Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Σήμερα, μια που η λειτουργία με την τελετή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και της προσκύνησής του τραβάει σε μάκρος, καλό είναι τα όποια κηρύγματα να είναι σύντομα.

Αυτό το καιρό, διάφορα δυσάρεστα γεγονότα μας έχουν στεναχωρήσει ως σώμα της Εκκλησίας. Οργανωμένο έγκλημα, εκβιασμοί, αρχαιοκαπηλία, αναστάτωση σε μοναστήρια είναι κάποια από αυτά. Αναρωτιούνται πολλοί, λοιπόν, γιατί γίνονται αυτά;

Η απάντηση είναι εδώ, μπροστά μας. Στο Σταυρό που έχουμε στολίσει και που θα προσκυνήσουμε.

Βλέπετε, ο Σταυρός είναι σύμβολο θυσίας και αγάπης και σωτηρίας. Ο Θεός αγάπησε τόσο τον άνθρωπο ώστε να στείλει τον Υιό Του να θυσιαστεί ώστε με την Ανάστασή Του να δώσει την ευκαιρία στον άνθρωπο να βρει τη σωτηρία του.

Κάποιοι όμως, ιδίως από την τάξη του κλήρου και πιο συχνά από τον ανώτερο όπως λέμε κλήρο - ή που έχουν βλέψεις να βρεθούν εκεί - κοιτάζοντας τον Σταυρό, βλέπουν χρυσάφι, εξουσία, εναγκαλισμούς με πολιτικούς, με επιχειρηματίες και - γιατί όχι; - και με τον υπόκοσμο.

Έχουν πολλοί την απορία πώς σταύρωσαν οι Φαρισαίοι τον Χριστό αφού ήξεραν, δεν μπορεί να μην το είχαν καταλάβει, ότι ήταν πράγματι ο Μεσσίας. Με τον ίδιο τρόπο που κάποιος παπάς βάζει πολιτικό μέσο για να πάρει μία θέση. Με τον ίδιο τρόπο που εκβιάζει. Που πουλάει κειμήλια. Που ορεγεται περιουσίες είτε με νόμιμο είτε με άλλους τρόπους. Δεν είναι διαφορετικά πολύ αυτά. Ο κληρικός που τα διαπράττει δεν είναι απλά επίορκος, δεν πέφτει απλά - όλοι πέφτουμε - αυτός που χρησιμοποιεί την ιερωσύνη με τέτοιο τρόπο διαπράττει βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, γιατί από εκεί έρχεται η ιερωσύνη. 

Όταν ο Σταυρός από σύμβολο αγάπης, θυσίας, προσφοράς και ελπίδας γίνεται σύμβολο εξουσίας, πλουτισμού ή μεγαλοπρέπειας, αυτά είναι τα αποτελέσματα.

Φεύγοντας σήμερα από τη λειτουργία, να μη πάρουμε μαζί μας μονάχα βασιλικό. Να πάρουμε και τη διάθεση να αφήσουμε το κυνήγι της δύναμης και του πλούτου. Να πάρουμε τη διάθεση να σηκώσουμε, όχι μόνο τον δικό μας σταυρό αλλά και του διπλανού μας. Σήμερα ας κάνουμε μια νέα αρχή, τόσο στην πνευματική όσο και στην κοσμική ζωή μας. Οι οποίες δεν είναι και τόσο ξεχωριστές όσο νομίζουμε.