Πρόσθεσα ἀκόμη ὅτι σύμφωνα μέ ὅσα οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε, ὅποιος πράττει καλές πράξεις ἁπλῶς καί μόνον ἀπό φόβο νά μή κολασθῇ, ἀκολουθεῖ τόν δρόμον τῆς δουλείας· αὐτός δέ πού ἀγαθοεργεῖ γιά νά λάβῃ τήν ἀνταπόδοσι τοῦ Παραδείσου ἀκολουθεῖ τόν δρόμον κάποιου παζαρέματος μέ τόν Θεό. Ὁ πρῶτος ὀνομάζεται δοῦλος, ὁ δεύτερος μισθωτός. Ἀλλά ὁ Θεός θέλει ὅλους μας νά ἔλθουμε πρός Αὐτόν σάν τά παιδιά εἰς τόν πατέρα τους. Θέλει ὅλους μας νά συμπεριφερώμεθα πρός Αὐτόν μέ τιμή, καί ἀπό ἀγάπη πρός Ἐκεῖνον, νά ἐργαζώμεθα δέ μέ ζῆλο τό θέλημά Του. Θέλει ὅλους μας νά εὑρίσκουμε τήν εὐτυχία μας εἰς τήν ἕνωσι τοῦ ἐαυτοῦ μας μέ Αὐτόν, εἰς τήν ἕνωσι τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας μας μέ τόν Σωτῆρά μας.
Οι Περιπέτειες ενός Προσκυνητή, εκδ. Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου