Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2025

Πένθος

 


Τι είναι αλήθεια πένθος; Πώς το βιώνει ο κάθε άνθρωπος; Φωνάζει; Μένει σιωπηλός; Φοράει μαύρα; Προσεύχεται; Ακούει μουσική; Αυτές οι λίγες απαντήσεις παραπάνω, είναι όλες σωστές. Το πένθος, παρά κάποιες γενικές φάσεις που έχει για όλους τους ανθρώπους, βιώνεται από τον κάθε άνθρωπο διαφορετικά και εκφράζεται με εντελώς διαφορετικές αντιδράσεις, με ποικιλία στην ένταση αλλά και στη χρονική διάρκεια. Δεν υπάρχει μία εικόνα πενθούντα που να ταιριάζει σε όλους. Η εικόνα του μαυροντυμένου ανθρώπου με σκυμμένο κεφάλι μόνιμα και δάκρυα στα μάτια δεν μπορεί να είναι απόλυτη. Άκουσα μια ιστορία πρόσφατα. Μια κοπέλα έμπλεξε σε ένα κύκλωμα ναρκωτικών ή πορνείας και δολοφονήθηκε. Η μητέρα της, κάνοντας τη δουλειά της αστυνομίας, εισχώρησε στο κύκλωμα, βρήκε τον αρχηγό, τον ξεγέλασε και τον παρέδωσε στην αστυνομία. Μπορεί κανείς να πει πως αυτή η γυναίκα δεν πένθησε τη κόρη της; Γιατί; Επειδή δεν ξημεροβραδιαζόταν πάνω από τον τάφο της να κλαίει; Επειδή δεν κλείστηκε σπίτι της να περιμένει να πεθάνει; Επειδή δεν έμεινε βουβή ή σιωπηλή(καινούρια μόδα αυτή) ; Είναι λυπηρό και προφανώς ανήθικο, να κρίνουμε έναν άνθρωπο που έχει κάποιο πολύ δικό του άνθρωπο, ιδιαίτερα παιδί, επειδή δε συμπεριφέρεται όπως εμείς νομίζουμε πως θα έπρεπε να συμπεριφέρεται. Οι οποίοι "εμείς" τη μόνη τραγωδία που έχουμε βιώσει είναι την ήττα της ομάδας μας την Κυριακή...

2 σχόλια:

  1. Πάτερ, αν όλοι "ακούγαμε" έστω το μέσα του δίπλα, τον πόνο του, του οποιουδήποτε δίπλα είτε πενθεί για άνθρωπο του είτε όχι, στον κόσμο μας μάλλον δύσκολα θα επιβίωνε η υπεροψία, αλαζονεία, σκοτεινιά κλπ.
    Ένα χοντρό παράδειγμα που μου έρχεται είναι οι "ερωτευμένοι" που τσακώνονται και φωνάζουν ο ένας τον άλλον όλο και περισσότερο, λες και είναι χιλιόμετρα μακριά ο ένας απ τον άλλον και δεν μπορούν να ακουστούν. Ενώ είναι δίπλα δεν ακούνε στην πραγματικότητα τίποτα από το τι λέει ο άλλος/η και στο τέλος ουρλιάζουν με όλη τους τη δύναμη.
    Είναι και οι άλλοι ερωτευμένοι όμως που δε λένε λέξη για ώρες, γιατί απλούστατα μπορούνε και μιλάνε με τα μάτια.

    Ευτυχώς πάντως δεν ήμουν τόσο ποδοσφαιρόφιλος ώστε να έχω ομάδα και τουλάχιστον γλίτωσα έστω μία τραγωδία, άλλες βέβαια με το τσουβάλι, για να ισορροπήσω τουλάχιστον.
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψεις ενός λαϊκιστή

  Ενώ είναι εύκολο και λογικό να καταδικάσουμε τη βία, η αλήθεια είναι πως αυτή δικαιολογείται ως ένα σημείο, όταν χρησιμοποιείται από τον α...