Απλότητα

 

Προσπαθώντας να σκεφτώ δυο λόγια για τον άγιο Γεράσιμο και για την αγία Ματρώνα, δύο εκ των ασκητών αγίων που τιμούμε σήμερα, διάβασα κάποια σύντομα κείμενα για τους βίους τους. 

Οι δυο τους είχαν ένα κοινό. Κάτι που συναντάμε και σε πολλούς άλλους αγίους βέβαια. Και οι δύο διακρίνονταν για την απλότητά τους. Έζησαν την μοναχική και ασκητική ζωή όσο πιο απλά γινόταν.

Θα μου πει κάποιος, γίνεται ασκητική και μοναχική ζωή χωρίς απλότητα; Μια καλή ερώτηση είναι αυτή που μπορούμε να την απευθύνουμε σε πολλούς μοναχούς είτε σε μοναστήρια είτε εκτός. 

Όπως και σε πολλούς κληρικούς. Γιατί ακόμα κι όταν ο κληρικός είναι έγγαμος και ζει σε μια πόλη, σε ένα χωριό, η ζωή του πρέπει να διακρίνεται από αυτή την απλότητα. όχι σε ασκητικό βαθμό αλλά και πάλι, η απλότητα είναι κύριο σημείο και συστατικό της ζωής ενός κληρικού. Ή -για να ακριβολογούμε- θα πρέπει να είναι. 

Και αυτό, καλό είναι να  αντανακλάται και στη θεία λειτουργία. Να μη τη μετατρέπουμε σε ένα σόου με ακριβά καλοσιδερωμένα άμφια, πομπώδεις κινήσεις και μακρόσυρτες φωνητικές επιδείξεις. Στη λειτουργία, στη στιγμή που ο ουρανός και η γη συναντώνται, την ώρα που η μαχώμενη και η θριαμβεύουσα  Εκκλησία συμπροσεύχονται, καλό είναι να υπάρχει από μέρους μας και απλότητα και ταπεινότητα, τιμώντας έτσι το πραγματικό μεγαλείο της στιγμής και να μη προσπαθούμε μέσω επιδείξεως να στρέψουμε την προσοχή επάνω μας. 

Αυτή η μέρα είναι μια καλή ευκαιρία να στοχαστούμε πάνω στην απλότητα. Να την κάνουμε κύριο στοιχείο της ζωής μας. Της πνευματικής και της κοσμικής. Και να εγκαταλείψουμε τα στοιχεία ψευτοπίστεως που μας έχουν κληροδοτήσει ή επιβάλλει άνθρωποι ρηχοί. Γιατί τελικά σημασία έχει αυτό που ο Χριστός θέλει από εμάς. Και αν δίδαξε κάτι ο Κύριος, αυτό ήταν η απλότητα.