- Δεν ήταν ποτέ οι ακτιβισμοί και οι αγώνες το δυνατό μου σημείο. Το διάβασμα και τα όνειρα ήτα. Ίσως γι' αυτό κατέληγα πάντα στη πλευρά των ηττημένων σε κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο.
- Και βέβαια θα ηττηθεί τη Κυριακή η Αριστερά. Αφού εδώ και χρόνια δεν αντιπροσωπεύει τις λαϊκές τάξεις αλλά περισσότερο στρώματα μεσαία και ανώτερα(κομμάτια τους για την ακρίβεια), ακαδημαϊκούς και δημοσιολόγους. Οπότε η Ακροδεξιά βρήκε χώρο για να αναπτυχθεί και να της κλέψει τη παραδοσιακή δεξαμενή ψήφων της.
- Η Κυβέρνηση θα αναδειχθεί και πάλι ισχυρή, παρά τους καλύτερου κόκκους που κάνουν πιο ακριβά τα απορρυπαντικά μας από της Γερμανίας, τον αέρα που δε φυσάει τις ανεμογεννήτριες και το ρεύμα ακριβαίνει, τις ρευματοκλοπές που πληρώνουμε προκαταβολικά, τη φέτα που μετράμε πια την τιμή στο μισόκιλο κλπ γιατί πολύ απλά είναι πρόθυμη να υποσχεθεί στους ψηφοφόρους ότι θα γίνουν πλούσιοι και αυτοί είναι εξίσου πρόθυμοι να το πιστέψουν.
- Δε μπορεί να υπάρξει εθνική ενότητα ανάμεσα σε αυτόν που το πρόβλημά του είναι πόσα ταξίδια θα κάνει το χρόνο και σε αυτόν που δεν μπορεί να πληρώσει το λογαριασμό του ρεύματος. Αν υπάρξει θα υπάρξει με τους όρους αυτών που κερδίζουν και από τα ταξίδια και από τους λογαριασμούς του ρεύματος.
- H αποχή στέλνει πράγματι ένα μήνυμα. Ότι δε θα κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας να αλλάξουμε τίποτα και θα περιμένουμε να αλλάξουν μόνα τους.
- Κι εγώ πιστεύω πως η μόνη λύση είναι η εγκαθίδρυση μιας μη βίαιης αναρχικής πολιτείας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μέχρι να γίνει(μάλλον ποτέ) θα νίπτω τας χείρας μου ως άλλος Πιλάτος. Ποτέ δε μου άρεσε αυτός ο ρόλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου