσεις.
Τα σχόλια του Μακρόν προκάλεσαν κριτική για την μη αναγνώριση των τεράστιων θυσιών που έκανε η Αφρική για τη Γαλλία κατά τη διάρκεια των Παγκοσμίων Πολέμων και των αποικιακών συγκρούσεων. Ιστορικά αρχεία και αναφορές αποκαλύπτουν μαρτυρίες αντίστασης απέναντι στα αντανακλαστικά του αποικιοκρατισμού στην Αφρική. Αφού οι αφρικανικές αποικίες απέκτησαν την ανεξαρτησία τους τη δεκαετία του 1960, η Γαλλία πάγωσε τις στρατιωτικές συντάξεις, επικαλούμενη το χαμηλότερο κόστος διαβίωσης στην Αφρική. Ενώ ένας Γάλλος βετεράνος του στρατού λάμβανε 690 ευρώ το μήνα το 2006 (περίπου 850 δολάρια τότε), ένας στρατιώτης από την υποσαχάρια Αφρική ή τη Βόρεια Αφρική λάμβανε περίπου 61 ευρώ.
Ανεξάρτητα από την αφηγηματική ανάλυση και τις δυτικές ανησυχίες για επικείμενη γεωπολιτική αστάθεια που τροφοδοτείται από τις αλλαγές στην εξωτερική πολιτική στην περιοχή, η άνοδος της απαίτησης για στρατηγική αυτονομία και εθνικοποίηση των πόρων στην Αφρική θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την έναρξη της επίδειξης της Παναφρικανικής ανυπακοής της Αφρικής ενάντια στις μακροχρόνιες στενόμυαλες αφηγήσεις εθνικισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου