Οδηγός προσευχής

 

Αντί άλλου κειμένου, σήμερα θα καταγράψω την καθιερωμένη προσευχή μου. Με αυτόν τον τρόπο και θα δείξω μία κατεύθυνση, τρόπον τινά, στους φιλακολουθους και διψωντες για προσευχή χριστιανούς, ενώ ταυτόχρονα θα αφήσω παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές που θα αναζητήσουν έναν πιο σταθερό τρόπο επικοινωνίας με το υπερβατικό:

Μεγαλε, 

συγγνώμη αλλά σκατα τα έχεις κάνει. Δηλαδή, πραγματικά χάλια. Θα έλεγα ότι τα έκανες σαν τα μούτρα Σου αλλά πρώτον θα ήταν ασέβεια και δεύτερον δεν ξέρω τα μούτρα σου. Κι αυτό το κατ' εικόνα, δε βοηθάει να βγάλω συμπέρασμα. Άλλοι είναι κακασχημοι, άλλοι όμορφοι, έχεις κάτι ασχημοασουλουπωτους να κυκλοφορούν και κάτι άλλους πολύ περιποιημένους. 

Τέλος πάντων. Δεν είναι αυτό το θέμα μου. Το θέμα μου είναι ότι δεν είναι κατάσταση αυτή. Οι καλοί πεθαίνουν νέοι και οι ηλίθιοι ευημερούν. Αν δεν με πιστεύεις, στείλε ένα αγγελάκι στη γειτονιά μου, να το ξεναγήσω και να Σε ενημερώσει. Ή να σε εξαγριώσει. Γιατί ακόμα και Εσύ θα εξαγριωθεις. 

Και δεν αντιλέγω, ανθρώπινη ελευθερία, εμείς τα κάναμε μαντάρα στον μέγιστο βαθμό. Και δε γίνεται να έχουμε ένα κατακλυσμό κάθε τρεις και λίγο ώστε να καθαρίζουν σωλήνες και λούκια.

Αλλά έχει παραγινει το πράγμα. Δεν υπάρχει αρουραίος και ποντικας, δεν εννοώ τα ζωάκια, που να μη περνάει ζάχαρη εις βάρος των πιο -ας πούμε - σχετικά κανονικών ανθρώπων. Σε επίπεδο διαπροσωπικό και διεθνές! 

Να μη μακρηγορώ. Αν θες δώσε μου μια περίοδο τη διοίκηση, να δεις πώς γίνεται η δουλειά. Πώς θα τα ρυθμίσω όλα! Πες στον Βελ, να ανάψει τα καζάνια σε φουλ θέρμανση, να προσλάβει μερικά διαβολακια παραπάνω, γιατί θα του στείλω πελατεία. Και μεγάλωσε και το πορθμείο του Αχέροντα. Θα χρειαστεί. 

Σε δύο, τρία χρονακια, θα είναι η Γη σαν να πέρασε κατακλυσμό με αποφρακτικό σωληνώσεων. Καλή δουλειά και καθαρή. Και δε ζητάω τίποτα για αμοιβή. Μόνο να επιλέξω εγώ προσωπικά τα αιώνια βασανιστήρια μερικών μερικών.

Και πριν κλείσω. Γιατί με έχεις κάνει τόσο αγαπησιαρη; Πραγματικά, γιατί; Και τόσο γλυκό; Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω. 

Κύριε, δε σου ζητώ πολλά. Να 'μουνα θεός για λίγο, που έλεγε κι ο Πάριος και να μην αφήσω κανένα κατακάθι να ησυχάσει ούτε δευτερόλεπτο στον αιώνα των αιώνων, 

Αμήν.

Υγ. Αφού Εσύ είσαι το αφεντικό, μήπως να έδινες και καμιά αύξηση; Γιατί αν περιμένω από τα εδώ αφεντικά, θα πεθάνω στην ψάθα....