Πολλά ενδιαφέροντα σημεία έχει η σημερινή περικοπή που ο Χριστος συναντά την Σαμαρείτιδα γυναίκα, η οποία αργότερα βαφτίστηκε Φωτεινή και μαρτύρησε για την πίστη μας.
Ας σταθούμε σε ένα μόνο σήμερα. Η Σαμαρειτιδα ήταν μια γυναίκα η οποία πίστευε σε κάποια πράγματα. Σε αυτά που της είχαν διδάξει οι πρόγονοί της, η παράδοσή της, οι πρεσβύτεροι της κοινωνίας των Σαμαρειτών. Όταν κατάλαβε πως ο Ιησούς δεν ήταν ενας απλός άνθρωπος Του έθεσε κάποια ερωτήματα σχετικά με τις διαφορές που είχαν στην πίστη οι Σαμαρείτες από τους Εβραίους.
Η απάντηση του Ιησού δεν ήταν αυτή που περίμενε. Δεν δικαίωσε αυτά που πίστευε αλλά δεν δικαίωσε ούτε τους Ισραηλίτες. Στην πρώτη περίπτωση θα αισθανόταν πως αυτή είχε τη σωστή πίστη ενώ στη δεύτερη θα μπορούσε πολύ βολικά να κατατάξει τον Χριστό στους αντίθετους, στους εχθρούς.
Ο Χριστός όμως, της έδωσε μια απάντηση, μια διδασκαλία καινούρια. Που κατέρριπτε όλα σχεδόν όσα ήξερε. Της αποκάλυπτε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και πίστης. Και αυτή άκουσε. Άκουσε γιατί διψούσε πραγματικά να πιει από αυτό το πνευματικό και ζωοποιό νερό που ο Ιησούς έφερνε.
Το θέμα δεν είναι να ρωτάμε, να αμφισβητούμε ή να ψάχνουμε. Το θέμα είναι να είμαστε και έτοιμοι να δεχτούμε τις απαντήσεις που θα βρούμε και όχι να τις κόψουμε και να τις ράψουμε έτσι ώστε να βολέψουν τις πεποιθήσεις, τις θεωρίες και τις επιθυμίες μας. Καλή είναι η αναζήτηση αλλά ακόμα καλύτερη η ετοιμότητα αποδοχής αυτού που βρίσκουμε. Αλλιώς κλεισμένοι στα χαρακώματά μας και ψάχνοντας να βρούμε μόνο αυτά που μας βολεύουν καμία διαφορά δεν έχουμε από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου