O Ιωακείμ και η Άννα,άνθρωποι με γνήσια πίστη και ευσέβεια,ζούσαν με μια μεγάλη στενοχώρια.Δεν είχαν καταφέρει να κάνουν παιδιά.Στην τότε κοινωνία των Εβραίων αυτό θεωρούνταν μεγάλη ντροπή γιατί έτσι,δεν θα μπορούσε η συγκεκριμένη οικογένεια να συμμετέχει στο σχέδιο του Θεού για την έλευση του Μεσσία.Παρ'όλα αυτά οι δυο τους δεν απογοητεύτηκαν,δεν τα έβαλαν με το Θεό.Αντίθετα συνέχισαν να πιστεύουν και να ελπίζουν.Και πράγματι,ο Θεός τους αξίωσε να γεννήσουν όχι ένα οποιοδήποτε παιδί,αλλά την Μαρία,την Παναγία,εκείνη που θα αντέστρεφε την "κατάρα της Εύας" και θα γινόταν η σκάλα που ενώνει τη γη με τον ουρανό.
Στη δική μας εποχή,μετά την έλευση του Χριστού,το ζητούμενο δεν είναι πια να κάνουμε παιδιά για να συμμετάσχουμε στο σχέδιο του Θεού.Το ζητούμενο είναι η σωτηρία της ψυχής μας.Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την πίστη στο Θεό.Με το να έχουμε την ελπίδα μας μόνο σ'Αυτόν και σε κανένα άνθρωπο,ούτε καν στον εαυτό μας.
Και μία από τις μεγάλες δοκιμασίες που μπορεί να περάσουμε στη ζωή μας είναι η αποθάρρυνση.Έρχεται κάποια στιγμή που η ζωή μας μοιάζει με έναν ατελείωτο χειμώνα.Ο χειμώνας όμως δεν είναι ποτέ χωρίς τέλος.Κατά τον χειμώνα αναπτύσσεται ο σπόρος κάτω από το έδαφος ώστε να δώσει την άνοιξη το λουλούδι.Έτσι και η πίστη μας αν αντέξει σε αυτή τη δοκιμασία ανθίζει και μας ανοίγει το δρόμο για τη λύτρωση.
Με την πίστη και την υπομονή σώζονται οι ψυχές των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου