Ένας εκατόνταρχος,ειδωλολάτρης,παρακαλά τον Ιησού να θεραπεύσει τον δούλο Του.Και όταν ο Χριστός λέει πως θα πάει στο σπίτι του να τον θεραπεύσει,ο εκατόνταρχος απαντά πως δεν είναι άξιος να υποδεχτεί τον Χριστό στο σπίτι του και του ζητά με ένα λόγο Του να πραγματοποιήσει τη θεραπεία.
Είναι εκπληκτική η πίστη του εκατόνταρχου.Τόσο εκπληκτική,που και ο ίδιος ο Χριστός τη θαύμασε.Πίστη ορμητική που στέλνει αυτόν,έναν ειδωλολάτρη αξιωματούχο να ζητήσει τη βοήθεια του Χριστού.Πιστεύει πως η ζωή του δούλου του κρέμεται από ένα λόγο του Χριστού.Πώς φτάνει ένας και μόνο λόγος ώστε να θεραπευθεί.Και μια τέτοια πίστη δεν θα μπορεί παρά να συνοδεύεται με ταπεινότητα.Τέτοια που να θεωρεί ανάξιο τον εαυτό του να δεχθεί στο σπίτι του τον Χριστό.
Την ώρα που αυτός ο ειδωλολάτρης επιδεικνύει καθαρή και γνήσια πίστη,την ώρα δείχνε εμπιστοσύνη και υπακοή στον Χριστό,για τον οποίο δεν γνώριζε και πολλά,οι Ισραηλίτες,οι οποίοι και τον Νόμο είχαν και τους Προφήτες γνώριζαν προτιμούσαν να "διυλίζουν τον κώνωπα" και να ψάχνουν την καταγωγή ή την κοινωνική τάξη του Ιησού αντί να αφουγκραστούν το χαρμόσυνο μήνυμα που τους έφερνε.
Η πίστη δεν είναι θέμα γνώσης,όχι αποκλειστικά τουλάχιστον,αλλά θέμα καρδιάς.Αν η καρδιά μας δεν ανοιχτεί στον Χριστό,όπως του εκατόνταρχου,τότε είναι μια πίστη στείρα,στεγνή.Μόνο όμως με την ζωντανή πίστη θα μπορέσουμε να βρεθούμε στο τραπέζι της βασιλείας των Ουρανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου