Φθινοπωρινές ωδές

 

Τώρα που γράφω αυτό το σημείωμα, ο ουρανός είναι συννεφιασμένος, ο αέρας δροσερός και όλα θυμίζουν φθινόπωρο. Το φθινόπωρο είναι η αγαπημένη μου εποχή, από τότε που ξέμπλεξα με το σχολείο και τους καθηγητές και τα μαθήματα. 

Θυμάμαι από μικρός άκουγα πως όταν τελειώσω από το σχολείο και πιάσω δουλειά, θα μου λείψει, όπως θα μου λείψουν και τα χρόνια εκείνα. Ποτέ δε μου έλειψαν. Όχι μόνο τα σχολικά χρόνια, με τους ημίτρελους καθηγητές που έκαναν μάθημα με όσους πήγαιναν φροντιστήριο ή με όσους "τα ήξεραν" ή με τους γονείς που έκαναν διαγωνισμό βαθμών και έθεταν ως όρο να ξεπεράσω τους βαθμούς των ξαδερφών μου(είχα την ατυχία να έχω δύο κοντά στην ηλικία μου) ή την ανόητη επιθυμία για "πτυχίο" χωρίς να τους ενδιαφέρει ποιο πτυχίο και ποια η κλίση του παιδιού και άλλα πολλά παλαβά της εποχής. 

Δε μου έλειψαν ποτέ ούτε τα φοιτητικά χρόνια που ήταν πιο ελεύθερα και πιο...εμ...χαοτικά. Στην πραγματικότητα εκείνα ήταν εντελώς χαμένα χρόνια. Δεν έμαθα κάτι που θα το χρησιμοποιήσω ποτέ, θα μπορούσα να τα είχα αξιοποιήσει καλύτερα αλλά πάνε αυτά, πέρασαν. 

Και μη νομίζετε ότι έπιασα και καμιά φοβερή δουλειά. Αποθηκάριος σε φαρμακαποθήκη ήμουν, ξυπνούσα στις 4 κάθε πρωί, για να είμαι στη στάση 6 παρά. Μέχρι να πιω καφέ και να πάρω μπρος ήθελα λίγη ώρα. 

Το φθινόπωρο λοιπόν, ήταν και παραμένει η αγαπημένη μου εποχή. Αυτή η μελαγχολία που υπάρχει σε όλο το περιβάλλον, η φύση -όπου μπορούμε να τη δούμε δηλαδή στην Αθήνα- θέτει τον ρυθμό και οι άνθρωποι ακολουθούμε. Αλλά και όταν ήμουν στα Κύθηρα, το φθινόπωρο, όταν οι τουρίστες αποχωρούσαν και τα μαγαζιά έκλειναν είχε μια ιδιαίτερη ομορφιά. 

Επιπλέον το φθινόπωρο, η πραγματική έναρξη της χρονιάς, ως αρχή έχει και πολλές προοπτικές. Πιθανότατα να ακυρωθούν όλες. Αλλά δεν έχει σημασία. Και μόνο που υπάρχουν, δημιουργούν ένα ενδιαφέρον. 

Το καλύτερο; Τώρα που φθινοπωριάζει πετούν όλο και περισσότερες κουρούνες πάνω από το σπίτι μου. Και, ένας χαρούμενος τύπος σαν κι εμένα δε θα μπορούσε παρά να ευχαριστιέται στο κρώξιμο των κορακοειδών. Σε αυτά τα τελευταία δεν συμπεριλαμβάνονται οι γείτονές μου. Το δικό τους κρώξιμο δεν είναι του γούστου μου...