Λάσπη

 

Και βέβαια θα έχεις φαινόμενα τέτοια. Κληρικούς να μπλέκονται σε παράνομες υποθέσεις, να διαπλέκονται με πολιτικούς και άλλα πολλά. Πάντα υπήρχαν, πάντα θα υπάρχουν. 

Από τη στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν την Εκκλησία ως πεδίο επαγγελματικής και κοινωνικής ανέλιξης, ειδικά όταν η πολιτεία το προωθεί και το ενισχύει αυτό το φαινόμενο, θα υπάρξουν και αυτοί που δε θα αρκεστούν στην νόμιμη οδό. 

Αυτός λοιπόν που μπήκε στον κλήρο για εξουσία γιατί να διστάσει να χρησιμοποιήσει μαφιόζικες μεθόδους και πολιτικές γνωριμίες για να το πετύχει; Αν κάποιος θέλει να αποκτήσει πλούτο, τι τον σταματά από το να πουλήσει κάποια κειμήλια; 

Και γιατί να μην το κάνουν; Όταν υπάρχουν "αποδεκτοί" τρόποι να πλουτίσει κάποιος μέσα στην Εκκλησία(πέρα δώθε λειψάνων, δημιουργία κύκλων ακολούθων που κάνουν προσωπικά δώρα -δε μιλάω για πουκάμισα και παπούτσια, κληρονομιές ενοριτών κλπ) γιατί να μην προχωρήσει κάποιος παραπέρα; Αν είναι επιτρεπτό ή και επιθυμητό σε κάθε ενορία όταν πατάει το πόδι του δήμαρχος, βουλευτής ή υπουργός να τρέχουν οι κληρικοί να του στρώσουν χαλιά και να πιάσουν γνωριμία γιατί κάποιος να μην αξιοποιήσει αυτές τις γνωριμίες με πιο έντονο τρόπο; 

Αυτό που θέλω να πω -όσο πιο σύντομα γίνεται- είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι σε αυτούς τους λίγους κληρικούς που το παρακάνουν και περνάνε σε αξιόποινες πράξεις. Αυτοί πάντα υπήρχαν. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είχε καθαιρέσει κάτι δεκάδες κληρικούς διαφόρων βαθμίδων όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του. Το πρόβλημα -το πραγματικό- είναι στην ευρύτερη νοοτροπία που υπάρχει στον κλήρο. Όταν οι κληρικοί θεωρούν ότι μπορούν και πρέπει να ζουν πλουσιοπάροχα(κινητά, ακίνητα, ταξίδια, αυτοκίνητα, μύδια στρείδια κι αστακούς) και η Διοικούσα Εκκλησία αφήνει "αποδεκτούς τρόπους" για να γίνεται αυτό -και την ίδια ώρα διδάσκει ολιγάρκεια, πτωχεία κλπ- είναι φυσικό να βρεθούν κληρικοί που θα κάνουν διάφορα και πέρα από τα επιτρεπτά. Που και τα επιτρεπτά σηκώνει κουβέντα κατά πόσο είναι πράγματι τέτοια.

Δεν είναι θέμα του ενός. δύο, τριών δέκα επίορκων. Είναι θέμα νοοτροπίας που κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξει. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε σιγά σιγά στη λάσπη μέχρι που κάποια στιγμή δε θα μπορούμε να βγούμε. 

Αυτά τα ολίγα...