Οι ιερείς που βιάζονται να εγκρίνουν με επαινετικά λόγια τα μέτρα ηθικής που παίρνουν κάποια ολοκληρωτικά καθεστώτα(κατάργηση της πορνείας, απαγόρευση των εκτρώσεων, δυσκολία στην έκδοση διαζυγίου)σκέφτονται πιο πολύ πιστεύω το γράμμα του νόμου και όχι το πνεύμα του νόμου, που αποτελεί την βάση τέτοιων μέτρων. Διότι το πνεύμα πνέει μόνο εκεί που υπάρχει ελευθερία κι εκεί όπου η αρετή βγαίνει από την ελεύθερη βούληση και επιλογή του καθενός.
Ο Χριστός για να μας δεχτεί κοντά Του δεν βάζει κανέναν όρο, κανέναν απολύτως. Εμείς όμως, όταν γίνουμε δικοί Του, τινάζουμε από πάνω μας τη βρομιά όχι από υποχρέωση αλλά από μια ανείπωτη ντροπή και από καλή θέληση.
Νικολάε Στάινχαρτ, Το ημερολόγιο της ευτυχίας, εκδ. Μαϊστρος
Δεν βάζει όρο ο Θεός;;;;!!!!! Ούτε καν την ειλικρινή μας μετάνοια;;; Ωραίος χριστιανισμός! Βολικος, άνετος, εύκολος.....συμπεριληπτικος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναδιαβάστε το κείμενο, μικρό είναι. Αν δεν το καταλάβετε πάλι, δε μπορώ να κάνω και πολλά...
Διαγραφή