Το ομολογώ, μου αρέσει. Τόσο σε αυτό το lockdown όσο και στο προηγούμενο, έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να μην έχει ιδέα για το τι μέρα είναι. Έχει μια ομορφιά αυτό. Είναι σαν ένα είδος ακύρωσης του χώρου και του χρόνου. Ένα σταμάτημα της συνέχειας, της ροής. Είναι κάπως περίεργο αλλά το προτιμώ από εκείνη τη μονότονη επανάληψη των εορτών, των επετείων και άλλων τινών κάθε χρόνο την ίδια μέρα ή με τον ίδιο τρόπο υπολογισμού. Είναι κάπως λυτρωτικό αυτό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Ιούδας, το μύρο
Στην οικία του Σίμωνα του Λεπρού, μια γυναίκα λούζει τον Χριστό με ακριβό μύρο. Οι μαθητές διαμαρτύρονται: γιατί τέτοια σπατάλη; Δε θα ήτα...
-
Ο Άγιος ή η Αγία αποτελούν σημείο σκανδαλισμού όχι τόσο για τους άθεους ή τις λοιπές συνομοταξίες αυτών των ανθρώπων οι οποίοι έτσι κι αλλ... -
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
-
O Τυνήσιος πρόεδρος Μοχάμεντ Beji Caid Essebsi κήρυξε τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας", ζητώντας τη διεθνή συνεργασία κατά των εξ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου