Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022

Βροχή



Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει η βροχή. Υπάρχει πιο ωραίο φυσικό φαινόμενο από τη βροχόπτωση; Υπάρχει κάτι άλλο που να δημιουργεί αυτή τη γλυκιά, μελαγχολική, ποιητική διάθεση; 

Εδώ στη πόλη η δυνατή βροχή μας θυμίζει λίγο ότι όσο κι αν νομίζουμε ότι ξεφύγαμε από την εξάρτησή μας από τη φύση, αυτή εξακολουθεί να έχει αρκετή δύναμη ώστε να μας ταρακουνήσει. Βλέπετε, μόλις πέσει αρκετό νερό, οι δρόμοι μετατρέπονται ξανά σε αυτό που ήταν πριν την επιθετική τσιμεντοποίηση της Αθήνας. Σε χειμάρρους δηλαδή. Όλα τα παλιά ποτάμια ξαναβρίσκουν τη παλιά τους ροή. Από την άλλη τα όποια δέντρα έχουν απομείνει ή έχουν φυτευτεί σε πάρκα και πλατείες δείχνουν να καλωσορίζουν το νερό που πέφτει σε μεγάλες ποσότητες.

Προσωπικά έχω και μια κάποια αδυναμία στις αστραπές και τα μπουμπουνητά. Ξυπνά λίγο ο πρωτόγονος φόβος μέσα μου, αυτός που έκανε τους πρώτους ανθρώπους να θεοποιήσουν τα φυσικά φαινόμενα που χτυπούσαν με σφοδρότητα το νεογέννητο άνθρωπο. Που τον ανάγκαζαν να μένει κρυμμένος στις σπηλιές για ώρες ή και μέρες.

Αντίθετα όμως με εκείνον τον ασχημομούρη πρόγονο, εγώ προτιμώ να βγαίνω για περπάτημα όταν η καταιγίδα χτυπά την Αθήνα. Με ένα αδιάβροχο κι ένα ζευγάρι αρβύλες γυρνάω τις γειτονιές. Περνάω μέσα από τους νεοσχηματισμένους χειμάρρους(μου αρέσει η λέξη γι' αυτό τη γράφω συχνά), τσαλαβουτώ στις μικρές λιμνούλες που σχηματίζονται, ας μην είναι και τόσο καθαρές όσο αυτές στα βουνά της Ναυπάκτου δε με πολυνοιάζει, και παρακολουθώ τις υδρορροές και τα μπαλκόνια των κτιρίων να μετατρέπονται σε μικρούς καταρράκτες. 

Φυσικά αυτό που αγαπώ περισσότερο είναι η μείωση της κίνησης. Οι λιγότεροι άνθρωποι που ξεμυτίζουν από το σπίτι τους και οι ακόμα λιγότεροι που το κάνουν περπατώντας και όχι με κάποιο όχημα. 

Μου αρέσει ακόμα και η αίσθηση των μουσκεμένων ρούχων. Τόσο που συνήθως τα κρατάω λίγο παραπάνω πάνω μου και καταλήγω με βήχα ή κανένα φτέρνισμα. Ναι, θα έλεγα πως είμαι φθινοπωρινός τύπος πιο πολύ. Ο ουρανός είναι γκρίζος και όχι μαύρος όπως το χειμώνα και ο ήλιος δεν είναι τόσο ενοχλητικός το φθινόπωρο. Πράγματι, μου αρέσει πολύ όταν βρέχει...

1 σχόλιο:

Στο φως της Ανάστασης

  H αλήθεια είναι πως είχα γράψει άλλο κείμενο για την Ανάσταση αρχικά. Τρεις, τέσσερις παραγράφους. Μα μου φάνηκε υπερβολικό να γράψω πολλά...