Νομίζω πως αυτές οι δύο μέρες, πριν να ξεσπάσει για τα καλά η τρέλα της εορταστικής περιόδου, είναι μια καλή και ίσως τελευταία ευκαιρία για να βρούμε λίγο χρόνο, δύο λεπτά ίσως, ώστε να μπορέσουμε να σωπάσουμε. Να σταματήσουμε να μιλάμε, να σκεφτόμαστε, να διαβάζουμε. Να ακούσουμε μόνο τους ήχους που μας περιβάλλουν. Ή έστω έναν μόνο ήχο. Ένα πουλί που κελαηδάει σε κάποιο κλαδί ή και σε κάποιο κλουβί. Τον αέρα που φυσά ή τη βροχή που πέφτει(αν βρέχει εκείνη την ώρα). Να πάρουμε μια ανάσα. Και μετά να συνεχίσουμε. Αυτή η μικρή παύση, ενός ή δύο λεπτών, μπορεί να μας οπλίσει με δυσανάλογη ενέργεια για τις ημέρες που έρχονται. Σαν μια κάψουλα βιταμινών που θωρακίζει τον οργανισμό μας.
Βέβαια, ότι χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο πριν τις ημέρες των γιορτών και επομένως -θα ήταν λογικό- της ξεκούρασης, δείχνει πως τούτος ο κόσμος είναι κάπως ζαβός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου