Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου

 

Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ήταν ένας από τους Αποστολικούς Πατέρες. Η παράδοση λέει ότι ήταν το παιδί που κράτησε στην αγκαλιά του ο Χριστός ως παράδειγμα αθωότητας. Επίσης όταν τον κατασπάραξαν τα λιοντάρια στην αρένα, αυτή ήταν η τιμωρία του επειδή αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα των Ρωμαίων, λέγεται πως άφησαν άθικτη την καρδιά του και πως όταν την έσκισαν βρήκαν μέσα γραμμένη με χρυσά γράμματα τη φράση: «Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἔρως τῆς ψυχῆς μου». 

Πέρα από αυτές τις παραδόσεις αξίζει να σταθούμε στην επιστολή του Αγίου προς του Χριστιανούς της Ρώμης, οι οποίοι είχαν ήδη πληρώσει τον Ρωμαίο αξιωματικό ώστε να αφήσει τον Άγιο Ιγνάτιο ελεύθερο και να γλιτώσει το μαρτύριο που τον περίμενε. Ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος απάντησε με το μνημειώδες: «Γράφω σε όλες τις Εκκλησίες και δίνω εντολή σε όλους ότι εγώ, με τη θέλησή μου, πεθαίνω για τον Θεό, εφόσον βέβαια εσείς δεν με εμποδίσετε. Σας παρακαλώ, μη μου δείξετε άκαιρη καλοσύνη. Αφήστε με να γίνω τροφή των θηρίων, μέσω των οποίων είναι δυνατό να φτάσει κανείς στον Θεό. Είμαι σιτάρι του Θεού και αλέθομαι από τα δόντια των θηρίων, για να βρεθώ καθαρός άρτος του Χριστού.»

Εδώ θα μπορούσαμε να σταθούμε και να γράψουμε τόμους επί τόμων αναλύοντας την απάντηση αυτή. Να πούμε για την άκαιρη καλοσύνη, για όσους φαινομενικά μας βοηθούν κάνοντας τη ζωή μας ευκολότερη αλλά τελικά μας κάνουν κακό αφού δε μας επιτρέπουν έτσι να προκόψουμε και να ωριμάσουμε πνευματικά. Και αυτό αφορά μια πλειάδα προσώπων και πραγμάτων. Από τους γονείς, τους φίλους μέχρι και την τεχνολογία και τα διάφορα εργαλεία που μας προσφέρει. 

Το πιο σημαντικό όμως είναι το κλείσιμο. "Είμαι σιτάρι του Θεού και αλέθομαι από τα δόντια των θηρίων, για να βρεθώ καθαρός άρτος του Χριστού". Αυτή και μόνο η φράση είναι όλη η θεολογία μας μόνη της. Είμαστε σιτάρι του Θεού. Και οι δυσκολίες μας αλέθουν ώστε να γίνουμε καθαρός άρτος του Χριστού. Τα δόντια των θηρίων, οι λόγχες των στρατιωτών, τα βασανιστήρια των Τούρκων, οι διωγμοί και οι φυλακίσεις σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μέση Ανατολή και την Αφρική αλλά και οι κοροϊδίες και οι προκλήσεις που δέχονται οι Χριστιανοί, ειδικά σε εορταστικές περιόδους στις πιο "πολιτισμένες" χώρες του κόσμου. Ακόμα και οι καταστάσεις που περιγράφονται στην Αποκάλυψη και εκείνοι οι διωγμοί που θα περάσουν οι Χριστιανοί που θα ζουν τότε.  Και όχι μόνο αυτά. Οι αμαρτίες μας, τα πάθη μας, οι φόβοι, οι απογοητεύσεις και οι στενοχώριες μας, όλα αυτά αν τα αφήσουμε και τα αξιοποιήσουμε σωστά, αλέθουν την ψυχή μας έτσι ώστε να παραχθεί ο καθαρός άρτος τους Χριστού. 

Ο Άγιος Ιγνάτιος δεν φοβήθηκε μπροστά στα θηρία. Ήξερε πως να διαχειριστεί πνευματικά αυτή τη κατάσταση εκείνος που όταν λειτουργούσε έβλεπε αγγέλους να γεμίζουν το Άγιο Βήμα. Εμείς δεν είμαστε σε τέτοια πνευματικά ύψη. Έχουμε όμως παραδείγματα μυριάδες σαν και αυτό του Αγίου Ιγνατίου. Παραδείγματα που μας στηρίζουν και μας ενθαρρύνουν στην προσπάθειά μας να φτάσουμε κι εμείς στην αγιωσύνη. Γιατί τι σπουδαιότερο υπάρχει από το να γίνουμε καθαρός άρτος του Χριστού;