Δέηση: ακολουθία παρακλητική προς τον Θεό. Οι πονηροί τη παρουσιάζουν ως μαγική πρακτική και από παρακλητική τη μετατρέπουν σε υποχρεωτική. Έτσι μαζεύουν γύρω τους αφελείς.
Δευτέρα Παρουσία: Κανονικά θα έπρεπε να τη προσμένουμε με χαρά. Για κάποιο λόγο τη τρέμουμε. Να ψαχτούμε καλού κακού...
Δημοκρατία: Η ελευθερία να συμφωνείς με τη γνώμη του μητροπολίτη.
Διάβολος: χορεύει κυρίως στο παγκάρι. Ενίοτε και στο αναλόγιο και στο γραφείο του ναού.
Διάκονος: Η πρώτη βαθμίδα κληρικού. Σημαίνει περίπου βοηθός και μπορεί να είναι αναγκαίο κακό ή βοηθός πολυτελείας. Οι διάκονοι που είναι πολύ κοντά στο περιβάλλον του μητροπολίτη(το πιάσατε πιστεύω) πολλές φορές και λύνουν και δένουν.
Δίκαιη: η κάθε απόφαση του μητροπολίτη.
Δικαιοσύνη(εκκλησιαστική): η ευχέρεια να σου παρέχει μια δίκαιη δίκη ο ίδιος ο κατήγορος
Δικονομικός: ο τρόπος που γίνονται οι περισσότερες εξομολογήσεις. Τα αμαρτήματα στο ένα ζύγι, τα επιτίμια στο άλλο. Πολλοί πιστοί ευχαριστιούνται αναλόγως της βαρύτητας του επιτιμίου.
Δίνω: Υπάρχει ένα ανέκδοτο. Ένας παπάς κάποτε πνιγόταν σε ένα ποτάμι. Ένας περαστικός προσπάθησε να τον σώσει. Άπλωσε το χέρι του και είπε: παπά, δώσε μου το χέρι σου. Ο παπάς τίποτα. Πάλευε με τα νερά. Το επανέλαβε ο περαστικός πάλι τίποτα. Τότε φώναξε ο περαστικός: παπά πάρε το χέρι μου. Και ο παπάς άρπαξε το χέρι του και ο περαστικός τον έβγαλε από το νερό.
Δραστήριος: ο εφημέριος που ξέρει να μαζεύει χρήματα
Δράττομαι: της ευκαιρίας να επισημάνω πως ό,τι έχω γράψει είναι χιουμοριστικό και καμία σχέση δεν έχει με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις
Δωρεά: οι Πατέρες λένε να μη γίνονται αποδεκτές αν δεν ξέρουμε σίγουρα ότι προέρχονται από τίμιους ανθρώπους. Είναι ένα σύντομο ανέκδοτο που ακούγεται πού και πού στους εκκλησιαστικούς κύκλους
Δωρητές: Δαναοί. Αυτό και όποιος το κατάλαβε. Κάποτε συνάντησα μια κυρία που με ζάλιζε πόσες μεγάλες δωρεές είχε κάνει σε ένα μοναστήρι και απαιτούσε να έχει λόγο για τη λειτουργία του. Το εξωφρενικό ποσό ανερχόταν στις 5.000 δραχμές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου