Από τα τέλη του όγδοου ως τα τέλη του 11ου αιώνα, οι Βίκινγκς κυριάρχησαν στην Ευρώπη και εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο, από τα πέρατα της Ρωσίας προς την ανατολική ακτή της Βόρειας Αμερικής.Τα κομψά ξύλινα σκάφη τους με τα ρηχά ύφαλα και σειρές κουπιών κατά μήκος της πλευράς τους επέτρεψαν να ταξιδέψουν μεγαλύτερες αποστάσεις και να επιχειρούν σε τέσσερις ηπείρους ταυτόχρονα. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, οι βόρειοι πολεμιστές είχαν φτάσει στις ακτές της Γεωργίας, και άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία του γεωργιανού Βασιλείου.
Κατά το πρώτο μισό του 11ου αιώνα υπήρχε εμφύλιος πόλεμος στη χώρα. Σε αυτό το χρονικό διάστημα υπήρξε μια σύγκρουση μεταξύ του γεωργιανού βασιλιά Bagrat IV και του Liparit Bagvashi Δούκα του Kldekari, επαρχία στο νότιο τμήμα της Κάτω Kartli,που κυβερνιόταν από την ισχυρή δυναστεία των Baghvashi.
Ο Βασιλιάς Bagrat IVΕίναι αξιοσημείωτο ότι και οι δύο πλευρές χρησιμοποιούσαν ξένες δυνάμεις εναντίον του άλλου.Οι Βυζαντινοί υποστήριξαν τον ανυπάκουο Δούκα ο οποίος εναντιώθηκε στον βασιλιά του, ενώ ο Bagrat IV προσέλαβε ειδικά τους Βίκινγκς γνωστούς ως Βαράγγους στη Γεωργία για να πετύχει νίκη επί του αντιπάλου του. Ο βασιλιάς κάλεσε 3000 βόρειους πολεμιστές συνολικά , αλλά μόνο 700 Βίκινγκς συμμετείχαν στην τελική μάχη στην περιοχή του άλσους της Sasireti .Ο Bagrat IV περίμενε πρόσθετες δυνάμεις από την επαρχία Meskheti της Γεωργίας, αλλά οι Βίκινγκς με αυτοπεποίθηση στην δύναμή τους δεν τους περίμεναν και επιτέθηκαν στο στρατό του Δούκα. Οι ελληνικές δυνάμεις ξεπερνούσαν κατά πολύ το στρατό του βασιλιά, και τελικά οδήγησαν στην ήττα του πολεμιστές Viking . Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία φορά, που οι Νορμανδοί έφτασαν στη Γεωργία και πολέμησαν στο πλευρό του βασιλιά.
georgianjournal.ge
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου