Damn Yankees - Silence Is Broken

 

Nostalgia

 

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή- μια μέρα πάνω ένας μήνας κάτω δεν έχει σημασία- σκέφτομαι το χωριό μου στην Ορεινή Ναυπακτία, εκεί που περνούσα τα καλοκαίρια, τις διακοπές του Πάσχα και μια φορά των Χριστουγέννων κατά τις οποίες πάγωσα και ακόμα να ξεπαγώσω. 

Μου λείπει αυτό το σκατομέρος χωμένο μέσα στα δέντρα στη πλαγιά ενός βουνού που ανάθεμα κι αν ξέρει κανείς πώς πραγματικά λέγεται. Το "σκατομέρος" το γράφω με γλυκύτητα και τρυφερότητα. Δεν μπορώ όμως να εντοπίσω τι ακριβώς μου λείπει. 

Εννοώ πως οι άνθρωποι δε μου λείπουν γιατί τους αντιπαθώ. Όχι τους ανθρώπους του χωριού. Τους ανθρώπους γενικά. Η φύση ίσως να ήταν μια απάντηση αλλά δεν είμαι άνθρωπος της φύσης ακριβώς. Ούτε και της πόλης. Το ίδιο ενοχλητικά βρίσκω και τα δύο περιβάλλοντα. Ούτε η ηρεμία της φύσης με συγκινεί ούτε η βοή της πόλης με ενθουσιάζει. Το ποτό; Οκ, αυτό είναι κάτι που συζητάμε αλλά νομίζω πως αν ήταν έτσι θα μου έλειπε και η Λάρισα. Η νεότητα, η οποία είναι συνυφασμένη με τα χρόνια που πήγαινα στο χωριό; Όχι, δε μου λείπει. Κακά τα ψέματα, σαν νέοι εντελώς βλάκες ήμασταν ενώ τώρα που μεγαλώσαμε έπηξε το μυαλό και παραμείναμε οι ίδιοι βλάκες τελικά. Άρα δε μου λείπει ούτε κι αυτό. Οι διακοπές; Η ξεγνοιασιά; Αν το πιστεύει κάποιος αυτό δε με ξέρει καθόλου. Οι διακοπές ήταν πάντα το χειρότερο κομμάτι του χρόνου από τότε που έπαψαν να είναι τρεις μήνες το καλοκαίρι. Δηλαδή εδώ και πολλά πολλά χρόνια. 

Ε, τι στην ευχή μου λείπει τελικά; Τείνω να φτάσω στο συμπέρασμα πως τελικά δε μου λείπει το χωριό μου. Απλά παιδεύω το λιγοστό μυαλό που έχει απομείνει στο κεφάλι μου και λειτουργεί κάπως. 

Τώρα που κοιτάζω το παραπάνω κείμενο...συμπέρασμα δε βγαίνει, ούτε κάποιον σκοπό έχει αλλά μ' αρέσει. Αν σας αρέσει κι εσάς στείλτε μου από ένα δεκάευρω στη παρακάτω διεύθυνση: Σιγά μη σας γράψω και διεύθυνση!

Ανησυχητική η διεξαγωγή των δικών για εγκλήματα πολέμου στην Κροατία

https://balkaninsight.com/2025/07/30/croatian-war-crime-trials-in-2024-ignored-domestic-suspects-documenta/

Η Βέσνα Τέρσελιτς, επικεφαλής της Documenta – Κέντρο Αντιμετώπισης του Παρελθόντος, μιας κροατικής ΜΚΟ για τη μεταβατική δικαιοσύνη, δήλωσε την Τετάρτη ότι η διεξαγωγή των δικών για εγκλήματα πολέμου στην Κροατία το 2024 είναι «ανησυχητική».

«Είναι ανησυχητικό όταν βλέπουμε ποιοι είναι οι κατηγορούμενοι, καθώς δεν έχει υπάρξει ούτε μία διαδικασία για εγκλήματα πολέμου εναντίον μελών του Κροατικού Στρατού ή της Κροατικής Αστυνομίας», δήλωσε η Τέρσελιτς κατά την παρουσίαση της νέας έκθεσης της Documenta για τις δίκες εγκλημάτων πολέμου το 2024.

Πρόσθεσε ότι τρεις υποθέσεις αφορούσαν μέλη της πρώην στρατιωτικής οργάνωσης των Βόσνιων Κροατών, του Κροατικού Συμβουλίου Άμυνας (HVO). «Όλες οι υπόλοιπες διαδικασίες ήταν εναντίον μελών σερβικών παραστρατιωτικών και παρααστυνομικών δυνάμεων», σημείωσε.

Στην έκθεση αναφέρονται συνολικά 187 κατηγορούμενοι – τρεις από το HVO και 184 από τις σερβικές παραστρατιωτικές και παρααστυνομικές δυνάμεις.

Σύμφωνα με την Documenta, στην Κροατία διεξήχθησαν 54 δίκες το περασμένο έτος – οι 33 ερήμην, κάτι που και αυτό περιγράφηκε από την Τέρσελιτς ως προβληματικό.

Η Τέρσελιτς υπογράμμισε ότι πολλές υποθέσεις παραμένουν ακόμα στο στάδιο της προκαταρκτικής έρευνας, χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. «Βρισκόμαστε σε έτος που σηματοδοτεί την 30ή επέτειο της Επιχείρησης “Αστραπή” (Bljesak) του Κροατικού Στρατού, κι όμως δεν έχει διεξαχθεί καμία διαδικασία για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκειά της, παρόλο που είναι γνωστό ότι συνέβησαν», είπε.

Σημείωσε ότι οι σχετικές με την Επιχείρηση “Αστραπή” υποθέσεις εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Εισαγγελίας του Όσιγιεκ, η οποία ισχυρίζεται ότι έχει εξετάσει πολλούς μάρτυρες, όλους από μονάδες του Κροατικού Στρατού και της αστυνομίας. «Φοβόμαστε πως υπάρχει μια συνωμοσία σιωπής», προειδοποίησε η Τέρσελιτς. «Είναι πραγματικά θλιβερό ότι καμία από τις υποθέσεις που σχετίζονται με την Επιχείρηση “Αστραπή” δεν έχει φτάσει στο στάδιο της απαγγελίας κατηγοριών».

Αναφορικά με την Επιχείρηση «Καταιγίδα» (Operation Storm) του 1995, δήλωσε ότι η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη. «Υπάρχουν λίγες κατηγορίες και ολοκληρωμένες δίκες για εγκλήματα στα Μάντιτσι, τα Προκλάνι και τα Κιάνι, αλλά καμία νέα υπόθεση».

Επέκρινε επίσης την έλλειψη διαδικασιών για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο Μπογκντάνοβτσι, ένα χωριό στην ανατολική Κροατία που καταλήφθηκε από σερβικές δυνάμεις στα τέλη του 1991, με θύματα Κροάτες, εθνοτικά Αλβανούς και άλλες μειονότητες.

«Οι οικογένειες των νεκρών και των αγνοούμενων προσδοκούν δικαιοσύνη μέσω των δικών για εγκλήματα πολέμου, αλλά αυτό δεν συμβαίνει», δήλωσε η Τέρσελιτς. Εκτός από το πρόβλημα των δικών ερήμην, ανέφερε και τη μη λογική διάρκεια των διαδικασιών ως σοβαρό ζήτημα.

«Από την ένταξη της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση [το 2013], η αποδοτικότητα στις διώξεις για εγκλήματα πολέμου και η διαφάνεια στη δημοσιοποίηση των αποφάσεων έχουν σταματήσει να βελτιώνονται», υποστήριξε η Τέρσελιτς.

Σημείωσε ότι κατά την περίοδο ένταξης στην ΕΕ άρχισε να διαμορφώνεται η ιδέα ότι τα εγκλήματα πολέμου πρέπει να διώκονται με ξεκάθαρη δέσμευση, ανεξαρτήτως της ταυτότητας θυμάτων και δραστών. «Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση δεν ρίζωσε ποτέ πραγματικά στην κροατική κοινωνία», πρόσθεσε.

Η έκθεση της Documenta με τίτλο «Κρυφή Δικαιοσύνη» τονίζει ότι ο δημόσιος λόγος, ιδίως οι δηλώσεις ανώτατων αξιωματούχων, διαμορφώνει το κοινωνικό κλίμα. Ασκεί κριτική στον Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς της κυβέρνησης επειδή αποφεύγουν να αναγνωρίσουν εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τις κροατικές δυνάμεις, ακόμη και όταν μιλούν σε τόπους όπου τα κροατικά δικαστήρια έχουν εκδώσει τελεσίδικες καταδικαστικές αποφάσεις για τέτοια εγκλήματα.

Μοναδική εξαίρεση, αναφέρει η έκθεση, αποτέλεσε η τελετή μνήμης στο χωριό Βαρίβοντε, κοντά στο Κνιν, όπου σημειώθηκε μαζική σφαγή από κροατικές δυνάμεις το 1995, και στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης.

Εκεί, ο πρώην Πρόεδρος Ίβο Γιοσίποβιτς και ο Πρωθυπουργός Αντρέι Πλένκοβιτς απηύθυναν ισχυρά μηνύματα, υπονοώντας τη δυνατότητα συμφιλίωσης. «Η αμοιβαία αναγνώριση του πόνου είναι απαραίτητη για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης», κατέληξε η Τέρσελιτς.

Dirtwater - Mountain Man

 

Μεταρρυθμιστικός

 

Κοιτάξτε, μπορεί η γοητεία μου και η λαμπρότητα της προσωπικότητάς μου να το κρύβουν αλλά έχω και εγώ κοινωνικές ευαισθησίες. 

Αλλά με μέτρο. Δεν τις αφήνω να μου χαλάνε το πρόγραμμα. Ούτε να κόβουν την ευεξία μου. Η να μειώνουν την ευδαιμονία μου. Γενικά έχω ανησυχίες τόσες ώστε να μη χαλά η ζαχαρένια μου. 

Γι' αυτό και δε βιάζομαι τα πράγματα να αλλάξω. Δηλαδή, εδώ που τα λέμε, δε θέλω να τα αλλάξω. Να τα μεταρρυθμίσω θέλω. Μη πάθω και καμιά ζημιά και δε μπορώ να αγοράσω κανένα καινούριο κινητό μόλις βγει. Ή -Θεός φυλάξοι- να μη μπορώ να πάω δυο ταξίδια, να φάω μια αστακομακαρονάδα, να πιω μια ακριβή σαμπάνια βρε αδερφέ. Ένα πανάκριβο κρασί έστω! 

Γι' αυτό οι επαναστάσεις μπορούν να περιμένουν. Οι προσεκτικές μεταρρυθμίσεις είναι το ζητούμενο. Το ποθούμενο. Το καλό. Καλημέρα σας σύντροφοι και συντρόφισσες!

Appalachian White Lightning - Call Me the Mountain

 

Φαλάκρας εγκώμιον ή η λάμψη της καραφλής γοητείας

 

Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα θέμα που καίει και ταλαιπωρεί επί χρόνια, τι χρόνια, δεκαετίες, τι δεκαετίες αιώνες ολόκληρους, τον ανδρικό πληθυσμό. Σήμερα θα μιλήσουμε, μάλλον θα γράψω, για την καράφλα. 

Κάτοχος και ο ίδιος ο γράφων μια μεγαλοπρεπούς και περήφανης φαλάκρας η οποία άρχισε να σχηματίζεται από τα χρόνια του λυκείου, δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόμο των ανδρών όταν οι τρίχες εγκαταλείπουν το κεφάλι. 

Η καραφλότητα -όπως έλεγαν και τα Ημισκούμπρια- δεν είναι ό,τι κι ό,τι. Είναι ένα όπλο και ένα εργαλείο. Ένα στολίδι και ένα χάρισμα. Αν φορεθεί σωστά. Ειδάλλως γίνεται όργανο αυτοκαταστροφής και παράγοντας μιζέριας, μεμψιμοιρίας και κακομοιριάς. 

Εγώ για παράδειγμα, ο γνωστός σε όλους και κυρίως σε όλες, ακραία γοητευτικός κληρικός της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από τη πρώτη στιγμή έφερα την φυσική αραίωση και έπειτα την καράφλωση των μαλλιών, με μία υπερηφάνεια και έναν μοντελικό αέρα, που δεν έμενε χώρος να παρεξηγηθεί σαν ο,τιδήποτε άλλο πέραν της ομοιότητας με έναν Γιουλ Μπρύνερ, έναν Σων Κόνερυ, έναν Τζέισον Στέιθαμ ή έναν Μπρους Γουίλις του πολύ σκληρός για να πεθάνει. 

Αντίθετα, ο αδερφός μου, ο οποίος είναι έτσι και αλλιώς ολίγον τι βλαξ, δεν παραδέχεται καν ότι τα μαλλιά του προτίμησαν τον θάνατο παρά την ατίμωση του να βρίσκονται σε τέτοιο μπουζουκοκέφαλο. Και έτσι δεν φοράει την καράφλα όπως πρέπει, την φέρει ως βάρος δυσβάστακτο και κυκλοφορεί με ένα κεφάλι το οποίο -εκτός από άδειο- ομοιάζει και με τηγάνι στο κέντρο του οποίου βρίσκεται είτε κάποιο μπιφτέκι είτε κάποια τηγανίτα. Ανάλογα την ώρα που το βλέπεις και πόσο πεινάς και τι έχεις όρεξη να φας. 

Ανακεφαλαιώνω λοιπόν και λέγω, προειδοποιώ μάλλον και συμβουλεύω τους άνδρες αναγνώστες ούτως ώστε να πάρουν σοβαρά το θέμα της καράφλας. Τους καλώ να την αποδεχτούν ως δώρα, να την καλλωπίσουν ως στολίδι και να τη φέρουν ως στέμμα βασιλικό! Και να θυμούνται πάντα πως οι καρφλοί έγραψαν ιστορία στον κόσμο τούτο. Και όποιος έγραψε ιστορία χωρίς να είναι καραφλός θα τον βγάλουμε εμείς καραφλό. Η ιστορία γράφεται από τους νικητές! Και από τους ιστορικούς οι οποίοι χρηματίζονται. Μη φοβάστε αδέρφια! Νικάμε!

Αναρχικοί συμμετέχουν σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία

https://freedomnews.org.uk/2025/07/26/anarchists-join-ukraine-anti-corruption-protests/

 Nikita Ivansky

Χιλιάδες άνθρωποι έχουν βγει στους δρόμους σε όλη την Ουκρανία για να διαμαρτυρηθούν ενάντια σε ένα νέο νομοσχέδιο που καταργεί την ανεξαρτησία του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU) και της Ειδικής Εισαγγελίας Καταπολέμησης της Διαφθοράς (SAPO). Στις 22 Ιουλίου, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι υπέγραψε το νομοσχέδιο, το οποίο, σύμφωνα με τους επικριτές του, θα μετατρέψει τα γραφεία καταπολέμησης της διαφθοράς σε «διακοσμητικούς θεσμούς» υπό τον πλήρη έλεγχο της Γενικής Εισαγγελίας.

Αναρχικοί από την φοιτητική ένωση «Άμεση Δράση» και άλλες ομάδες συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στο Λβιβ και στο Κίεβο. «Ενώ οι περισσότεροι επιβιώνουν με πενιχρούς μισθούς, κάποιοι ξαναγράφουν τους νόμους προς όφελός τους για να ξεφορτωθούν ανεπιθύμητους ντετέκτιβ, να κλείσουν υποθέσεις υψηλόβαθμων διεφθαρμένων αξιωματούχων και να διαχειρίζονται τους εισαγγελείς σαν προσωπικούς υφισταμένους», ανέφερε η ομάδα. Χαρακτήρισε το Νομοσχέδιο 12414 ως «μια προσπάθεια ενίσχυσης της αυταρχικής κάθετης εξουσίας σε καιρό πολέμου» και αντί γι’ αυτό ζήτησε θεσμούς που να είναι «διαφανείς, οριζόντιοι και ελεγχόμενοι από τον λαό, όχι από τους εμπόρους της εξουσίας».

Σύμφωνα με έναν διαδηλωτή, το νομοσχέδιο αποτελεί «κατάφωρη κατάχρηση εξουσίας και προσπάθεια ενίσχυσης της αυταρχικής ιεραρχίας εν καιρώ πολέμου. Το πρόβλημα της διαφθοράς δεν έγκειται σε μεμονωμένους "κακούς" αξιωματούχους, αλλά στο ίδιο το σύστημα. Δεν μπορεί να διορθωθεί με άλλη μία δόση μεταρρυθμίσεων από τα πάνω. Η διαφθορά μπορεί να περιοριστεί μόνο όταν οι θεσμοί είναι διαφανείς, οριζόντιοι και υπόλογοι στον λαό, όχι σε μια χούφτα ισχυρών ατόμων».

Παρά τον μύθο ότι η ρωσική εισβολή ένωσε τον λαό σε πατριωτικό οίστρο, η ουκρανική κοινωνία εξακολουθεί να οργανώνεται στον αγώνα της ενάντια στο κράτος. Στο παρασκήνιο, αναρχικοί δρουν και στο στρατιωτικό πεδίο μέσω διαφόρων ομάδων, ενώ άλλες οργανώσεις εμπλέκονται σε πολιτικούς αγώνες σε σχετικά ειρηνικές περιοχές.

Molly Hatchet

 

Πρόβλημα;

 

Ναι ρε! Μ' αρέσει ο χειμώνας! Πρόβλημα; Ε; Πρόβλημα; Μ' αρέσει ο κρύος ο βοριάς, οι βροχές, τα χιόνια. 

Το καλοκαίρι τι να μου αρέσει; Οι παραλίες που είναι πνιγμένες στους ηλίθιους και τα κακομαθημένα τους που γκαρίζουν όλη την ώρα; Που πας να κάνεις μακροβούτι και προσεύχεσαι να έχουν μπορέσει τα παππούδια -και όχι μόνο- γύρω σου να έχουν κρατηθεί και να μην έχουν κατουρήσει μέσα στη θάλασσα; Ή τα "τοπικά φολκλοροκά πανηγύρια" με τους κακοφωνήδηδες που τραγουδάνε κάτι βλακείες συνοδεία κλαρίνου που στριγκλίζει περισσότερο κι από τη γειτόνισσά μου; Ή -το χειρότερο- που κόβει ένα σωρό κόσμος βόλτες ίσα ίσα για να μη μπορείς να περπατήσεις με έναν υποφερτό ρυθμό. 

Ενώ ο χειμώνας, ωραίος. Κλείνονται όλοι μέσα, οι μισοί πέφτουν κάτω με ιώσεις, ησυχάζει το κεφάλι σου. Ακόμα και οι γειτονιές είναι καλύτερες. Δεν ακούς το κάθε βλάκα να λέει την αποψάρα του στα μπαλκόνια και τα ανοικτά παράθυρα. Τα λένε σπίτι τους, με κλειστά παράθυρα και πόρτες και μένει η ανοησία εντός των τειχών. Άντε να τα γράφουν και στο facebook. Αλλά αυτό γίνεται και το καλοκαίρι. 

Και μη μου πει κανείς για τη χαζοχαρούμενη και με το ζόρι ψευτοεορταστική διάθεση της περιόδου των Χριστουγέννων. Μεγαλύτερη χαζοχαρούμενη διάθεση από το "ουου καλοκαιρινές διακοπές για πάντα" που τραγουδούσε κάποτε και ο Μότσαρτ της Ελλάδας Νίκος Καρβέλας δεν υπάρχει. 

Μόνο τα παγωτά αξίζουν από το καλοκαίρι. Γιατί; Γιατί παραπέμπουν στην πάγο, άρα στον χειμώνα. 

Και αν τελειώσω το κείμενο με το απόλυτο επιχείρημα. Το χειμώνα τρως παστουρμά και είσαι μια χαρά. Το καλοκαίρι τρως και σε κοιτάνε όλοι λες και μόλις μπήκες παράνομα στη χώρα από τη Βαγδάτη ή την Καμπούλ. 

Γι' αυτό λοιπόν κλείνω όπως ξεκίνησα. Ναι ρε! Μ' αρέσει ο χειμώνας! Πρόβλημα; Ε; Πρόβλημα;

The Marshall Tucker Band "Can't You See"

 

Αγίου Παντελεήμονος

 

Ο Παντολέων, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, καταγόταν από τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας. Ο πατέρας του Ευστόργιος ήταν ειδωλολάτρης και η μητέρα του Εύβουλη χριστιανή. Βαπτίστηκε χριστιανός από τον ιερέα και γιατρό της πόλης Ερμόλαο κι έλαβε το όνομα Παντελεήμων.

Ο Παντελεήμων ήταν γιατρός στο επάγγελμα και θεράπευε τους αρρώστους του χωρίς αμοιβή, γι’ αυτό κατατάσσεται στη χορεία των αγίων, που ονομάζονται «Ανάργυροι».

Μαρτύρησε με αποκεφαλισμό επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286-305).

Δύο ήταν τα "εγκλήματα" που οδήγησαν τον Άγιο Παντελεήμονα στο μαρτύριο. Η πίστη του και η αγάπη του για τους συνανθρώπους του. Εξαιτίας των δύο αυτών αρετών θεράπευε -ως γιατρός που ήταν- τους συνανθρώπους του χωρίς να ζητά αμοιβή παρά μόνο να πιστέψουν στον Κύριο. 

Με αυτόν τον τρόπο και το παλαιό σύστημα τάραζε αφού δε προσκυνούσε ούτε είδωλα ούτε αυτοκράτορες αλλά και τον φαύλο κύκλο του κέρδους από τον πόνο των ανθρώπων έσπαγε. 

Τελικά αυτή είναι η κινητήριος δύναμη των πραγματικών επαναστάσεων. Εκείνων που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο και όχι απλά να αντικαταστήσουν τους δυνάστες με άλλους. Η πίστη και η αγάπη. 

Και τελικά, εμείς οι χριστιανοί αυτό θα κληθούμε να απαντήσουμε όταν θα έρθει η ώρα της κρίσης μας. Ούτε πόσες μετάνοιες κάναμε, ούτε πόσα κομποσκοίνια, ούτε πόσες γονυκλισίες και πόσο μεγάλους σταυρούς. Αυτά είναι εξωτερικά και εύκολα πράγματα. 

Θα ερωτηθούμε αν πιστέψαμε τον Χριστό, αν λατρεύαμε τον αληθινό Θεό και αν αγαπήσαμε τους ανθρώπους. Και οι απαντήσεις μας, δηλαδή η ζωή μας η ίδια θα βγάλει την απόφαση για εμάς. 

Τούτη τη μέρα, μέρα τιμής του Αγίου Παντελεήμονος ας αναρωτηθούμε. Πιστεύουμε; Αγαπάμε; Και αναλόγως με τις απαντήσεις μας να συνεχίσουμε τη πορεία μας ή να την αλλάξουμε.

The Outlaws - Ther Goes Another Love Song

 

Αγίας Παρασκευής

 

Η Οσιομάρτυρας Παρασκευή έζησε το πρώτο ήμισυ του 2ου αιώνα στη Ρώμη. Οι γονείς της ονομάζονταν Αγάθων και Πολιτεία και ήταν χριστιανοί. Γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή, απ’ όπου και το όνομά της, και ανατράφηκε χριστιανοπρεπώς.

Μετά το θάνατο τον γονέων της μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς κι έγινε μοναχή. Συνελήφθη επί αυτοκράτορος Αντωνίνου Πίου (138-161), επειδή διέτρεχε τη Ρώμη και τα γύρω χωριά, κηρύττοντας το λόγο του Θεού. Βασανίστηκε άγρια για να αποκηρύξει την πίστη της και όταν το αρνήθηκε, αποκεφαλίστηκε.

Το μαρτύριο ήταν ο λόγος στον οποίο κανείς δε θα μπορούσε να απαντήσει που υποσχέθηκε ο Χριστός στους μαθητές Του. Η θέληση να θυσιαστεί κάποιος, να δώσει τη ζωή Του ώστε να μην αποχωριστεί τον Θεό του. 

Δεν μπορεί να αποδοθεί το μαρτύριο ούτε στον φανατισμό ούτε στη τρέλα. Ο φανατισμός σε ωθεί να σκοτώσεις και όχι να σκοτωθείς και αν τελικά αποδεχτείς ότι θα πεθάνεις κοιτάς να πάρεις μαζί σου όσους μπορείς. Η δε τρέλα, κανέναν δεν ενοχλεί στη πραγματικότητα ώστε να σε βασανίσει και να σε σκοτώσει ώστε να την αποκηρύξεις.

Διαβάζοντας τις περιγραφές από τους βίους των μαρτύρων θαυμάζουμε συχνά το σθένος και το κουράγιο τους. Και αναρωτιόμαστε αν θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς κάτι τέτοιο. Η πρόσφατη επίθεση στη Συρία μας δίνει την απάντηση. Οι άνθρωποι, οι μάρτυρες πια που σκοτώθηκαν εκεί, σκοτώθηκαν επειδή ήταν χριστιανοί, επειδή πήγαν στην εκκλησία σε μια μεγάλη γιορτή. Δεν τους σκότωσαν επειδή ήθελαν να τους πάρουν τα εδάφη ή τα χρήματα ή κάτι άλλο. Τους σκότωσαν επειδή ήταν χριστιανοί. Κι αυτοί ενώ ήξεραν ότι κινδύνευαν πήγαν στην εκκλησία. Δεν μπορούσαν να αποχωριστούν τον Θεό, τον Χριστό, τη Θεία Λειτουργία. Τόσο απλά από ανθρώπους τόσο απλούς και καθημερινούς όσο κι εμείς. 

Αυτή είναι η πίστη μας. Αυτός είναι ο λόγος μας. Αυτή είναι η σοφία μας. Αυτά είχε και η Αγία Παρασκευή. Με αυτά πορευόμαστε. Αυτά τηρούμε και διατηρούμε. Αφήνουμε στον υπόλοιπο κόσμο τις σοφιστείες και τη διανόησή του. Και συνεχίζουμε. Χρόνια πολλά!

Ο "Εξαιρετικός Μινάς"

 

https://slpress.gr/politismos/o-exairetikos-minas-tis-kioutaxeias-o-armenios-keramistas-pou-afigountan-istories-me-pilo/

Βάνα Στέλλου

Ένας ξεχασμένος μάστορας της κεραμικής από την Κιουτάχεια του 20ού αιώνα «μιλά» ξανά μέσα από μια έκθεση αφιερωμένη στο πολύχρωμο, χιουμοριστικό και αφηγηματικό του έργο.

Το Μουσείο Πέρα στην Κωνσταντινούπολη, γνωστό για τη μόνιμη συλλογή του από κεραμικά της Κιουτάχειας, παρουσιάζει μια ξεχωριστή μορφή: τον Αρμένιο κεραμίστα Μινά Αβραμίδη, που υπέγραφε απλώς ως Μινάς. Χωρίς επίθετο — αν και οι αρχειακές πηγές το διασώζουν. Το έργο του όμως είναι αρκετό για να τον αναγνωρίσεις: ζωντανό, χιουμοριστικό, με ακρίβεια στη λεπτομέρεια και μοναδικό ύφος.

Ο Μίνας Αβραμίδης εργάστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα στην Κουτάχια. Μετέτρεψε τα απλά γυαλισμένα κεραμικά σε αφηγηματικούς πίνακες: έναν χριστιανό μάρτυρα με στεφάνι από άνθη· έναν άνδρα με μουστάκι που σηκώνει πιστόλι σε θεατρική απελπισία – εργα με ταυτότητα και χαρακτήρα.

Ο επιμελητής της έκθεσης, Γιαβούζ Σελίμ Γκιουλέρ, αναδεικνύει τον Μινά όχι μόνο ως τεχνίτη, αλλά ως εικαστικό αφηγητή, που επαναπροσδιόρισε τα παραδοσιακά μοτίβα και εμπνεύστηκε από λιθογραφίες, φωτογραφίες και χριστιανικούς θρύλους. Ξεχωρίζει ιδιαίτερα η σειρά πιάτων «Γενοβέφα», που δημιουργήθηκε κατά παραγγελία γύρω στο 1910. Πρόκειται για έργα με τολμηρή σύνθεση και εντυπωσιακή λεπτομέρεια, που παραμένουν φρέσκα μέχρι σήμερα.

Η έκθεση με τίτλο «Ο Εξαιρετικός Μινάς» φωτίζει και την πορεία της διασποράς.

Όπως πολλοί άλλοι τεχνίτες της Κιουτάχειας, ο Μινάς αναγκάστηκε να μετακινηθεί μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δίδαξε κεραμική στην Αθήνα, εργάστηκε στη Φλώρινα και τελικά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Η έκθεση παρακολουθεί αυτή τη διαδρομή — όχι μόνο ενός ανθρώπου, αλλά και μιας παράδοσης που δεν χάθηκε, αλλά μεταφέρθηκε, ανανεώθηκε και εξελίχθηκε μέσα από τα χέρια του.

Το Μουσείο Πέρα (Pera Museum) στην Κωνσταντινούπολη, όπου φιλοξενείται η έκθεση, ιδρύθηκε το 2005 από το Ίδρυμα Σουνά και Ινάν Κιράτς και φημίζεται για τις σημαντικές συλλογές του, μεταξύ των οποίων και τα κεραμικά της Κιουτάχειας. Η έκθεση «Ο Εξαιρετικός Μινάς: Ιστορία Έμπνευσης και Καινοτομίας στην Κεραμική της Κιουτάχειας» αναδεικνύει το έργο του Μινά Αβραμίδη (1877–1954), κεντρικής μορφής στην αναβίωση της κεραμικής τέχνης της περιοχής στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα.

Backyard Babies - Minus Celsius

 

Άλλος άνθρωπος!

 

Υπήρξε μια εποχή -προ 20ετίας και βάλε- που επειδή έπινα πολύ, αλλά πολύ, έκανα ή έλεγα  πράγματα που ή δεν ήθελα να τα κάνω ή να τα πω ή που τα ξεχνούσα τελείως την επόμενη μέρα κιόλας. 

Να σημειώσω πως δεν έπινα σαν κανένας μπουνταλάς, από αυτούς που έβγαιναν στις 11 ή στις 12 το βράδυ και κατέβαζαν ό,τι προλάβαιναν μέχρι τις 3 ή τις 4 τα ξημερώματα. Όχι. Εγώ ήμουν μεθοδικός. Ξεκινούσα από τις δέκα το πρωί και πήγαινα λάου λάου μέχρι...όσο πήγαινε. Έχω ένα επίπεδο όταν πίνω...

Στα πλαίσια αυτής της αντικοινωνικής συμπεριφοράς και όπως ήταν αναμενόμενο, αδίκησα πολλούς ανθρώπους. Σε κάποιους φέρθηκα άσχημα, άλλους υποτίμησα και άλλους τους έβρισα χωρίς προφανή λόγο. 

Αλλά, δεν είμαι πια ο ίδιος άνθρωπος. Άλλαξα. Μετανόησα με τη βοήθεια έξτρα ούλτρα γεροντάδων. Με συνεχή προσευχή νηστεία και ώρες ατελείωτες ανούσιας ψυχανάλυσης και ανάγνωσης βαρέων βιβλίων όπως ο κος Παχουλός από τη σειρά Μικροί Κύριοι-Μικρές Κυρίες. 

Και ναι! Όλα αυτά, μα όλα αυτά, είχαν επιτυχία! Πρωτοφανή. Σήμερα δεν αδικώ κανέναν ούτε αντιπαθώ κάποιον που δεν πρέπει. Μπορώ με χαρά να σας ενημερώσω ότι αντιπαθώ όλους τους ανθρώπους εξίσου, ανεξαρτήτου φυλής, χρώματος, θρησκείας, ιδεολογία ή μουσικών και σεξουαλικών προτιμήσεων. Φίλες, φίλοι και φίλα(η πολιτική ορθότητα παραμένει πρωταρχικό μέλημά μου)...σας μισώ όλους!!! Ευχαριστώ και εις κατώτερα!

Η στάθμη της Κασπίας σε αρνητικό ρεκόρ

 

https://caucasuswatch.de/en/news/caspian-sea-reaches-historic-low-level-amid-environmental-challenges.html

Στις 21 Ιουλίου, το παράρτημα Βόλγα-Κασπίας του Κασπιανού Ινστιτούτου Ερευνών Αλιείας (CRIF) ανακοίνωσε ότι η στάθμη της Κασπίας Θάλασσας έχει πέσει κάτω από το μείον 29 μέτρα σύμφωνα με το βαλτικό σύστημα υψομέτρησης, καταγράφοντας το χαμηλότερο επίπεδο σε ολόκληρη την ιστορία των μετρήσεων. Το CRIF ανέφερε ότι αυτή η πτώση έχει προκαλέσει σημαντικές περιβαλλοντικές αλλαγές στο ρηχό βόρειο τμήμα της Κασπίας, που συνορεύει με τη Ρωσία και το Καζακστάν.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, η πτώση της στάθμης της θάλασσας ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και έχει επιταχυνθεί από το 2020, με συνολική μείωση σχεδόν 0,8 μέτρων. Οι ειδικοί τόνισαν ότι η μείωση της ετήσιας ροής του ποταμού Βόλγα—ο οποίος αποτελεί τη βασική πηγή νερού για την Κασπία—είναι ένας από τους κύριους παράγοντες της απορροής. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από την άνοδο της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, η οποία οφείλεται στην αυξημένη συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου και οδηγεί σε επιταχυνόμενη εξάτμιση από τη θάλασσα και τα ποτάμια. Επιπλέον, η έκθεση επισημαίνει ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως η εκτεταμένη χρήση νερού για άρδευση, βιομηχανία και αστικές υπηρεσίες, συνεχίζει να μειώνει τη ροή νερού προς την Κασπία Θάλασσα.

Airbourne - Runnin' Wild

 

Hulk Hogan 1953-2025

 

Τραπεζικόν

Να, έρχονται κάτι τέτοιες στιγμές και δεν τη παλεύω με τίποτα. Να θέλω να γράψω ένα κειμενάκι, ανάλαφρο, αστείο, αγχολυτικό και να μη μου έρχεται μισή ιδέα. 

Σαν να επιστρέφω στη λογιστική είναι. Και τότε δεν είχα ιδέα τι στην ευχή έπρεπε να γράψω αλλά τουλάχιστον εκεί δε με ένοιαζε. Αφού το μισούσα το αντικείμενο. ό,τι έχει να κάνει με το χρηματοπιστωτικό σύστημα το μισώ. 

Και κυρίως τις τράπεζες. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί οι ληστές τραπεζών θεωρούνται εγκληματίες. Αφού την ίδια δουλειά με τους τραπεζίτες κάνουν. Απλά οι ληστές κλέβουν από τις τράπεζες μέρος από αυτά που οι τράπεζες έκλεψαν από τον κόσμο. Οι πρώτοι κλέβουν με όπλα ή άλλα κόλπα και οι δεύτεροι, οι τραπεζίτες, με κατά παραγγελία νόμους. 

Και υπάρχουν κι όλοι αυτοί οι ηλίθιοι γύρω μας που πράγματι πιστεύουν πως ο ληστής της τράπεζας είναι ο κακοποιός και ο τραπεζίτης ο καθώς πρέπει. Κι ας είναι ο τραπεζίτης που και αυτούς τους κλέβει. Και όχι μόνο αυτό αλλά ωθούν και τα παιδιά τους να γίνουν τραπεζίτες αντί για ληστές τραπεζών. Ε, πώς να πάει μπροστά μια τέτοια κοινωνία που ο κακοποιός αποτελεί πρότυπο; Δε θα πάει. Θα γεννήσει τόσους πολλούς κακοποιούς που στο τέλος θα κακοποιούν ο ένας τον άλλον αφού θα έχουν κακοποιήσει πρώτα όλους εμάς. 

Πραγματικά, όταν έχεις να κάνεις με μια τέτοια κοινωνία, τι σου μένει από το ποτό; Θα πιεις τρία τελάρα μπύρες, δυο μπουκάλια Jack, τρία Jim Beam και τέσσερα πέντε ποτήρια Μεταξά πέντε αστέρων για να ενισχύσεις και την ελληνική οικονομία καθότι πατριώτης και θα δεις την ανάπτυξη να έρχεται και να είναι για όλους.

Τελικά όλα είναι θέμα προετοιμασίας. Να, εγώ που ξεκίνησα να γράφω εντελώς απροετοίμαστος το κείμενο βγήκε συμπαθητικό και χωρίς να χάσω χρόνο προετοιμάζοντάς το. Αύριο θα γράψω και για την απάτη της κοινωνίας, η οποία έχει γεννήσει την απάτη της οικονομίας. Ή μπορεί να γράψω και κάτι εντελώς άλλο.  Ωραίες κουβέντες! Αυτά για σήμερα. 

Delain - Nothing Left

 

Τρέξιμο

Από όλους τους σούπερ ήρωες των comics -το γράφω αγγλικά για να προσθέσω έναν κοσμοπολιτισμό στο κείμενο- μου άρεσαν πάντα οι τρεχαλατζήδες. Δηλαδή αυτοί οι ήρωες που σαν υπερδύναμη -το γράφω έτσι για να προσθέσω στην ελληνικότητα της γραφής μου- είχαν την ταχύτητα. Ο Flash, o Quicksilver, τέτοιοι τύποι. 

Τώρα που το σκέφτομαι, και από τη μυθολογία ο Ερμής μου άρεσε. Άλλωστε ήταν ο μόνος θεός που κάτι έκανε όταν οι άλλοι και οι άλλες όλη την ώρα επηδιόσαντο (excuse moi). 

Ίσως όλα αυτά να πηγάζουν βέβαια από την αγάπη μου στον Βέγγο, που όλο έτρεχε στις ταινίες του, τις οποίες λάτρεψα από τη πρώτη φορά που είδα μία ως και σήμερα. 

Δεν είναι τυχαίο που αισθάνομαι καλά μόνο όταν βρίσκομαι σε κίνηση, όταν περπατάω, τρέχω ή κάτι ανάλογο. Και παρά τη κούραση που μπορεί να έχω, το περπάτημα ή το τρέξιμο πάντα με βοηθάνε. 

Ακόμα και όταν πήγα να κάνω αυτό το τεστ που σε βάζουν πάνω στον διάδρομο, το μηδένισα το πρόγραμμα γιατί την είχα καταβρεί και ο γιατρός γελούσε που κάποιος το πήγαινε τόσο άνετα και τόσο πολύ. 

Είναι στη μοίρα μου φαίνεται να περπατάω και να τρέχω. Κάπως έτσι θα πεθάνω υποθέτω. Πηγαίνοντας. 

Από όλα τα παραπάνω συνάγεται με τρόπο ασφαλέστατο λοιπόν, πως ο έχων λειψό μυαλό, έχει γερά πόδια. Αυτά και για σήμερα...

Μεταρρυθμίσεις

 

Ο σοφός ξέρει ότι οι λέξεις αυτές: "ευτυχία του λαού", δεν έχουν κανένα νόημα, Η πραγματική ευτυχία ειν' εσωτερική και προσωπική - από μέσα μας μόνο ξεπηγάζει

Ο σοφός γνωρίζει ότι ο καταπιεσμένος που κλαίγεται λαχταράει να γίνει καταπιεστής. Τον ανακουφίζει όσο μπορεί, όμως δεν πιστεύει πως η κοινή δράση σώζει. 

Βλέπει ότι οι μεταρρυθμίσεις αλλάζουν μόνο τ' όνομα, όχι τα ίδια τα πράγματα. Ο δούλος έγινε δουλοπάροικος κι ύστερα μισθωτός - το λεξιλόγιο μονάχα "μεταρρυθμίσαμε". Ο σοφός αδιαφορεί για τέτοιες φιλολογίες. 

Η εμπειρία του δείχνει ότι τ' αποτελέσματα των επαναστάσεων ποτέ δεν διαρκούν. Η λογική του λέει πως το ψέμα δε νικιέται με ψέμα και πως η βία δεν καταργείται με βία

Han Ryner - Μανιφέστο του Ατομικισμού, εκδ. Ροές

Ozzy - Believer

 

Καλοκαιρινό πρωινό

 

Ξυπνάω που λέτε το πρωί, η μέρα είναι free. Σηκώνομαι, πλένομαι, βάζω τη βαμβακερή βερμουδίτσα μου, το χαβανέζικο πουκάμισο, σανδάλι, σταυρό ξύλινο να μην έχει κορδόνι που ιδρώνει, τον έχω βουτήξει από το απόθεμα της εκκλησίας, μην το πείτε στον προϊστάμενο(έτσι κι αλλιώς δε διαβάζει blogs και fb), φτιάχνω έναν φραπέ extra special με γάλα φρέσκο και ζαχαρίτσα μπόλικη και αράζω στη ξύλινη πτυσσόμενη καρέκλα. 

Αράζω να απολαύσω την ησυχία του πρωινού ακούγοντας ιστορίες τρόμου στο YT...περνά το πρώτο μηχανάκι. Άντε, λέω, ένα ήταν, θα έχουμε ησυχία. Μετά από λίγο να και το δεύτερο. Μη σας κουράζω κάθε ενάμιση λεπτό περνούσε κι ένα θορυβώδες δίκυκλο. Ο νούμερο ένα παράγοντας ηχορύπανσης. Άντε κι ένας μπούφος με αυτοκίνητο κόρναρε για να τον ακούσει κάποιος σε ένα σπίτι και να κατέβει για να αρχίσουν να φωνάζουν "καλημέρα!!!". 

Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί πρέπει να την φωνάζουν την καλημέρα. Λες και δε φτάνει να την ακούσει αυτός που μιλάει μαζί τους αλλά πρέπει όλοι να μάθουμε ότι μιλάνε και λένε καλημέρα. Και η γειτονιά είναι και ήσυχη.

Μετά αρχίζουν όσοι πάνε στη δουλειά να μπαίνουν στα αυτοκίνητα. Αυτοί δε πρέπει καθόλου να τα συμπαθούν τα αυτοκίνητά τους αν κρίνω από το πόσο δυνατά χτυπάνε τις πόρτες τους. Απορώ πως έχουν ακόμα πόρτες οι τύποι. Εγώ αν ήμουν πόρτα θα έφευγα σε ένδειξη διαμαρτυρίας ή θα τους κατηγορούσα για αυτοκινητοπορτοφοβία. Δεινοπαθούν οι πόρτες και τα αυτιά μας. 

Στη συνέχεια πιάνει δουλειά το ξυλουργείο δίπλα, το οποίο δεν κάνει φασαρία τόσο το ίδιο όσο οι φωνές αυτών που δουλεύουν. Αφού έχεις κάνει τόση δουλειά για να ηχομονώσεις το εργαστήριο ρε αδερφέ, γιατί βγαίνεις έξω να μιλήσεις στο κινητό; Γενικά γιατί ο κόσμος μιλάει τόσο δυνατά στο κινητό και γιατί έχει και τον ήχο τόσο δυνατά ώστε να ακούμε όλοι τι λέει αυτός που βρίσκεται στην άλλη άκρη της γραμμής; Η φράση τούτη δείχνει και την ηλικία μου... 

Ε, δε χρειάζεται κάτι άλλο να περιγράψω. Μετά τα πράγματα παίρνουν τη συνηθισμένη τους μορφή. Αφού αυτή είναι η ησυχία, φανταστείτε τη φασαρία. Δε πάτε ρε στα χωριά σας σιγά σιγά, τώρα που έρχεται και καύσωνας να ησυχάσουμε από σας; Είναι ώρες ώρες που η Αποκάλυψη δε φαίνεται και τόσο κακή ιδέα....

Ποιος ήταν ο Ούγγρος ειδικός στις βόμβες πίσω από τον αγώνα της Κορέας για ανεξαρτησία;

 

Πρώην διπλωμάτης εντοπίζει λησμονημένο σύμμαχο μέσω αρχειακής έρευνας

Στην ταινία του 2016 "Η Εποχή των Σκιών", ένας μυστηριώδης ξένος ειδικός σε εκρηκτικά, ονόματι Λούντβικ (Foster Burden), βοηθά Κορεάτες μαχητές της ανεξαρτησίας ενάντια στην ιαπωνική αποικιοκρατία. Αν και η ιστορία είναι δραματοποιημένη, ο χαρακτήρας βασίστηκε σε πραγματικό αλλά ελάχιστα γνωστό ιστορικό πρόσωπο — έναν Ούγγρο τεχνικό εκρηκτικών, γνωστό μόνο ως “Magyar”, λέξη που στα ουγγρικά σημαίνει απλώς «Ούγγρος».

Την ταυτότητα αυτής της αινιγματικής ξένης μορφής έφερε πρόσφατα στο φως ο Μόζες Τσόμα (Mozes Csoma), πρώην πρέσβης της Ουγγαρίας στην Κορέα και νυν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Károli Gáspár στη Βουδαπέστη.

Μέσα από αρχειακή έρευνα, ο Τσόμα επιβεβαίωσε πως το “Magyar” δεν ήταν απλώς ένας γενικός χαρακτηρισμός εθνικότητας, όπως θεωρούνταν μέχρι πρότινος, αλλά πιθανότατα το πραγματικό επώνυμο του άντρα. Τον ταυτοποίησε ως Γκάμπορ Γιόζεφ Μάγκιαρ (Gábor József Magyar), γεννημένο το 1896 στη Σέλμετςμπάνια, ο οποίος συνελήφθη από τις ρωσικές δυνάμεις στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κρατήθηκε σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στη Σιβηρία.

Η αναζήτηση για τον Magyar ξεκίνησε το 2019, κατά τη διάρκεια της διπλωματικής του θητείας στη Σεούλ. Η ουγγρική πρεσβεία συνδιοργάνωσε ένα ακαδημαϊκό συνέδριο με το Πανεπιστήμιο Dankook για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το Κίνημα Ανεξαρτησίας της 1ης Μαρτίου. Εκεί, ο Τσόμα συνάντησε την Κορεάτισσα ερευνήτρια Γιανγκ Τζι-σουν (Yang Ji-sun), που μελετούσε τον αινιγματικό Ούγγρο.

«Εκείνη τη στιγμή, είπα στη δρ. Γιανγκ ότι υποψιαζόμουν πως η λέξη "Ούγγρος" (Magyar) ίσως ήταν το επώνυμο του προσώπου που αναζητούσαμε. Βέβαια, ήταν απλώς μια υπόθεση τότε, αλλά όταν επέστρεψα στην Ουγγαρία, άρχισα την έρευνα. Συμβουλεύτηκα παλιά έγγραφα του ουγγρικού Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Άμυνας», δήλωσε ο Τσόμα σε συνέντευξή του μέσω email στην Korea Times.

«Ήθελα να βρω έναν Ούγγρο αιχμάλωτο πολέμου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που βρισκόταν στη Μογγολία τη σωστή χρονική στιγμή, μετέβη στο Πεκίνο και στη Σανγκάη και είχε τεχνικές γνώσεις. Κατά την έρευνα υπήρξαν αρκετοί "ύποπτοι", αλλά αποκλείστηκαν για διάφορους λόγους — λάθος τόπος ή λάθος χρόνος. Έτσι εντόπισα το άτομο που βρέθηκε στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή, με τεχνική κατάρτιση και επώνυμο ‘Magyar’.»

Αίτηση από Ούγγρο ονόματι Gábor Magyar για κινεζικό εσωτερικό διαβατήριο με προορισμό την επαρχία Zhili (σημερινή Hebei) τον Δεκέμβριο του 1922 / Ευγενική παραχώρηση Μόζες Τσόμα

Από αιχμάλωτος πολέμου σε σύμμαχος της κορεατικής ανεξαρτησίας

Όπως πολλοί αιχμάλωτοι Κεντροευρωπαίοι εκείνης της εποχής, ο Magyar πιθανότατα διέφυγε ανατολικά μέσω Μογγολίας. Σύμφωνα με κορεατικές μαρτυρίες, εκεί συναντήθηκε με τον Λι Τάε-τζουν, ακτιβιστή και γιατρό της ανεξαρτησίας, που διατηρούσε νοσοκομείο στην Ουργκά (σημερινή Ουλάν Μπατόρ). Μέσω του Λι, ο Magyar γνωρίστηκε με τον Κιμ Γουόν-μπονγκ, ηγέτη της Uiyeoldan, δηλαδή του «Σώματος των Ηρωικών», μιας ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης.

Μετά τη δολοφονία του Λι από τον Ρώσο λευκό αξιωματικό Ρομάν φον Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ, ο Magyar κατευθύνθηκε στο Πεκίνο, όπου συνδέθηκε εκ νέου με τον Κιμ. Οι δυο τους ταξίδεψαν στη Σανγκάη, όπου ο Magyar βοήθησε στη δημιουργία ενός υπόγειου εργαστηρίου κατασκευής βομβών, στο υπόγειο ενός ευρωπαϊκού σπιτιού που ήταν δηλωμένο στο όνομά του, εντός της Γαλλικής Συνοικίας.

Εκεί ζούσε με έναν Κορεάτη βοηθό που παρίστανε τον μάγειρα και τη Χιουν Γκιέ-οκ, γυναίκα μαχήτρια μεταμφιεσμένη, φτιάχνοντας εκρηκτικά.

Σύμφωνα με το πατριωτικό απομνημόνευμα “Ο Γιακσάν και το Uiyeoldan” του 1947, γραμμένο από τον Παρκ Τάε-γουόν, τα εκρηκτικά του Magyar δοκιμάστηκαν επιτυχώς και χρησιμοποιήθηκαν στη βομβιστική επίθεση του 1923 ενάντια στο Αστυνομικό Τμήμα του Jongno στη Σεούλ, από τον ακτιβιστή Κιμ Σανγκ-οκ.

Στην ταινία "Η Εποχή των Σκιών", ο φανταστικός Magyar καλείται να μεταφέρει 300 εκρηκτικά στην Κορέα, αξιοποιώντας την εξωεδαφική προστασία που παρείχε η Κίνα στους ξένους κατά την αποικιοκρατική περίοδο. Η αποστολή τελικά αποτυγχάνει λόγω προδοσίας, αλλά η ταινία φωτίζει την ύπαρξη ξένων συμμάχων στον κορεατικό απελευθερωτικό αγώνα.

Παρά τη συμβολή του, ο Magyar εξαφανίζεται από τα ιστορικά αρχεία. Ο Τσόμα αναζήτησε απαντήσεις στα ουγγρικά διπλωματικά έγγραφα του μεσοπολέμου και του Ψυχρού Πολέμου, ιδίως στα αρχεία που σχετίζονται με τη Βόρεια Κορέα, η οποία διατηρούσε στενές σχέσεις με την Ουγγαρία λόγω κοινής σοσιαλιστικής ιδεολογίας. Το ενδιαφέρον του Τσόμα εντάθηκε από το γεγονός ότι ο Κιμ αυτομόλησε στον Βορρά μετά την απελευθέρωση της Κορέας το 1945 και διετέλεσε ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος τη δεκαετία του 1950.

Το 1955, ο Κιμ επισκέφθηκε την Ουγγαρία ως Υπουργός Εργασίας και αντιπρόσωπος του Κόμματος του Λαού, χωρίς όμως να κάνει καμία αναφορά στον Magyar, ούτε καν σε ανεπίσημες συνομιλίες, σύμφωνα με τα αρχεία.

Ο Τσόμα θεωρεί πως αυτή η σιωπή ενδέχεται να οφείλεται στις πολιτικές ευαισθησίες της εποχής, όπου η αναφορά σε παλαιούς δεσμούς με ξένους θα μπορούσε να θεωρηθεί επικίνδυνη. Μια άλλη πιθανότητα είναι ιδεολογική: αν ο Magyar είχε στη συνέχεια ζήσει ως ιδιώτης σε καπιταλιστική χώρα ή ασχολήθηκε με το εμπόριο, ίσως ο Κιμ τον θεώρησε ιδεολογικά αντίπαλο.

Ο Τσόμα γράφει αυτή την περίοδο βιβλίο για το θέμα, το οποίο έχει ήδη ολοκληρωθεί κατά το ήμισυ.

«Θα συνεχίσω την έρευνα, γιατί βλέπω πως υπάρχει ακόμα πολύ συναρπαστικό και ανεξερεύνητο υλικό στην κοινή ιστορία Ουγγαρίας και Κορέας», δήλωσε.

Within Temptation - What Have You Done

 

Ένα πολιτικό ξεκαθάρισμα

 

Λοιπόν, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, προχωρώ σε ένα πολιτικό παραλήρημα. Υπάρχει ήδη μία παρεξήγηση, με θεωρούν αριστερό πολλοί. Δεν είμαι. Ψηφίζω αριστερά κόμματα επειδή θεωρώ πως από εκεί έχεις κάτι να περιμένεις. Και γι' αυτό η κριτική μου είναι πιο έντονη προς τα εκεί. 

Αν είχα να διαλέξω μια ιδεολογία, θα διάλεγα την αναρχία πάντως, όχι τον κομμουνισμό, όχι την αριστερά. 

Και πάμε προς τα δεξιά. Κοιτάξτε. Δεν περιμένω κάτι από δαύτους ούτε και ελπίζω ότι θα προσφέρουν ποτέ τίποτα. Πρώτον κοιτάξτε τι απλώνεται στα δεξιά της ΝΔ: Κηραλοιφές, θρησκόληπτοι, φασίστες, ναζί, δωδεκαθεϊστές και ότι άλλο τσίρκο κυκλοφορεί στην έτσι κι αλλιώς ασόβαρη χώρα μας. Οπότε το εγχείρημα της "σοβαρής ακροδεξιάς" είναι έτσι κι αλλιώς αποτυχημένο αφού δεν υπάρχει υλικό για κάτι τέτοιο. 

Η ίδια η δεξιά τώρα. Οι άνθρωποι το λένε ξεκάθαρα. Δημιουργούμε χώρα τριών ταχυτήτων. Ελάχιστοι ζουν καλά, πολλοί τη βγάζουν τσίμα τσίμα, οι υπόλοιποι άστεγοι και δε μας καίγεται καρφί. Και έτσι εκπαιδεύουν τον κόσμο τους μέσω των μέσων στα οποία ασκούν πλήρη έλεγχο. Στηρίζονται στη κουτοπονηριά του Έλληνα ο οποίος πιστεύει ότι το σύστημα αυτό θα τον κάνει να γίνει πλούσιος και να κάνει φιγούρα στα σόσιαλ με φωτογραφίες από διακοπές, ποτάκια κλπ. Και κάπου εκεί τελειώνει και όλο το ιδεολογικό υπόβαθρο. Τι κριτική να κάνω σε δαύτους; Τους πατριώτες που έδωσαν την Κύπρο, εγκατέλειψαν τους Έλληνες της Πόλης, που είχαν πλήρη ευθύνη για την καταστροφή του ελληνισμού στη Μ.Ασία και στον Πόντο. Που ο Εθνάρχης τους έστειλε σε μια νύχτα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων μετανάστες στο Βέλγιο και τη Γερμανία. 

Και τι να πω για έναν λαό που τα ξεχνάει όλα αυτά και πιστεύει πως για όλα τα σημερινά δεινά φταίει το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα*. Που μέχρι να έρθει ο Αντρέας δεν είχαν πάει διακοπές ποτέ. Που τα μεγάλα πακέτα της ΕΟΚ που διασπάθισε το ΠΑΣΟΚ -έτσι έχει μάθει την ιστορία του ο Έλληνας- δεν θα τα είχε δει ποτέ με κυβέρνηση δεξιάς όπως δεν είδε καν τα πακέτα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και βέβαια χωρίς τον Αντρέα δεν θα είχαμε χάσει τόσα που χάσαμε από το μνημόνιο. Γιατί δε θα είχαμε τίποτα έτσι κι αλλιώς. 

Βέβαια κι εκεί η Δεξιά τη βλακεία μας χρησιμοποιεί. Αν ακούσεις κάποιον να κατηγορεί εκείνη την εποχή, θα σου πει "ναι, ο τάδε γείτονας ή ο δείνα ξάδερφος με λιγότερα προσόντα από εμένα έβγαλε χρήματα ή μπήκε στο δημόσιο". Και αν του πεις ότι κι εσύ τότε μπήκες δημόσιο, τότε έβγαλες χρήματα και αρκετά, άσχετα αν ήταν λιγότερα από του γείτονα ή του ξαδέρφου, θα σου πει: "με τη δουλειά και την αξία μου". Η γνωστή βλαχομιζέρια μας. 

Έτσι μας κουμαντάρει η Δεξιά, που από το πέρασμα του Μητσοτάκη του αποστάτη και μετά δε θα έπρεπε να ξανακυβερνήσει ποτέ. Αυτό είναι το ιδεολογικό της υπόβαθρο. Να νομίζει ο λαός ότι κάποτε θα ανέβει κατηγορία. Ότι θα στείλει το παιδί του στο ιδιωτικό και θα κάνει γνωριμίες, ότι θα πληρώσει ιδιωτικό πανεπιστήμιο και θα γλιτώσει τα έξοδα της φοίτησης σε άλλη πόλη. Θα πληρώσει έξτρα τον καλό γιατρό. Ότι τελικά θα γίνει πλούσιος και όχι άστεγος. Και ποτέ μα ποτέ δε θα του περάσει από το μυαλό να διεκδικήσει όλα τα παραπάνω δωρεάν όπως θα έπρεπε να είναι. 

Λοιπόν, τι κριτική να κάνεις στη Δεξιά και τους ψηφοφόρους της ή τους ακολούθους της ή όπως θέλετε πείτε το; Καμία. Γι' αυτό πολιτική κριτική μόνο στην αριστερά κάνω. Εντάξει;

*(Όχι ότι δεν έγιναν λάθη και εγκλήματα και τότε...και όχι δεν είμαι ΠΑΣΟΚ, δεν το συμπαθώ καν εκτός ορισμένων στελεχών)

Η Ρωμηοσύνη της Κύπρου προόρισται να ζήσει και θα ζήσει!

https://www.pemptousia.gr/2025/07/51-chronia-apo-tin-tourkiki-eisvoli-i-romiosyni-tis-kyprou-prooristai-na-zisei-kai-tha-zisei/

 Στέλιος Κούκος

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης στις 2 Νοεμβρίου του 1885 σε ομιλία του στην βουλή είπε πως η «Ελλάς προόρισται να ζήσει και θα ζήσει»!

Μερικές δεκαετίες πιο πριν ο Ελληνισμός άρχισε να ανατέλλει ολοζώντανος και φωτεινός μέσα από τα πιο μαύρα χρόνια της ιστορίας του. Η Ελληνική επανάσταση του 1821 άνοιξε τον δρόμο.

Στην Κύπρο, ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, ανάμεσα στα χρόνια 1884-1895 έγραψε το ποίημα η «9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου». Μεταξύ των στίχων του ποιήματος αυτού το οποίο αποτελεί μία από τις κορυφαίες ελληνικές ποιητικές συνθέσεις, ο Μιχαηλίδης γράφει και τον ιδιαίτερα γνωστό στίχο, «η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει».

Δηλαδή η Ρωμηοσύνη θα χαθεί όταν ο κόσμος τελειώσει!

Νομίζω πως και οι δύο φράσεις που προαναφέραμε του πολιτικού και του ποιητή έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους και μας έρχονται κατά νουν σήμερα, επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο της 20ής Ιουλίου του 1974. Μιας στρατιωτικής επιχείρησης που χαρακτηρίστηκε ως άνανδρη, ενώ από την ίδια την Τουρκία ως «ειρηνευτική επιχείρηση».

Πρόσφατα στις 12 Ιουλίου, Τουρκοκύπριοι επισκέφτηκαν τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και του επέδωσαν επιστολή, ζητώντας του να τους προστατέψει, ουσιαστικά, από την Τουρκία.

Δεν παρέλειψαν, βεβαίως, να κατηγορήσουν την Τουρκία και για εθνοκάθαρση και κάλεσαν τον πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη να φέρει τα θέματά τους στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), αλλά και στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.

Η Τουρκία, λοιπόν, 51 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή κατηγορείται από τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους που «προστάτεψε» και «έσωσε», για εθνοκάθαρση και ζητούν από την νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου να τους προστατέψει πραγματικά η ίδια! Και μάλιστα να τους εκπροσωπήσει διεθνώς. Άλλωστε και οι ίδιοι αποτελούν πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα θέματά τους είναι και δικά της θέματα.

Καλά τα κατάφερε η Τουρκία θα μπορούσαμε να πούμε, αφού και μόνον η χρήση της λέξης εθνοκάθαρση είναι αρκετή για να στοιχειώσει όλο το βαθύ τουρκικό κράτος. Η απύθμενη ρηχότητα των αστήρικτων ανθρωπιστικών τους προθέσεων έχει εκφραστεί επίσημα, πλέον, και από τα θύματά της… διάσωσής τους!

Προώθηση των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο.

Οι Τουρκοκύπριοι, όμως, από χρόνια άρχισαν να φοβούνται και να τρομοκρατούνται με αυτά που συνέβαιναν στην πατρίδα τους και γι’ αυτό άρχισαν να μεταναστεύουν από την Κύπρο. Αντιθέτως οι τουρκικές κυβερνήσεις εποίκιζαν το υπό κατοχή τμήμα της με τούρκους πολίτες. Κάτι που καταγγέλλουν, επισήμως, στην επιστολή που επέδωσαν οι Τουρκοκύπριοι στον πρόεδρο της Κύπρου κατά την επίσκεψή τους στο προεδρικό μέγαρο.

Διαβάστε μία ιδιαίτερα αποκαλυπτική παράγραφο από την επιστολή αυτή:

«Η Τουρκία, η οποία επενέβη στρατιωτικά στο νησί με το πρόσχημα της “εγγυητικής ευθύνης” για την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αποκατάσταση της συνταγματικής της τάξης, έχει υπερβεί τις εγγυητικές της ευθύνες, έχει πραγματοποιήσει εθνοκάθαρση στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, έχει χωρίσει το νησί στα δύο με σύνορα, έχει λεηλατήσει τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων και, κατά παράβαση των Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, έχει μεταφέρει πληθυσμούς στο νησί, διαταράσσοντας τη δημογραφική δομή και εγκαθιδρύοντας ένα αυτονομιστικό, πολιτικό καθεστώς-μαριονέτα πιστό στην ίδια». Εφημερίδα ο «Φιλελεύθερος» της Κύπρου 12 Ιουλίου 2025, ιστοσελίδα: https://www.philenews.com/politiki/article/1602224/tourkokiprii-kata-tourkias-prosfigi-sti-chagi-ke-apografi/

Αυτή είναι η πολιτική, αλλά και η κοινωνική κατάσταση στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου 51 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή. Η ανανδρία σε όλο της το μεγαλείο, αφού τα αποτελέσματά της δεν είναι μόνον εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου, αλλά και των ίδιων των Τουρκοκυπρίων.

Όπως και να έχει τίποτε δεν αρχίζει και δεν τελειώνει εδώ, όταν το θέμα είναι ευρύτερα πολιτισμικό. Μιας σύγκρουσης η οποία έχει αφετηρίες θρησκευτικής και πολιτικής εξάπλωσης μέσω καταναγκασμού, όπως εδραιώθηκε μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Και την τουρκική καταπίεση και την θηριωδία δεν την ένιωσαν μόνον οι Ρωμηοί, αλλά και οι πολίτες πολλών σημερινών ανεξάρτητων οθωμανικών κρατών τα οποία ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Και η σημερινή κρατική υπόσταση της Τουρκίας είναι πλήρως συνδεδεμένη και συνέχεια της αυτοκρατορίας αυτής. Αυτό το γνωρίζουν και οι χώρες που προαναφέραμε και δεν της έχουν καμία εμπιστοσύνη. Μόνον οι αφελείς μπορούν να την εμπιστεύονται, ακόμη και όταν κάνει κινήσεις προσεταιρισμού άλλων χωρών!

Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το «παιχνίδι» που παίζει αυτόν τον καιρό με την Λιβύη που, βεβαίως, δεν πρόκειται για κάποια προσπάθεια δημιουργίας αγαθών σχέσεων μεταξύ τους, όσο για μια προσπάθεια να μπει η Τουρκία ανάμεσα στην Ελλάδα, θίγοντας τα νόμιμα δικαιώματα της νότια της Κρήτης και την ευρύτερη Μεσόγειο. Αντίθετη στα σχέδια αυτά της Τουρκίας και πλάι στην Ελλάδα βρίσκεται και η Αίγυπτος η οποία, προφανώς, θίγεται και η ίδια.

Σήμερα, 20 Ιουλίου του 2025, 51 χρόνια μετά την εισβολή ο πρόεδρος της Τουρκίας εισβάλλει αυτοπροσώπως στην κατεχόμενη Κύπρο για να συμμετάσχει στους «πανηγυρισμούς» για την επίτευξη της… Pax Turka, της… Pax Ottomanica στην Μεγαλόνησο. Κάτι που είδαμε προηγουμένως από την επιστολή των Τουρκοκυπρίων σε τι συνίσταται: Εθνοκάθαρση, όπως πάντα (as usual)! Και επί παντός!

Εξάλλου, εφόσον η ενέργεια των Τουρκοκυπρίων έχει χαρακτηριστεί από τους Τούρκους ως προβοκάτσια -κάτι στο οποίο ειδικεύονται οι ίδιοι- σε λίγο πέραν από προβοκάτορες θα τους κατηγορήσουν και ως κρυπτοχριστιανούς. Κάτι σαν τους λινοπάμπακους, τους Κύπριους κρυπτοχριστιανούς επί τουρκοκρατίας, και έτσι από την εθνοκάθαρση θα περάσουν με την βοήθεια του τουρκικού όχλου και στην γενοκτονία των αντιφρονούντων Τουρκοκυπρίων. Κάτι, βεβαίως, που απευχόμαστε.

Όσο για τον Ελληνισμό, την Ρωμηοσύνη της Κύπρου που διαθέτει και η ίδια την δική της πολιτική και ευρύτερη πολιτισμική ταυτότητα, συνδεδεμένη με βαθιά ανθρωπιστική ποιότητα, λόγω της ορθόδοξης παράδοσης με την οποία έχει σμιλευτεί και ταυτιστεί ως έργο της άυλης, αλλά και της υλικής της πνευματικής της παράδοσης, θα μπορούσαμε να πούμε πως προόρισται να ζήσει και θα ζήσει!

Αυτό απέδειξε με την προκοπή της αυτόν τον μισό αιώνα από το πέρασμα και την εγκατάσταση της τουρκικής λαίλαπας στα ελληνικά χώματα του βορείου τμήματος της Μεγαλονήσου. Και να που τώρα άρχισαν να φαίνονται τα αποτελέσματά της γάγγραινας αυτής και στους ίδιους τους Τουρκοκύπριους.

Μην έχετε, λοιπόν, δισταγμό! Η Ρωμηοσύνη της Κύπρου προόρισται να ζήσει και θα ζήσει!

Καλή ελευθερία στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη της Μεγαλονήσου της οποίας τα χώματα αποκαλύπτουν την ελληνική της υπόσταση, μέσα από τους πολιτισμικούς θησαυρούς που περιέχουν!

Υπέργειους, υπόγειους, εμφανείς και πασιφανείς ή και αφανείς που ζητούν την ανάδειξή τους! Ας τολμήσουν να τους αναδείξουν και όχι να τους λεηλατούν και να τους πωλούν για να τους εξαφανίσουν!

Τους τρέμουν τους πολιτισμικούς μας θησαυρούς μας γιατί είναι φλύαροι και προπαντός εύγλωττοι!

Μιλούν τα πιο ωραία ελληνικά όλων των ελληνικών ιστορικών περιόδων!

Και όσοι δεν τα ακούνε ας αφουγκραστούν…

Ο λόγος τους θα κοπάσει όντας ο κόσμος λείψει!

Αρχικά το βρήκα στο https://geromorias.blogspot.com/2025/07/51.html#more

Tiamat - Gaia

 

Προφήτης Ηλίας

Ο προφήτης Ηλίας είναι ο πιο γνωστός και ο πιο αγαπητός προφήτης των Ορθοδόξων Χριστιανών. Τιμάται ιδιαίτερα από εμάς τους Έλληνες αλλά και από τους Σέρβους και όχι λιγότερο από τους Βούλγαρους. Έχει γίνει, θα μπορούσαμε να πούμε ένας Βαλκάνιος πια άγιος και προφήτης. 

Σίγουρα ρόλο σε αυτό έχει παίξει ο πολύ εντυπωσιακός βίος του. Η αντοχή του, η επιμονή του, η μαχητικότητά του. Τα πολλά θαυμαστά που τον είχαν ως επίκεντρο. 

Ένα από αυτά τα γεγονότα θα μας απασχολήσει σήμερα. Ο Ηλίας, κυνηγημένος από τη βασίλισσα Ιεζάβελ και το βασιλιά Αχααβ οι οποίοι ήθελαν να εισάγουν τη λατρεία του δαίμονα-θεού Βάαλ αντί γι' αυτή του αληθινού Θεού, μετά από υπόδειξη του Κυρίου είχε καταφύγει σε έναν χείμαρρο. Εκεί ο Θεός του έστελνε τροφή με κοράκια. 

Τον κόρακα, τον θεωρούσαν οι Εβραίοι, σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο, ακάθαρτο πλάσμα. Κι όμως αυτό το πλάσμα επέλεξε ο θεός για να φέρνει τροφή στον προφήτη. Και ο προφήτης Ηλίας, αυστηρότατος και φλεγόμενος από ζήλο -τόσο που προσευχήθηκε να μη πέσει σταγόνα βροχής ώστε να τιμωρηθούν οι Εβραίοι για τις αμαρτίες τους μη λαμβάνοντας υπόψη του τα παιδιά που κι αυτά τιμωρούνταν χωρίς να φταίνε σε κάτι, δεν αρνήθηκε να τραφεί με αυτά που του έφερναν οι κόρακες. Αυτό ήταν μια προσπάθεια του Θεού να μαλακώσει τον προφήτη Του, δείχνοντας πρώτον ότι τίποτα ακάθαρτο δεν υπάρχει στον κόσμο και δεύτερον ότι ο Νόμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα και άκαμπτα πάντα. Και φυσικά ήθελε να του διδάξει την ταπείνωση. 

Ο προφήτης Ηλίας στη συνέχεια εμφανίστηκε μπροστά στον βασιλιά και προκάλεσε τους ψευδοπροφήτες του Βάαλ. Είναι γνωστό το περιστατικό με τους δύο βωμούς που στήθηκαν. Οι ψευτοπροφήτες του Βάαλ δεν μπόρεσαν με τις προσευχές τους να ανάψουν τον δικό τους ενώ ο Ηλίας μόλις προσευχήθηκε έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κατάκαψε τον δικό του. Ο λαός τότε συνέλαβε και θανάτωσε τους προφήτες του δαίμονα-θεού Βάαλ. 

Αυτό το γεγονός εξόργισε τη βασίλισσα που ζήτησε να θανατωθεί ο Ηλίας και αυτός αναγκάστηκε να καταφύγει σε ένα κοντινό βουνό. Εκεί ο Θεός του έδωσε ακόμη ένα μάθημα. Πρώτα φύσηξε ένα πολύ δυνατός άνεμος, όμοιος με τυφώνα, ύστερα ακολούθησε ένας δυνατός σεισμός και έπειτα έπιασε φωτιά. Σε κανένα από αυτά τα μεγάλης ισχύος φυσικά φαινόμενα δεν υπήρχε ο Θεός. Ύστερα φύσηξε ένα απαλό αεράκι και εκεί ήταν ο Θεός. Και ο προφήτης του είχε πια καταλάβει το μάθημα που έπρεπε να διδαχθεί. Η σκληρότητα δεν ταιριάζει στον προφήτη του Θεού. Η απαλότητα και η διακριτικότητα που έχει ένα δροσερό αεράκι είναι το ζητούμενο. Κάτι που παραλείπουν όσοι θέλουν μία Εκκλησία να φωνάζει, να ελέγχει και να κατακεραυνώνει. 

Από τότε ο Ηλίας με τον μαθητή του Ελισσαίο έδρασε κατά  το θέλημα του Κυρίου μέχρι που ο προφήτης Ηλίας ανελήφθη στον ουρανό με τρόπο πολύ ταιριαστό στον βίο και τον χαρακτήρα του. Με ένα πύρινο άρμα. 

Ο προφήτης Ηλίας, που εμφανίστηκε στο όρος Θαβώρ στη Μεταμόρφωση του Χριστού, είναι ο προφήτης που τιμούμε σήμερα. Ο προφήτης που θα εμφανιστεί, σύμφωνα με την Αποκάλυψη, και κατά τις έσχατες ημέρες για να εμψυχώσει και να στηρίξει τους Χριστιανούς στις δύσκολες εκείνες εποχές. Ας πρεσβεύσει για εμάς. 

Τέχνη δρόμου στο Ερεβάν - Καλλιτέχνης γκράφιτι ζωγραφίζει πορτραίτα

 

https://jam-news.net/street-art-in-yerevan/

Ο καλλιτέχνης Ρόμπερτ Νικογοσιάν είναι ο δημιουργός γνωστών πορτρέτων γκράφιτι στο Ερεβάν. Ο ίδιος λέει ότι ήταν ο πρώτος στην Αρμενία που μετέτρεψε τις ακαδημαϊκές του γνώσεις σε τέχνη του δρόμου. Ο νεαρός καλλιτέχνης αποφάσισε να ανταλλάξει τους καμβάδες του με τους τοίχους εγκαταλελειμμένων κτιρίων και πόρτες. Περνώντας τώρα από τα έργα του, παρατηρεί ελλείψεις και λάθη που έκανε πριν από πολλά χρόνια. Ωστόσο, το έργο του προσδίδει αναμφισβήτητα περισσότερο χρώμα στην πόλη

My Dying Bride - Within a Sleeping Forest

 

Ρουβίκωνας

 

Λοιπόν, παρακολουθώ τον Ρουβίκωνα και τις δράσεις του από το καλοκαίρι του 2016. Τότε τους πήρα χαμπάρι, είχαν κάνει παρέμβαση στη τουρκική πρεσβεία, υπήρχε τότε ένα θέμα-ακόμα υπάρχει- με συλλήψεις αναρχικών και αριστερών στη γείτονα. Να σημειώσω ότι ο Ρουβίκωνας είναι η μόνη συλλογικότητα του χώρου που δεν σφυρά αδιάφορα για τα όσα γίνονται στη Τουρκία. Οι άλλοι φοβούνται μη χαρακτηριστούν εθνικιστές φαίνεται. Τέλος πάντων. Δε με νοιάζει. 

Ούτε και τον Ρουβίκωνα. Οι άνθρωποι ξέρουν ποιοι είναι και τι λένε και τι κάνουν. Φαίνεται από τις -αναβαθμισμένες τελευταία θεωρώ- ανακοινώσεις και δράσεις τους σε ένα σωρό θέματα που αφορούν τον ελληνικό λαό. Από γιατρούς-βιαστές μέχρι κακομεταχείριση σε εργασιακά περιβάλλοντα. 

Είναι μια ανάσα αυτοί οι τύποι και οι τύπισσες, μια πνοή ζωντάνιας, σε μια κοινωνία που είτε κοιμάται και θεωρεί φυσιολογικά πράγματα να μένει μια οικογένεια χωρίς σπίτι, να δουλεύει κάποιος με όρους γαλέρας σε κάποια επιχείρηση, βιαστές να μη τιμωρούνται, τράπεζες να καταπίνουν περιουσίες κλπ(σε όλα τα παραπάνω ο Ρουβίκωνας έχει παρουσία) είτε διολισθαίνει στον ακροδεξιό και εθνικιστικό λόγο και τρόπο σκέψης. 

Είναι ένα κομμάτι ζωντανό την ώρα που οι περισσότεροι εκπρόσωποι του αριστερού χώρου(βάζω όλο το χώρο από το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ ως τον αναρχικό χώρο) μένουν ως επί το πλείστον σε συνεδριάσεις, αναλύσεις επί αναλύσεων, ανακοινώσεις που κανέναν δεν αφορούν και κανένας δε διαβάζει, κομματικά όργανα και αφόρητη παρελθοντολαγνεία. 

Ο Ρουβίκωνας όμως είναι εδώ, είναι παρών σε όλα τα σημαντικά ζητήματα, με κόστος μεγάλο, ειδικά τελευταία με όλη την άδικη επίθεση που δέχτηκε από παντού για το θέμα της Παλαιστίνης, και δείχνει πως τουλάχιστον υπάρχει ένα ζωηρό κομμάτι της κοινωνίας που ούτε συμβιβάστηκε, ούτε σκέφτεται έναν καλό μισθό να εξασφαλίσει, ούτε αδιαφορεί και τέλος ούτε υποκύπτει στην άγρια γοητεία του εθνικισμού και της ακροδεξιάς. 

Πείτε ό,τι θέλετε, εγώ είμαι μαζί τους!

Υγ. Ξέρω ότι αδίκησα αρκετούς από το ν αριστερό και αναρχικό χώρο. Να με συγχωρέσουν αφού δεν ξέρω και τόσο καλά τα πράγματα και ήθελα περισσότερο να δώσω έμφαση. Στο μυαλό μου είχα κυρίως κόμματα.

Τσιγγάνοι

 

Το πιο ζωντανό κύτταρο της γειτονιάς μου είναι κάτι Τσιγγάνοι που μένουν λίγο παρακάτω. 

Γενικά η γειτονιά μου αποτελείται από κάτι γεροντομούμιες που θεωρούν ότι είναι οι τσιφλικάδες της περιοχής λόγω -μεγάλης-αρχαιότητας, κάτι χοντρούς και χοντρές που είναι η επιτομή του αχώνευτου, μια οικογένεια φωνακλάδων, τρία τέσσερα ήσυχα σπιτικά και μερικά κομμάτια κουτσομπολαραίων. 

Οπότε σε αυτό το τοπίο, οι Τσιγγάνοι(ναι Τσιγγάνοι, αν θέλετε Ρομά να πάτε στη Νέα Αριστερά να διαβάζετε βλακείες), προσδίδουν ένα ιδιαίτερο χρώμα. Ειδικά όταν έχουν κάποια γιορτή, γάμο ή κηδεία. 

Η κηδεία είναι κάτι το συγκλονιστικό. Όποιος δεν το έχει δει δεν μπορεί να καταλάβει. Τούτοι εδώ δεν είναι χριστιανοί και τα έθιμά τους είναι περίεργα. Το ξενύχτι όμως του νεκρού με τις φωτιές που ανάβουν και αυτή τη περίεργη σιωπή που απλώνεται κάποια στιγμή, ενώ είναι η φασαρία η ίδια σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Δεν μπορεί να πει κανείς αν θρηνούν, αν γιορτάζουν ή αν συνοδεύουν τον νεκρό μέχρι τα σύνορα του δικού μας κόσμου με τον άλλο. 

Δε λέω ότι δεν είναι ενοχλητικοί συχνά πυκνά. Ειδικά στα χαρούμενα τους ή όταν πιάνουν τον μεγάλο οι νταλκάδες και βάζει κάτι τραγούδια στη διαπασών. Αν και ομολογώ ότι από κάτι δικούς μας πανηγυροτραγουδιστάδες οι δικοί τους έχουν μια ιδιαίτερη ποιότητα. Μη φανταστείτε Βολάνη και κάτι βλακείες που άκουγαν στα τέλη του 90, αρχές του 2000 οι Νεοέλληνες. Έχουν μουσικό ενδιαφέρον.

Και γιατί επιμένω να τους λέω Τσιγγάνους; Γιατί πέρα από το πιο εύηχο του ονόματος σε σχέση με το κακόηχο του Ρομά, δε χωνεύω καθόλου τους ηλίθιους της πολιτικής ορθότητας. Τα γίδια που νομίζουν ότι αν αλλάξουν όνομα σε κάτι ή προσθέσουν ονομασία σε κάτι άλλο ή παίξουν με τις αντωνυμίες και τις καταλήξεις κάνουν κάτι παραπάνω από μια τρύπα στο νερό. Ίσα για να καθησυχάσουν τη βλαμμένη ψυχολογία τους. 

Ας λένε τους Τσιγγάνους γύφτους και ας τους υπολογίζουν σαν ανθρώπους παρά να τους λένε Ρομά και να τους έχουν ίσα με τα ζώα. 

Με όλα τα παραπάνω δε παραγνωρίζω τα προβλήματα που δημιουργούν. Δεν είναι και λίγα. Και εγκληματικότητα και φθορές και διάφορα άλλα. Αυτοί, οι πολιτικά ορθοί που κάνουν ότι δε τα βλέπουν κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά και από τους ρατσιστές στο δημόσιο διάλογο. Μάλλον στους δημόσιους μονολόγους. Γιατί διάλογο δεν έχω δει πουθενά. 

Αυτ΄ατα ολίγα και σήμερα. Ελπίζω να σας εκνεύρισα αρκετά.

Theatre of Tragedy - Machine

 

Εγώ, ο καταραμένος!

 

Φέρω μία κατάρα...Ένα αβάσταχτο βάρος...Ο γράφων που βλέπετε(που διαβάζετε , δεν βλέπετε αλλά εάν βλέπατε θα συμφωνούσατε) , εγώ δηλαδή, γιατί μερικοί δεν τα πιάνετε και με τη μία, είναι ένας σπάνιος συνδυασμός-κομπίνα δηλαδή- αφάνταστης ομορφιάς και απεριόριστης εξυπνάδας. 

Το γεγονός αυτό με κάνει απρόσιτο για τις γυναίκες και αντικείμενο ζήλειας για τους άντρες. Με αυτή τη κατάρα πορεύομαι στη ζωή μου από τότε που γεννήθηκα. Τότε δεν πορευόμουν με πήγαιναν. Μετά μπουσούλησα και τέλος πορεύθηκα. Και πού πορεύομαι; Πού πορεύεται τούτος ο τόπος; Που πάει αυτός ο κόσμος; Κάπου θα πηγαίνουν όλοι αυτοί. Δε μπορεί. 

Όπως καταλαβαίνετε, από εδώ και πέρα τα κείμενα θα έχουν μία τέτοια μορφή. Σατιρικά, χωρίς ίχνος σοβαρότητας και αρκετά προκλητικά. Πρώτα ο Θεός θα εκνευρίσω όσες περισσότερες ομάδες ανθρώπων μπορώ, κυρίως εθνικοτέτοιους και πολιτικά ορθούς. Αυτοί πιθανόν να δεινοπαθήσουν περισσότερο. 

Οι θρησκευόμενοι μπορεί και να τη γλιτώσουν προς το παρόν. Άλλωστε μετά το αντιλεξικό δεν έχω και πολλά να πω για δαύτους και ότι μαζεύω θα μπει σε δεύτερη αντιλεξική έκδοση.

Δεν πάει και καιρός που ένας τύπος στο blog προσπαθούσε -ανεπιτυχώς, τα παράτησε τελικά - να με φέρει στον ίσιο δρόμο, τον ορθόδοξο. 

Θα υπάρχουν λιγότερα κηρύγματα, της Κυριακής και κάποια σκόρπια, γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να βαριέμαι περισσότερο από τη λογιστική και τα κηρύγματα. Και την φιλοσοφία. Και τις ψυχολογικές μπαρούφες. Και τη κοινωνιολογία. Και τα μαθηματικά , τη φυσικά και τη χημεία. Και τη βιολογία νομίζω. Τέλος πάντων.

Σημασία έχει πως θα ανεχτείτε -και θα το ευχαριστηθείτε κιόλας, δε σας δίνω επιλογή-  κείμενα μαύρου, πικρού, προσβλητικού χιούμορ. Γιατί καλοκαιράκι είναι και σαν τη Χαλκιδική έχει παντού. Εκτός αν είστε από τη Θεσσαλονίκη οπότε πράγματι το πιστεύετε αυτό. Αρίμπα!

Candlemass - Temple of the Dead

 

Στο διαταραγμένο μυαλό ενός λαγού...

 

Είμαι κατά γενική ομολογία ένας παράξενος άνθρωπος. Ως τέτοιος, καταλαβαίνω τη μετανάστευση, νόμιμη ή παράνομη, αλλά όχι τον τουρισμό. Συμπαθώ τον ζητιάνο αλλά όχι τον προϊστάμενο στα γραφεία. Αν και τους βρίσκω αρκετές φορές ενοχλητικούς εκτιμώ τους Τσιγγάνους(το Ρομά είναι απαίσια ονομασία, δεν τη χρησιμοποιώ, να την αλλάξουν) παρά τους Έλληνες των εθίμων και των παραδόσεων. 

Αυτούς τους οξυδερκείς πολίτες που θεωρούν πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι η λύση τώρα που τα ενοίκια στις πόλεις που έχουν πανεπιστήμια έχουν πάει στα ύψη. Προσέξτε. Δε ζητάνε να φτιάξει το κράτος εστίες, που το κράτος ποτέ δεν έφτιαξε για να κερδίζει ο κάθε βλαχοψηφοφόρος χρήματα εις βάρος των παιδιών που σπουδάζουν στην δωρεάν παιδεία μας, αλλά καλωσορίζουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ξέρουμε τι καλά που θα εξελιχθεί αυτό, όπως και κάθε τι ιδιωτικό στη χώρα μας, ως φθηνότερη λύση. Ε, μετά είμαστε ή δεν είμαστε άξιοι της μοίρας μας; 

Είμαι σίγουρος ότι αυτός, ο Έλληνας των παραδόσεων των ηθών και των εθίμων, στις επόμενες εκλογές θα δώσει την απάντησή του. Θα πάει για καφέ ή παραλία εκτός κι αν είναι σίγουρος ότι θα του κάνουν κανένα ρουσφέτι. 

Να, κάτι τέτοια σκέφτομαι και πάει η μάσκα ομορφιάς μου χαμένη. Σπάει η αλαβάστρινη επιδερμίδα μου. Έτσι μου 'ρχεται να πάω να χωθώ σε ένα σουβλατζίδικο και να μη με βρει κανείς ποτέ ξανά. Μόνο τα παπούτσια μου θα αφήσω απ' έξω. Επειδή με στενεύουν όταν περνάνε έξι μήνες χωρίς να κόψω τα νύχια μου...

Αυτά και για σήμερα...Και μη ξεχνάτε, μέρες που είναι, η Χούντα πούλησε τη Κύπρο, όπως ο Βασιλιάς τη Μ.Ασία και ο Καραμανλής τους Έλληνες της Πόλης. Γενικά η δεξιά αυτά κάνει όσο κι αν κατασκευάζει μύθους για να καλύψει ή να διαστρεβλώσει τα γεγονότα. 

Και δεύτερο. Η φιλοσοφία είναι ο καλύτερος τρόπος να καθοδηγήσει κάποιος τη σκέψη σας δίνοντάς σας την αίσθηση ότι σκέφτεστε με τρόπο μοναδικό.

Εντάξει, ωραίο το έφτιαξα!

Υγ. Επειδή είμαι δημοκράτης, δεν απαντάω σε σχόλια που θεωρώ βλακείες ή σε αυτά που δε βλέπω για κάποιο λόγο. Δε θα ξέρετε ποτέ σε ποια κατηγορία κατέταξα το δικό σας όμως...

Ο 13ος γύρος του διαθρησκειακού διαλόγου μεταξύ Ισλάμ και Ορθόδοξου Χριστιανισμού θα πραγματοποιηθεί στο Ιράν

https://www.presstv.ir/Detail/2025/05/18/748160/Iran-Islam-Orthodox-Christianity-dialogue

Ο 13ος γύρος του διαθρησκειακού διαλόγου μεταξύ Ισλάμ και Ορθόδοξου Χριστιανισμού θα πραγματοποιηθεί στο Ιράν, όπως δήλωσε Ιρανός αξιωματούχος.

Ο Μοχαμάντ-Μάχντι Ιμανιπούρ, επικεφαλής του Οργανισμού Ισλαμικού Πολιτισμού και Επικοινωνίας, έκανε την ανακοίνωση το Σάββατο κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Καζάν της Ρωσίας, όπου συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Καζάν και Ταταρστάν Κύριλλο Μιχαήλ Νακονετσνύ.

Εξήρε την επιτυχημένη διεξαγωγή των προηγούμενων 12 γύρων συνομιλιών και εξέφρασε την ελπίδα ότι ο επόμενος γύρος θα μπορέσει να προτείνει στρατηγικές για τον αποτελεσματικό ρόλο της θρησκείας και της πνευματικότητας στο μέλλον ενός πολυπολικού κόσμου.

Ο Ιμανιπούρ πρόσθεσε ότι ειδικοί στο Ιράν, σε συνεργασία με ερευνητές από οκτώ άλλες χώρες, εργάζονται αυτή τη στιγμή σε μια επανεκτίμηση του ρόλου της θρησκείας στη σύγχρονη ζωή.

Αναφέρθηκε επίσης στο Παλαιστινιακό ζήτημα και στα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα, καλώντας τους πιστούς των θρησκειών της Βίβλου να αντιταχθούν στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και στον βίαιο εκτοπισμό τους από την πατρίδα τους.

Από την πλευρά του, ο Μητροπολίτης Κύριλλος τόνισε την ανάγκη επίλυσης του Παλαιστινιακού και τερματισμού των θηριωδιών που διαπράττει το κατοχικό καθεστώς εις βάρος των Παλαιστινίων, κατά κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο Μητροπολίτης εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για το γεγονός ότι ο σημερινός κόσμος αντιμετωπίζει θεμελιώδεις προκλήσεις ταυτότητας και ηθικής.

Τέλος, δήλωσε ικανοποιημένος από τις συνομιλίες με την ιρανική αντιπροσωπεία και χαρακτήρισε το Καζάν ως παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ των πιστών διαφορετικών θρησκειών.

Annihilator - King of the Kill

 

Εγώ, ένας τίμιος άνθρωπος

 

Ναι, ομολογώ ότι δεν αντέχω τους ανθρώπους χωρίς χιούμορ. Και απορώ πως και αυτοί αντέχουν την ίδια τη ζωή. 

Θα μου πείτε, αυτό το λες εσύ που έχεις αυτή την καταπληκτική αίσθηση του χιούμορ που κάνει τις γυναίκες να σε ερωτεύονται, τους άντρες να σε ζηλεύουν και τα ενδιάμεσα...δεν μας ενδιαφέρει γοα τα ενδιάμεσα. Να διαβάσετε άλλες σελίδες για τέτοια θέματα. 

Και όμως, όπως έλεγα, κάτω από αυτό τον απαστράπτοντα μανδύα του σπινθηροβόλου χιούμορ και της απαράμιλλης γοητείας, είμαι ένας άνθρωπος ταπεινός, απλός και προσηνής. 

Πονάω για τον συνάνθρωπό μου. Πονάω τους μετανάστες. Αυτούς τους λεχρίτες που έρχονται στη χώρα μου και εξαφανίζουν τα ήθη και τα έθιμα, που δε τρώνε κοκορέτσι και σπληνάντερο. Πονάω τον φτωχό συμπατριώτη μου. Ναι ρε. Τον πονάω. Όταν του πατάω το πόδι και δεν του ζητάω συγγνώμη. Σιγά μην είμαι και ευγενικός στον κάθε φτωχομπινέ. 

Ακόμα και τις σεξουαλικές μειονότητες συμπονάω. Γι' αυτό και τους βοηθάω. Τους λέω τι ακριβώς να πάνε να κάνουν στα κρεβάτια τους. 

Εκτιμώ τους πλούσιους. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, πρέπει να διαλέξεις ποιον θα ληστέψεις. Μια εκτίμηση χρειάζεται λοιπόν. 

Επιπλέον είμαι και φυσιολάτρης. Μόλις δω ένα όμορφο δάσος ή μια μαγευτική παραλία αμέσως οραματίζομαι τα αρχιτεκτονικά θαύματα που θα μπορούσαν να κτιστούν εκεί.

Τέλος, δεν είναι αυτό το τέλος αλλά δε θέλω να σας κουράσω, αν και πώς να κουραστεί κάποιος να διαβάζει για την τελειότητα, είμαι και δημοκράτης. Γνήσιος, ανόθευτος, καθαρός δημοκράτης. Υπερασπίζομαι με πάθος και αυταπάρνηση το δικαίωμα του άλλου να συμφωνεί μαζί μου. 

Αυτός είμαι κυρίες και κύριοι. Και κύρια της Νέας Αριστεράς που αρέσκεται στα ουδέτερα. Και στέκομαι μπροστά σας αποκεκαλυμμένος. Απλός, δωρικός, απέριττος. Χομπίστας(κλεμμένο από ταινία το τελευταίο. Αν δε ξέρετε την ταινία τότε είναι δικό μου).

Ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενό μου! Σας αξίζω!

51 χρόνια μετά

 

https://slpress.gr/ethnika/mithoi-51-xronia-meta-apo-to-praxikopima/

Αναζητούνται άλλοθι για την προδοσία, την τραγωδία. Αντί να αφήσουν αμείλικτη την ιστορία να κρίνει, να δικάσει, να καταδικάσει, όπως άλλωστε πράττει μέσα από αδιάσειστα στοιχεία, γεγονότα, επιχειρούν κάποιοι να προβάλλουν αστήρικτες δικαιολογίες, φτιάχνοντας ψεύτικα επιχειρήματα και αφηγήματα.

«Εάν δεν έστελνε ο Μακάριος την επιστολή στον Γκιζίκη δεν θα γινόταν πραξικόπημα»! «Εάν δεν έκανε εκείνη την ομιλία στον ΟΗΕ ο Μακάριος δεν θα εισέβαλαν οι Τούρκοι»! Ψέματα και ανοησίες. Αν ζούσε, λένε, ο Γρίβας (τον Ιούλιο του 1974) δεν θα γινόταν πραξικόπημα. Και η απόπειρα πραξικοπήματος του Φεβρουαρίου 1972 τι ήταν; Άσκηση ετοιμότητας της χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄; Περαιτέρω, κάποιοι διαχωρίζουν τον Παπαδόπουλο από τον Ιωαννίδη. Η «καλή» και η «κακή» χούντα!

15 Ιουλίου σήμερα. Πενήντα ένα χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα, το 1974, όταν η χούντα, οι εδώ άνθρωποι της, της ΕΟΚΑ Β’, ανέτρεψαν πραξικοπηματικά τον εκλεγμένο Πρόεδρο Μακάριο. Και μόνο ηλίθιοι δεν θα ανέμεναν τι θα επακολουθούσε. Δηλαδή εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Ήταν προδοσία. Μεταξύ αυτών υπήρξαν και χρήσιμοι ηλίθιοι. Αλλά ήταν προδοσία. Όλα όσα έγιναν σχεδιάσθηκαν και υλοποιήθηκαν βαθμηδόν.

Η τράπουλα ήταν σημαδεμένη. Ο στόχος διαχρονικά ξεκάθαρος: Να γίνει πραξικόπημα, να απαλλαγούν από τον Μακάριο, να μπει στρατιωτικά η Τουρκία στο νησί, να καταλάβει έδαφος και να εδραιωθεί. Το είπε και ο Ιωαννίδης στη σύσκεψη της 20ης Ιουλίου, στο Πολεμικό Συμβούλιο , στην Αθήνα. Στη διάρκεια των συζητήσεων, ο θλιβερός ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης ανέφερε: «Μα δεν την ξέρουμε τη λύση; Την ξέρουμε κ. Πρωθυπουργέ (απευθυνόμενος στον Ανδρουτσόπουλο). Αυτή θα βγούνε στην Κυρήνεια, κι αφού βγούνε τότε θα μπουν. Αυτό που θέλουν οι Τούρκοι το κάνουν. Θα τους σταματήσουμε μετά, αφού πάρουν το λιμάνι, την Κυρήνεια και ενώσουν τη Λευκωσία τότε θα σταματήσουν. Γι’ αυτό είμαστε σίγουροι.» (Το ηχητικό ντοκουμέντο δημοσιεύεται στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά, «Ένα σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974», εκδόσεις Μεταίχμιο). Ήταν σίγουρος για το τι θα γινόταν!

Πραξικόπημα και ΗΠΑ

Από αυτό – κι όχι μόνο αυτό- επιβεβαιώνεται προδοσία. Την συνεννόηση που υπήρξε μεταξύ της χούντας, του πάλαι ποτέ ισχυρού υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Χένρι Κίσινγκερ, της CIA και της Τουρκίας. Σε αυτό το σκηνικό, στην μεγάλη εικόνα, εντοπίζονται κι άλλοι, που μπορεί να μην είχαν ευθέως εμπλοκή, αλλά γνώριζαν και τους εξυπηρετούσε να προχωρήσει ο σχεδιασμός αυτός.

Δεν αναφερόμαστε στην επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος για να δοθούν απαντήσεις σε όλους εκείνους που επιχειρούν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, να αναποδογυρίσουν την ιστορία. Να διατυπώσουν το δικό τους αφήγημα. Αναπτύσσουν το δικό τους μύθο, επειδή-φευ- νομίζουν ότι έτσι θα… διώξουν τις δικές τους ενοχές. Να βγάλουν από πάνω τους την ντροπή της προδοσίας. Θεωρούν πως επειδή έχουν περάσει πενήντα ένα χρόνια μπορούν να ξαναγράψουν την ιστορία. Μπορούν να λένε ψέματα και να προσπαθούν να πείσουν. Η ιστορία δεν διαστρεβλώνεται.

Το πραξικόπημα δεν έγινε μόνο επειδή η χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ τυφλώθηκαν από μίσος κατά του Μακαρίου. Δεν ήταν μια «συναισθηματικά» υπερβολική αντίδραση. Ήταν μια συνειδητή πράξη, για την οποία γνώριζαν κι άλλοι. Όσοι ήταν στο παιχνίδι. Και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Τουρκία. Τι συναισθηματισμός μπορεί να υπάρξει, άλλωστε, από ανθρώπους, οι οποίοι έλεγαν με ευκολία και θεωρούσαν… φυσιολογικό, την αρπαγή εδαφών της Κύπρου από την Τουρκία;

Το σκηνικό ήταν στημένο προ πολλού. Μπορεί οι ημερομηνίες να άλλαζαν, αλλά η συνεννόηση ήταν πλήρης. Και κανείς πλέον, με τα ντοκουμέντα που υπάρχουν, τις μαρτυρίες, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Πενήντα ένα χρόνια μετά. Πενήντα ένα μακρόσυρτα μνημόσυνα. Επετειακές εκδηλώσεις επαναλαμβανόμενες. Ο χρόνος ξεθωριάζει την μνήμη, την καθιστά πιο… κοντή, όχι όμως τόσο όσο να αποδέχεται μύθους και παραμύθια.