Παιδευόμαστε κυρίως εξαιτίας της ανοησίας και της υπερηφάνειας μας. Περνάμε το χρόνο μας ασχολούμενοι με ανθρώπους που μας πληγώνουν, μας στενοχωρούν ή μας εκνευρίζουν. Τους κάνουμε επίκεντρο της ζωής μας ασχολούμενοι είτε με τη γνώμη τους για εμάς είτε μπλέκοντας σε ατέρμονους καυγάδες και σε αλυσίδες παρεξηγήσεων και αντιδικιών.
Αντί να ασχοληθούμε με τη δική μας εξέλιξη και προκοπή, ασχολούμαστε με ανοησίες. Ο δρόμος είναι διπλός. Είτε αγνοούμε είτε συγχωρούμε. "Μα πώς να αγνοήσω, πώς να συγχωρήσω;" ρωτά ο εύθικτος και υπερήφανος άνθρωπος. Μην αγνοείς και μη συγχωρείς λοιπόν. Να ξέρεις ότι έτσι, όμως, παραχωρείς τον έλεγχο της ζωής σου και θα κουβαλάς αυτούς τους ανθρώπους ακόμα κι αν πεθάνουν πριν από εσένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου