Είπε ο Κύριος: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί. Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει· όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει. Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά χάσει τη ζωή του; Τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για τη ζωή του; Όποιος, ζώντας μέσα σ΄ αυτή τη γενιά την άπιστη κι αμαρτωλή, ντραπεί για μένα και για τη διδασκαλία μου, θα ντραπεί γι΄ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου, όταν έρθει με όλη τη λαμπρότητα του Πατέρα του, μαζί με τους αγίους αγγέλους». Τους έλεγε ακόμη ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ΄ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν το θάνατο, πριν δουν να έρχεται δυναμικά η βασιλεία του Θεού».
Τον Χριστό μπορούμε να Τον ακολουθήσουμε με έναν και μόνο τρόπο. Ελεύθερα, με τη θέλησή μας και με όλο μας το είναι. Με το ζόρι χριστιανός δε γίνεται κανείς. Κι αν γίνει, αυτό είναι επιφανειακό και πρόσκαιρο. Τον χριστιανό δεν μπορεί να τον κάνει η βία και τη χριστιανική ζωή δε μπορεί να τη διαφυλάξει ούτε η νομοθεσία ούτε το όποιο κράτος.
Αν ακολουθήσει κάποιος το Χριστό δε θα βαδίσει σε ένα δρόμο απέραντης ευτυχίας στρωμένο με μυρωδάτα ροδοπέταλα. Θα σηκώσει σταυρό όποιος και όποια πάρει τέτοια απόφαση. Θα χάσουν τη ζωή τους, δηλαδή θα χάσουν την άνεση, τη βολή, την καθημερινότητά τους. Η χριστιανική ζωή είτε σε καίει από μέσα είτε δεν είναι χριστιανική. Ακολουθώντας τον Χριστό αφήνεις στην άκρη τις κοινωνικές υποχρεώσεις, τις οικογενειακές απαιτήσεις, το ίδιο σου το θέλημα. Όλα αυτά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Τι ζητά η κοινωνία, τι απαιτεί η οικογένεια, τι θέλει, μάλλον τι ήθελε ο ίδιος ο άνθρωπος. Και τότε, απαρνούμενος και αδιαφορώντας για όλα αυτά, μπαίνει ο άνθρωπος στην ουσία της χριστιανικής ζωής της πραγματικής ζωής. Μιας ζωής όχι αδιάφορης και απόμακρης αλλά ελεύθερης από όλα αυτά που κρατούν τον άνθρωπο δεμένο. Ελευθερώνεται ο άνθρωπος όχι αδιαφορώντας για τα παραπάνω αλλά βλέποντας ανεπηρέαστος τι έχει πραγματικά σημασία. Πετώντας τα ανθρώπινα κατασκευάσματα βρίσκει την πνευματική ουσία στη κοινωνία, την οικογένεια αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του.
Έτσι αποκαλύπτεται και κερδίζεται η πραγματική ζωή. Με αγώνα και δουλειά. Τότε που δεν ντρεπόμαστε επειδή ακολουθούμε ή έστω προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό. Και δεν μας ενδιαφέρει που οι περισσότεροι, όχι μόνο δεν θέλουν να ακολουθήσουν αυτή τη ζωή, όχι μόνο θέλουν να γεύονται τον θάνατο αλλά και που θέλουν κι εμείς να ακολουθήσουμε αυτούς και όχι τον Χριστό. Δεν δεχόμαστε να δεθούμε με τα δεσμά του θανάτου αλλά επιλέγουμε την ελευθερία που ο Χριστός προσφέρει.
Η λέξη κλειδί είναι η επιλογή. Διαλέγουμε ελεύθερα τον δρόμο που οδηγεί στον Χριστό και αναλαμβάνουμε τον κόπο, τις δυσκολίες και τις υποχρεώσεις που έχει αυτός ο δρόμος αδιαφορώντας για τη γνώμη του κόσμου αλλά και για όσα απατηλά ο κόσμος προσφέρει. Εξουσία, χρήμα, γνωριμίες, εγκώμια και χαιρετούρες. Αδιαφορούμε και για τις επιθέσεις και τις κακολογίες που θέλουν να μας κάνουν να ντραπούμε για τη χριστιανική μας ιδιότητα. Διαλέγουμε τον δύσκολο δρόμο του χριστιανού και τον ακολουθούμε. Και αυτός ο δρόμος θα μας οδηγήσει στην αγκαλιά του Χριστού, στη ζωή στην οποία δε θα γευτούμε τον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου