Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Σύγχυση μεταξύ καθημερινότητας και αιωνιότητας

http://fanarion.blogspot.com/2020/04/blog-post_74.html#more

Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας


"Βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας!". Αυτή η παροιμία μας πάει γάντι αυτή την περίοδο όλων εμάς των "εκκλησιαστικών". Καταφέραμε άνευ λόγου και αιτίας να απαξιώσουμε το Μυστήριο των Μυστηρίων, την Θεία Κοινωνία. 
Βλέπετε όλοι ξαφνικά θέλησαν να γίνουν, θεολόγοι, δογματόλογοι, λειτουργιολόγοι, κανονολόγοι με αποτέλεσμα να καταλήξουν ανοητολόγοι. Ναι, ανοητολόγοι κληρικοί όλων των βαθμίδων και λαϊκοί όλων των τάξεων! Έβαλαν στο μάτι του κυκλώνα την Θεία Κοινωνία για να ικανοποιήσουν την φιλαρέσκεια τους για αυτοπροβολή του υγιούς Ορθοδόξου (δήθεν) φρονήματος τους. Έθεσαν υπό αμφισβήτηση την αξία της Θείας Κοινωνίας προβάλλοντας ως σοφία και αυθεντικότητα την ασχετοσύνη τους. Ανέδειξαν εαυτούς σε ομολογητές της πίστεως, υβρίζοντας και προσβάλλοντας πρόσωπα, θεσμούς και όργανα της Εκκλησίας μας. Με λίγα λόγια αποδείχτηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως. 
Σε τι να πρωτοαναφερθεί κανείς; Στις ιαχές πολέμου που εκστομίζουν για το άνοιγμα των ναών; Στα καλέσματα για αγνόηση των συμβουλών για περιορισμό των συναθροίσεων; Στις άστοχες συγκρίσεις σούπερ-μάρκετ και ιερών ναών, τροφίμων και Θείας Κοινωνίας ή στην σύγχυση μεταξύ καθημερινότητας και αιωνιότητας; 

Βάλθηκαν κάποιοι δυστυχώς και κληρικοί όλων των βαθμίδων, να εξαναγκάσουν τον Θεό να κάνει το θαύμα Του μέσω της Θείας Κοινωνίας για να αποδείξουν στους "απίστους" την αξία όχι της Ορθοδοξίας, αλλά της δικής τους αξίας ως γνησίων πιστών. Μετέτρεψαν την Μεταλαβιά σε μαγεία και προτρέπουν τον κόσμο να πάει να κοινωνήσει αγνοώντας τον κίνδυνο της πανδημίας του κορωνοϊού. 
Βεβαίως και κανένας μας δεν αμφισβητεί την αξία και την δύναμη της Θείας Κοινωνίας. Με τον τρόπο βέβαια που παρουσιάζεται μοιάζει με μαγικό βότανο που προστατεύει από κάθε κακό, ιδιαίτερα δε την ζωή μας. Την σωστή διδαχή για το Μέγα Μυστήριο δεν την ακούμε όμως. Κανένας δεν λέει ότι η Θεία Κοινωνία προσφέρεται "εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον". Αυτό δεν λέμε οι κληρικοί όταν μεταλαμβάνουμε των Αχράντων Μυστηρίων; "Μεταδίδοται μοι….τω αναξίω (διακόνω ή πρεσβυτέρω ή επισκόπω) το Τίμιον Σώμα ή Αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον;". Το ίδιο δεν λέμε, όταν κοινωνούμε τους πιστούς; Ε, λοιπόν τα λέμε μόνο για να τα λέμε ή τα πιστεύουμε και γι' αυτό ακριβώς τα λέμε!
Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται σήμερα εν μέσω πανδημίας κάποιοι, δείχνει μάλλον ότι δεν τα πιστεύουν, γιατί αναφέρονται μόνον στα οφέλη της γήινης ζωής μας κατά τρόπο πεζό και απνευμάτιστο δίκην γκουρού. 
Τι θα απαντήσουν άραγε στο ερώτημα, εφόσον η Θεία Κοινωνία αποτελεί εφόδιο και εγγύηση ετούτης εδώ της ζωής μόνο, τι νόημα έχει η Θεία Κοινωνία των ετοιμοθάνατων, η οποία μάλιστα μετά μανίας επιδιώκεται από τους οικείους τους και θεωρείται πολύ βαρύ αν κάποιος φύγει ακοινώνητος; Και εν τέλει τους λέει κάτι ο βίος της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας που επί 47 έτη ζούσε στην έρημο, χωρίς εκκλησιασμό και κατά συνέπεια χωρίς Θεία Κοινωνία, αλλά με βίο οσιακό και λίγο πριν μεταβεί στην αιωνιότητα κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων; 
Επομένως η Θεία Κοινωνία θα πρέπει να αποτελεί στοιχείο βασικό και άγιο της πνευματικής ζωής μας και όχι πράξη επιδείξεως όπως παρουσιάζεται από πολλούς σήμερα, ιδίως κληρικούς όλων των βαθμίδων. Μεταλαμβάνοντας των Θείων, Αγίων, Αχράντων, Αθανάτων, Επουρανίων, Ζωοποιών και Φριχτών Μυστηρίων γινόμαστε σύναιμοι και σύσσωμοι Χριστού, πρέπει δε να έχουμε κατά νου εκείνο το οποίο η Εκκλησία μας ψάλλει στον Κανόνα της Αναστάσεως: "Ω! Πάσχα το μέγα και ιερώτατον Χριστέ, ω! Σοφία και Λόγε του Θεού και Δύναμις, δίδου ημίν εκτυπώτερον σου μετασχείν εν τη ανεσπέρω ημέρα της Βασιλείας Σου". (Χριστέ μας εσύ που είσαι το μεγάλο και ιερότατο Πάσχα, σοφία και Λόγε και Δύναμη του Θεού αξίωσέ μας, να συμμετέχουμε καθαρότερα στην ατέλειωτη ημέρα της Βασιλείας σου). 
Κατά τον Άγιο Ιγνάτιο η Θεία Ευχαριστία είναι "φάρμακον αθανασίας, αντίδοτον του μη αποθανείν, αλλά ζων εν Ιησού Χριστώ δια παντός". Ο δε Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει: "Άρτον δε ζωής εαυτόν καλεί (ο Χριστός), ότι την ζωήν ημών συγκροτεί και ταύτην και την μέλλουσαν". 
Ο ίδιος ο Κύριος βεβαιώνει: "Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ". Έχουμε επομένως με την Θεία Κοινωνία ένωση με τον Χριστό. Η Θεία Κοινωνία είναι ακριβώς ότι προσδιορίζει το επίθετο που την συνοδεύει "θεία" και κάθε τι θείο είναι και αιώνιο. Επομένως πρέπει να διδάσκουμε ορθά τους πιστούς για να μάθουν ότι κοινωνούμε αξίως "εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον". 
Θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος, αφού η Θεία Κοινωνία χαρίζει την άφεση των αμαρτιών, γιατί θα πρέπει να εξομολογούμαστε. Μια τέτοια σκέψη είναι λάθος. Στην όλη προετοιμασία που κάνει ο πιστός για να κοινωνήσει, μεταξύ άλλων πρέπει να εξομολογηθεί για την συγχώρηση των αμαρτιών του. Αυτό το "εις άφεσιν αμαρτιών" που λέγεται στην Θεία Κοινωνία, αναφέρεται σε παραπτώματα τα οποία δεν εξομολογήθηκαν όχι επειδή υπήρξε σκοπιμότητα, αλλά επειδή ξεχάστηκαν κατά την εξομολόγηση ή δεν αξιολογήθηκαν σωστά και δεν ειπώθηκαν. 
Και ερχόμαστε τώρα σε ένα άλλο θέμα που αφορά στην στέρηση του εκκλησιασμού εξαιτίας του κλεισίματος των ιερών ναών. Βολτάροντας κατά κάποιο τρόπο στο διαδίκτυο διαπιστώνει κανείς ότι οι περισσότεροι "πιστοί" έχουν βγει στα κάγκελα! Το τι λέγεται δεν μπορεί να περιγραφεί. 
Βασικό χαρακτηριστικό των Ορθοδόξων είναι η πίστη και η σύνεση, η φρονιμάδα. Όλα αυτά για μια μεγάλη δυστυχώς μερίδα πιστών έχουν πάει περίπατο κατά το κοινώς λεγόμενο. Μεταξύ αυτών υπάρχουν δυστυχώς και μεγαλόσχημοι κληρικοί, οι οποίοι διακηρύττουν ότι τάχα η εκκλησία βρίσκεται σε διωγμό, ότι στην Ελλάδα κυρίως, καταπατούνται τα δικαιώματα των πιστών.Ένας παραλογισμός που όμοιός του δεν υπάρχει. Είναι αστείος και ανεύθυνος ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται κάποιοι. Μητροπολίτης της Ελλάδος πριν υπάρξει απόφαση για κλείσιμο των ναών, με εντολή του έκλεισαν οι ναοί της Μητροπόλεώς του και τώρα διαμαρτύρεται εντόνως με επιστολές και δηλώσεις γιατί οι ναοί έκλεισαν. Τι κοροϊδία αλήθεια! 
Όλοι αυτοί τώρα βρήκαν να κάνουν ομολογία πίστεως, να παραστήσουν τους αγωνιστές. Αυτοί είναι πιστοί και όλοι οι υπόλοιποι είμαστε άπιστοι. Το τι βρίσιμο έχουν ακούσει οι κληρικοί, που δεν αρπάζουν τις κουμπούρες και με τσαμπουκά να ανοίξουν τους ναούς δεν περιγράφεται. Το φαινόμενο αυτό αφορά βεβαίως στην παγκόσμια Ορθοδοξία. Τα μηνύματα από τα διάφορα μέρη της γης δείχνουν ότι παντού επικρατούν τα ίδια. 
Οι πραγματικά πιστοί σεβόμενοι τον εαυτό τους αλλά και τους συνανθρώπους τους συμμορφώνονται και υπακούν στις υποδείξεις των ειδικών και των αρχών για την ανακοπή της πανδημίας. Οι υπόλοιποι ασύνετα συνωμοσιολογούν, προφητεύουν, ερμηνεύουν και μάχονται δήθεν για την πίστη τους! 
Προσπαθούν να οδηγήσουν τον κόσμο στην απείθεια και στην ανυπακοή. Παντού βλέπουν διάφορες σκοπιμότητες, χωρίς να σημαίνει βεβαίως ότι δεν μπορούν να υπάρχουν, όμως πέρα από αυτό ορατός είναι και ο κίνδυνος της πανδημίας που επικρατεί. 
Παρατηρώντας ποιοι είναι αυτοί που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο, ποιοι είναι αυτοί που κροάζουν κάνοντας επαναστατική γυμναστική, σε τοπικό επίπεδο διαπιστώνω πως όλοι αυτοί οι φανατισμένοι πιστοί δεν ανήκουν σε αυτούς που πολυεπισκέπτονται το ναό, αραιά και που, κάποιοι μάλιστα για να καταφέρουν να 'ρθουν χρησιμοποιούν πλοηγό. Κάποιοι άλλοι από αυτούς πάλι είναι θαυμαστές πολύ-πολύ συγκεκριμένων γεροντάδων (παππούληδων). 
Αλήθεια αδέρφια μου πέστε μου όλοι εσείς που επαναστατείτε γιατί οι ναοί μας είναι κλειστοί, αν την ατμόσφαιρα στην οποία ζείτε την διέσχιζαν ριπές πολυβόλων όλη την ώρα, θα καλούσατε τον κόσμο να βγει έξω; Φαντάζομαι πως όχι. Γιατί το κάνετε τώρα που την ατμόσφαιρα την διασχίζουν οι ριπές μιας θανατηφόρου πανδημίας; Όπως ανέφερε ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ.κ. Βαρθολομαίος, «δεν κινδυνεύει η πίστη, κινδυνεύουν οι πιστοί». 
Ξέρω ότι θα παρεξηγηθώ γι' αυτό που θα γράψω, όμως όπως δείχνουν τα πράγματα για να γλυτώσει και η Εκκλησία και η κοινωνία από δαύτους, θα έπρεπε να υποχρεωθούνε σε υποχρεωτικό εγκλεισμό!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

H δυσκολία

  Να σε δεχτεί ο Χριστός είναι εύκολο. Ο Χριστός όλους τους δέχεται. Όλους τους περιμένει. Πολλές φορές όχι μόνο τους περιμένει αλλά τους πλ...