Λίγο μετά το μέσο της Τεσσαρακοστής,η Εκκλησία επιλέγει μία Ευαγγελική περικοπή που να μας θυμίσει τρία βασικά στοιχεία,τρεις έννοιες,που θα μας οδηγήσουν στην εν Χριστώ ζωή.Την πραγματική πίστη,την νηστεία και την προσευχή.
Ένας πατέρας φέρνει τον δαιμονισμένο γιο του μπροστά στους μαθητές του Χριστού και τους ζητά να τον θεραπεύσουν.Αυτοί όμως αποτυγχάνουν προκαλώντας τα σχόλια των Γραμματέων που βρήκαν ευκαιρία να κλονήσουν την πίστη τους.Πηγαίνουν, λοιπόν,τον δαιμονισμένο στο Χριστό,ο οποίος λέει στον πατέρα.Με την πίστη τα πάντα είναι δυνατά.Εσύ πιστεύεις;Κι αυτός απαντά:"Πιστεύω Κύριε,αναπλήρωσε εσύ τη λιγοστή μου πίστη.Και ο Χριστός δέχεται αυτή τη πίστη,τη λιγοστή,σπλαχνίζεται τον πατέρα και θεραπεύει το γιο του.
Γιατί όμως δεν κατάφεραν οι μαθητές του να θεραπεύσουν τον δαιμονισμένο.Όσο κι αν ήταν ακόμη ανέτοιμοι,δεν μπορεί να πίστευαν λιγότερο από τον πατέρα του δαιμονισμένου.Όχι,δεν είχαν όμως συναίσθηση αυτής της ολιγοπιστίας. Έμοιαζαν,θα μπορούσαμε να πούμε,με τους περισσότερους από εμάς,που ενώ έχουμε ακόμα λιγότερη πραγματική πίστη από τους μαθητές του Ιησού,δεν το αναγνωρίζουμε.Αλλά και όταν το αναγνωρίσουμε δεν κάνουμε το παραμικρό για να αλλάξουμε την κατάστασή μας.
Και πώς θα το κάνουμε αυτό;Και σε αυτό δίνει απάντηση ο Χριστός.Με τη προσευχή και τη νηστεία.Όχι όμως επιφανειακά αλλά ουσιαστικά.Προσευχή σημαίνει να εμπιστευτούμε τις ζωές μας και τις ζωές των προσφιλών μας προσώπων στο Θεό.Νηστεία σημαίνει την παραίτηση από το κέρδος,τη δόξα,την υπερηφάνεια.
Μια τέτοια κίνηση,όσο λειψή κι αν είναι,όσο ατελής,συγκινεί τον Θεό.Και ο Θεός μας βοηθά ακόμη και από τον διάβολο να απαλλαγούμε.Ας κάνουμε έστω λίγα μικρά βήματα προς αυτή τη κατεύθυνση και να είμαστε σίγουροι ότι τα αποτελέσματα θα μας εκπλήξουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου