"Όποιος είναι κύριος του εαυτού του, όποιος εξακριβώσει την ορμή που αυτός θέλει να είναι και η οποία είναι η ζωή του, αυτός είναι για μένα κάποιος που δεν έχει αφέντη, ένας ελεύθερος, ένας ανεξάρτητος, ένας αναρχικός".
Ωστόσο η αυτοκυριαρχία αυτή, εμπεριέχει ένα είδος μεταφυσικής αυτοθυσίας που συνδέεται συχνά με τη μυστικιστική εμπειρία. Για τον Landauer, ο αναρχισμός είναι η πνευματική λύτρωση και η αναγέννηση της ανθρωπότητας, αυτή, όμως, που πρώτα περνά μέσα από το τρικύμισμα της ψυχής του ατόμου. Η ηθική της προεικόνισης, η οποία είναι τόσο σημαντική στον αναρχισμό, αποτελεί ένα πνευματικό και πολιτικό εγχείρημα. Ορισμένες φορές είναι ασαφής και προσιτή μόνο με μια μυστικιστική εμπειρία, παρά σαν κάτι που μπορεί να αρθρωθεί ως ένα λογικό όραμα για τις κοινωνικές σχέσεις: "Μόνο όταν η αναρχία θα γίνει για αυτούς ένα σκοτεινό και βαθύ όνειρο αντί να είναι όπως τώρα ένας με αφηρημένο τρόπο εφικτός κόσμος, τότε το ήθος και το πράττειν τους θα γίνουν ομοιότροπα".
Saul Newman - o αναρχο-μυστικισμός του Gustav Landauer και η κριτική της πολιτικής θεολογίας - εκδ. Firebrand
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου