Η γενοκτονία των Τσιγγάνων από τους Ναζί

 

Ιστορικοί εκτιμούν ότι έως και 500.000 Ρομά και Σίντι δολοφονήθηκαν από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους. Πολλοί ακόμη φυλακίστηκαν, χρησιμοποιήθηκαν ως καταναγκαστικοί εργάτες ή υπέστησαν αναγκαστική στείρωση και ιατρικά πειράματα.

Άντρες, γυναίκες και παιδιά από τις κοινότητες των Ρομά και των Σίντι αποτέλεσαν στόχο διώξεων και εγκλεισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στην «εκκαθάριση» του Βερολίνου πριν η πόλη φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1936. Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η γενοκτονία των Ρομά και των Σίντι εντάθηκε. Εκτοπίστηκαν σε γκέτο, όπως αυτό του Λοτζ, και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Νταχάου, το Μαουτχάουζεν και το Άουσβιτς-Μπίρκεναου, το οποίο διέθετε ειδικό, αποκαλούμενο «Τσιγγάνικο Στρατόπεδο».

Στις 26 Φεβρουαρίου 1943, κατέφθασε στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου η πρώτη μεταγωγή Ρομά και Σίντι – άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Από τους 23.000 που φυλακίστηκαν εκεί, εκτιμάται ότι περισσότεροι από 20.000 δολοφονήθηκαν.

Στις 2 Αυγούστου 1944, το αποκαλούμενο «Τσιγγάνικο Στρατόπεδο» στο Άουσβιτς εκκαθαρίστηκε: χιλιάδες Ρομά και Σίντι δολοφονήθηκαν στους θαλάμους αερίων, ενώ οι εναπομείναντες κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως το Μπούχενβαλντ και το Ράβενσμπρουκ, για καταναγκαστική εργασία.

Η εμπειρία των Ρομά και Σίντι της Ευρώπης παρουσιάζει ομοιότητες με εκείνη του εβραϊκού πληθυσμού. Και οι δύο ομάδες στοχοποιήθηκαν λόγω της φυλετικής τους ταυτότητας και είχαν υποστεί ήδη αιώνες διακρίσεων. Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης, που απαγόρευαν τους γάμους μεταξύ Εβραίων και Αρίων και προέβλεπαν την αφαίρεση της υπηκοότητας, εφαρμόστηκαν και στους Ρομά και Σίντι. Όπως και τα εβραιόπουλα, έτσι και τα παιδιά των Ρομά και Σίντι αποκλείστηκαν από τα δημόσια σχολεία, ενώ για τους ενήλικες γινόταν όλο και πιο δύσκολη η διατήρηση ή εξεύρεση εργασίας.

Παρά τη γενοκτονία που διαπράχθηκε εναντίον τους από το ναζιστικό καθεστώς, οι διώξεις των Ρομά και Σίντι αναγνωρίστηκαν πλήρως από τη Δυτική Γερμανία μόλις το 1981, και η γενοκτονία τους γίνεται γνωστή σε ευρύτερη κλίμακα μόλις τα τελευταία χρόνια.