Κυριακή προ των Χριστουγέννων

 

Φτάσαμε αισίως στα Χριστούγεννα. Λίγες μόλις ημέρες μας χωρίζουν πια από την ημέρα που γιορτάζουμε την Γέννηση του Κυρίου μας. 

Θα μπω στο θέμα κατευθείαν. Ο Χριστός έγινε άνθρωπος. Ο άσαρκος Λόγος ντύθηκε την ανθρώπινη φύση. Ώστε να λυτρώσει και να αγιάσει τα ανθρώπινα. 

Συχνά παραπονιόμαστε εμείς "οι της Εκκλησίας" πως χάνεται το νόημα των Χριστουγέννων με τα στολίδια, τα πολύχρωμα φωτάκια, τα δώρα, τα τραπέζια και τα γλέντια. Πως δεν υπάρχει Χριστός σε αυτά. Και...κάνουμε μεγάλο λάθος. 

Δεν είναι τυχαίο πως την Κυριακή προ της Γεννήσεως διαβάζουμε στην ευαγγελική περικοπή όλη την ανθρώπινη γενεαλογία του Ιησού. 

Ο Χριστός υπάρχει σε όλα τα ανθρώπινα...Κοιτάξτε, θα ήμουν ο πρώτος που θα έσπευδε να γιορτάσει με έναν εντελώς άυλο και μυστικό τρόπο αυτή τη γιορτή. Και θα καταπατούσα το πραγματικό της νόημα. Θα καταδίκαζα το ανθρώπινο και θα το μείωνα. Και επομένως θα μείωνα και αυτή την ίδια τη Γέννηση. 

Ο Χριστός λοιπόν, βρίσκεται μέσα σε όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Στις μουσικές, στα φώτα, στα δώρα, στην πιο συχνή -ακόμα κι αν είναι επιτηδευμένη αυτές τις ημέρες- έκφραση της καλοσύνης με ευχές και φιλανθρωπίες. Στα γιορτινά τραπέζια. 

Ξέρετε από πού λείπει; Από εκεί που Τον διώχνουμε εμείς. Από τον στολισμό που κάνουμε για να εντυπωσιάσουμε τους γείτονες. Από το τραπέζι που θα στρώσουμε για να κάνουμε επίδειξη της ποικιλίας των τροφίμων που μπορούμε να αγοράσουμε. Από το δώρο που θα δώσουμε ως απόδειξη της καλύτερης οικονομικής μας κατάστασης. Και κυρίως: λείπει από τη φιλανθρωπία η οποία στερεύει μετά τα Φώτα. 

Θέλουμε εμείς οι Χριστιανοί τον Χριστό κέντρο των Χριστουγέννων; Ας αφήσουμε τη γκρίνια, τη κλάψα και την αφ' υψηλού κριτική και απλά -όλα είναι απλά στη πίστη μας- ας Tον αφήσουμε να φανεί εμείς πρώτοι. Όχι κατεβάζοντας τα μούτρα ή αποφεύγοντας τις γιορτές και τα δώρα. Αλλά εισάγοντας σε όλα αυτά την αγάπη. Την αγάπη που είναι ο ίδιος ο Χριστός. 

Διατηρώντας την εορταστική ατμόσφαιρα και μετά τις γιορτές. Όπως λάμπουν τα στολίδια και φωτίζουν τα λαμπιόνια έτσι ας φωτίζουμε και εμείς με τις πράξεις την υπόλοιπη χρονιά. Όπως παίζουν οι χαρούμενες μουσικές, έτσι κι εμείς ας φέρνουμε τέτοιες μελωδίες στις καρδιές των συνανθρώπων μας. Όπως μοιραζόμαστε δώρα, ας μοιραστούμε και τα πιο λίγα, τα πιο απλά που έχουμε τον υπόλοιπο χρόνο. Όπως χαιρόμαστε στα τραπέζια μας, έτσι να χαιρόμαστε και τέτοια χαρά να φέρνουμε με την πίστη μας. 

Τότε, τα Χριστούγεννα θα είναι μια μυστική, πνευματική γιορτή. Τότε ο Χριστός θα είναι παρών. Τότε θα γιορτάζουμε τη συνεχή Γέννησή Του.