Το γράμμα Ιι μου αρέσει πολύ. Είνα σαν το μπαστούνι που έχουν καταπιεί μερικοί κληρικοί από τη μέρα της χειροτονίας τους κι έπειτα και νομίζουν πως αυτό είναι η σωστή στάση. Ας δούμε λοιπόν το Ιι του εκκλησιαστικού αντιλεξικού:
ιαματικά: λουτρά κάνουν οι άνθρωποι όταν περνάνε κάποια χρόνια(άσχετο αλλά πάντα επίκαιρο)
ίαση: επέρχεται όταν την αναζητάς. Και την αναζητάς όταν έχεις καταλάβει ότι τη χρειάζεσαι. Συνήθως καμαρώνουμε κιόλας για την ασθένειά μας
ιατρός: ο συνδυασμός αυτού του λειτουργήματος με την ιερωσύνη πολλές φορές φέρει αποτελέσματα τερατώδη...
ιερέας: κάτι που σπάνια βρίσκει κανείς στην εκκλησία
ιεροπρέπεια: ο ευγενικός και θεολογικός τρόπος για την επιδειξιομανία εντός της Εκκλησίας
ιερωσύνη: ελαφρά τη καρδία την αναλαμβάνουμε και ακόμα πιο ελαφρά τη καταρρακώνουμε
ικεσία: την αναπέμπουμε στον Θεό όταν βρεθούμε σε αδιέξοδο. Τα ξεχνάμε όλα -και τον Θεό μαζί- όταν περάσουν οι δυσκολίες
ιλαρότητα: βασικό στοιχείο της Θείας Λειτουργίας και του χριστιανικού βίου το οποίο πνίγεται κάτω από τόνους σοβαροφάνειας και επίδειξης
ιμάτια: τα σκίζουμε όταν ακούμε για απλότητα και ταπεινότητα
ιοβόλα: τα κουτσομπολιά μεταξύ των κληρικών
ισχύς: ο τρόπος που εκφράζεται η "αγάπη" μεταξύ μας. Με αγάπη διατάζει ο ανώτερος τον κατώτερο. Όχι επειδή είναι ισχυρότερος. Όοοοχιιι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου