I rest my case...

 

Με παίρνει χθες ένας φίλος μου τηλέφωνο εκνευρισμένος. "Τι είναι αυτά ρε που έγραψες για τους φίλους σου, ότι μόνο με τα αθλητικά ασχολούνται;" μου λέει. "Έλα ρε" του απαντώ με το γνωστό λόγιο στυλ μου, "χιουμοριστικό τελείως ήταν, αφού στο τέλος γράφω ότι δε κάνω παρέα με ανθρώπους που δεν ασχολούνται με τα αθλητικά". "Σε ποιον τα πουλάς αυτά μωρή ρόμπα, λες και δε σε ξέρω" μου ξαναλέει. Και ακολουθεί ο διάλογος:

Αυτός: Εσύ δε βλέπεις μπάλα;

Εγώ: Αφού σου είπα, πλάκα έκανα

Α: Τι πλάκα ρε, βλέπεις ή δε βλέπεις μπάλα;

Ε: Βλέπω ρε, αλλά αφού επιμένεις, σπάνια ξεκινάω κουβέντες για αθλητικά και ποτέ σοβαρά

Α: Σώπα ρε! Και νομίζεις ότι είσαι εξυπνότερος, ότι έχεις ενδιαφέροντα; Άσε μας κάτω

Ε: Όχι, δεν είπα αυτό, να το συζητήσουμε το πράγμα, μη μείνει παρεξήγηση

Α: Να το συζητήσουμε, να δω τι θα μου πεις, που ασχολούμαι μόνο τάχα μου μόνο με τα αθλητικά...Να το συζητήσουμε...αλλά όχι τώρα

Ε: Γιατί όχι τώρα;  

Α: Ε να, αρχίζει ο Ολυμπιακός σε λίγο μη το χάσουμε

Ε: Πώς λες να πάει; Σερνόμαστε φέτος, έχουμε και τη διαιτησία κόντρα

Α: Ο Χοντρός(Μαρινάκης όταν τον βρίζουμε, αλλιώς είναι ο Πρόεδρος) φταίει που δε κάνει μεταγραφές...Καλά άρχισε. Τα λέμε στο ημίχρονο. Άσε με, να πεθάνω είμαι..

Ε: ΟΚ. Δες το ποδόσφαιρο, να δω το μπάσκετ και να ανταλλάσσουμε μηνύματα

Α: Έγινε, τα λέμε...

Όπως λένε και οι δικηγόροι στις ΗΠΑ(δε ξέρω αν το λένε, σε σειρές και ταινίες το έχω δει) I rest my case....