Το φετινό euro ήταν ομολογουμένως πολύ καλό από άποψη θεάματος. Ενδιαφέροντες αγώνες, καλά σκορ, ωραίος ρυθμός από εξαντλημένους- μην το ξεχνάμε- ποδοσφαιριστές. Και νομίζω πως δικαίως βρίσκονται αυτές οι τέσσερις ομάδες στα ημιτελικά. Η Δανία αφού ξεπέρασε το σοκ του περιστατικού με τον Έρικσεν βρήκε το ρυθμό της και αυτό που την κάνει γνωστή στο ποδόσφαιρο, τη διασκέδαση στο παιχνίδι. Η Ιταλία είναι η καλύτερη Ιταλία που θυμάμαι όσον αφορά το θέαμα και τον τρόπο ανάπτυξης παιχνιδιού, η Ισπανία μπορεί να μην με ενθουσιάζει αλλά μπορεί να βάλει γκολ από το πουθενά και δείχνει να θυμάται ότι έχει πλέον βαριά φανέλα. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει η Αγγλία. Είναι η πρώτη φορά που η εθνική της ομάδα δεν κουβαλάει πάνω της τόνους κόμπλεξ, σνομπισμού, αλαζονείας και φόβου μαζί όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Ο Σαουθγκέιτ έχει κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά και αν δεν στραβώσει το πράγμα με τους ζήτω-η-τρέλα Δανούς πιθανότατα να σηκώσουν ξανά ευρωπαϊκή κούπα.
Βέβαια, η UEFA έκανε τα πάντα για να εξουθενώσει τους ποδοσφαιριστές. Πιο πολλά παιχνίδια, πάρα πολλές μετακινήσεις κι ένα σωρό μεγάλες και μικρές βλακείες. Και να δω πως θα βγει η επόμενη χρονιά που έχει και μουντιάλ χειμερινό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου