Διακόπτω τη συνέχεια του αντιλεξικού, του χιουμοριστικού αυτού λεξικού, για να γράψω για κάτι πιο φαιδρό. Τα γεγονότα στην Εθνική Πινακοθήκη. Νομίζω πως όλοι είναι ευχαριστημένοι. Ο κακιτέχνης έγινε διάσημος(έστω για μια βδομάδα), ο καλικαντζαρομάχος βουλευτής έκανε το κομμάτι του(είμαστε σε προεκλογική περίοδο, μη το ξεχνάτε), οι προοδευτικοί επιβεβαίωσαν τον προοδευτισμό τους(τουλάχιστον όσο η "βεβήλωση" ιερών, συμβόλων κλπ δεν αγγίζει τα δικά τους), οι παραδοσιακοί έδωσαν "ομολογία πίστεως"(αν και η πίστη τους απέχει πολύ από αυτά που ο Κύριος δίδαξε) και η κυβέρνηση πήρε μια μικρή ανάσα από την αποπνικτική ατζέντα των Τεμπών. Αν ήμουν πονηρός κακοπροαίρετος και πονηρός θα έλεγα πως γι' αυτό δόθηκε κι η έγκριση για τη συγκεκριμένη έκθεση. Αν ήμουν υπουργός πολιτισμού, θα διοργάνωνα ένα διήμερο - τριήμερο κινηματογραφικό φεστιβάλ, όπου θα φρόντιζα να προβληθούν μεταξύ άλλων δύο ταινίες, η "Ελένη" και ο "Τελευταίος Πειρασμός"...μια χαρά! Μετά θα άφηνα τα σόσιαλ να αναλάβουν δράση και να διαχυθεί ένας βολικός διχασμός μεταξύ του κόσμου που κατεβαίνει με ομοθυμία εναντίον της κυβέρνησης. Έτσι, μια ιδέα ρίχνω...
Για την αντιπολίτευση δεν έγραψα κάτι γιατί είναι δύσκολο να γράψεις για κάτι που απλά δεν υπάρχει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου