Όταν η Βαβυλώνα πέφτει

Αποκ. 18,7   ὅσα ἐδόξασεν ἑαυτὴν καὶ ἐστρηνίασε, τοσοῦτον δότε αὐτῇ βασανισμὸν καὶ πένθος. ὅτι ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς λέγει, ὅτι κάθημαι καθὼς βασίλισσα καὶ χήρα οὐκ εἰμὶ καὶ πένθος οὐ μὴ ἴδω,

Αποκ. 18,7                Οσον αλαζονικά εδόξασε τον εαυτόν της και παράφορα ερρίφθη εις την φαυλότητα, τόσον πολύν βασανισμόν και βαρύ πένθος αποδώσατε εις αυτήν. Διότι μέσα εις την αλαζονικήν και διεστραμμένην καρδίαν της λέγει, ότι κάθημαι σαν βασίλισσα και δεν είμαι χήρα και δεν θα ίδω ποτέ πένθος.

Ο παραπάνω στίχος της Αποκάλυψης είναι εντυπωσιακά επίκαιρος. Από το κεφάλαιο που περιγράφει τη πτώση της Βαβυλώνας παρμένος, μας δίνει μια εικόνα της αλαζονείας που είχε η Βαβυλώνα όσο διαρκούσε η παντοδυναμία της. Η Αποκάλυψη δεν αναφέρεται μόνο σε κάποια μακρινά μελλοντικά γεγονότα αλλά μπορεί να χρησιμεύσει και στην ερμηνεία γεγονότων που επαναλαμβάνονται μέσα στην ιστορία(με την έννοια της διαμάχης των δυνάμεων του αντιχρίστου, δηλαδή όποιου κινείται αντίθετα με τη διδασκαλία του Χριστού και των δυνάμεων του καλού, που επιτελούν το θέλημα του Θεού). Έτσι ο παραπάνω στίχος έχει μια εκπληκτική ομοιότητα με την εικόνα της σημερινής Ελλάδας. Και συγκεκριμένα με τη συμπεριφορά των κυβερνόντων. Μέχρι και την περασμένη Κυριακή, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θεωρούσαν πως είναι ανίκητοι. Αντιπολίτευση για γέλια σχεδόν, τα ΜΜΕ να στηρίζουν ομόθυμα την κυβέρνηση, καμία εναλλακτική να μη φαίνεται πουθενά. Θεώρησαν πως δε θα δουν ποτέ πένθος, πως κανείς δε θα ταράξει την παντοδυναμία τους. Και μέσα σε μία μέρα, σε λίγες ώρες ουσιαστικά, όλα αυτά γκρεμίστηκαν. Γκρεμίστηκαν υπό την κινητοποίηση(μία και μοναδική, όχι κάποια σειρά κινητοποιήσεων) ενός πλήθους, το οποίο, στο μεγαλύτερο μέρος του είναι αυτό το πλήθος που δεν προσέρχεται στις κάλπες. Που μέχρι τότε έμενε σιωπηλό. Ένα πλήθος που κατάλαβε πως η πολιτική μπορεί να επηρεάσει κατά πολύ τη ζωή του και πως η αποχή δεν είναι μια επιλογή που δουλεύει. Και οδηγούμαστε στον επόμενο στίχο:

Αποκ. 18,8         διὰ τοῦτο ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἥξουσιν αἱ πληγαὶ αὐτῆς, θάνατος καὶ πένθος καὶ λιμός, καὶ ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται· ὅτι ἰσχυρὸς Κύριος Θεὸς ὁ κρίνας αὐτήν.

Αποκ. 18,8                Δια τούτο αιφνιδίως και εις μίαν ημέραν θα πέσουν επάνω της όλαι αι πληγαί της, θάνατος και πένθος και πείνα, και θα κατακαή εξ ολοκλήρου με το πυρ. Διότι ο Κυριος και Θεός, που την έκρινε και την κατεδίκασε, είναι παντοδύναμος και εκτελεί τας δικαίας αποφάσεις του.

Ο πρωθυπουργός, εμφανίστηκε φοβισμένος, μικρός και λίγος. Η προσπάθεια μετατόπισης της ευθύνης σε όλους τους άλλους εμπλεκόμενους, αυτούς που κάλυπτε τόσο καιρό, έτσι τον δείχνει. Και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Αυτό συμβαίνει πάντα σε όσους υποκύπτουν στην αλαζονεία της παντοδυναμίας και της εξουσίας, δηλαδή της Βαβυλώνας. Και όλη η προσπάθεια που έκανε, εκτός του ότι ήταν λίγη, ήρθε και πολύ αργά. Αν όλα αυτά, ακόμα και με αυτό το ύφος και με αυτό το στιλ, τα είχε πει πριν την Κυριακή, θα είχαν μια κάποια ουσία. Τώρα μένουν μόνο οι πληγές που θα έρθουν. 

Όλα αυτά, δεν αφορούν μόνο αυτή τη κυβέρνηση ούτε μόνο τους πολιτικούς. Αφορά τον κάθε έναν από εμάς που υποκύπτει στη γοητεία της Βαβυλώνας της εξουσίας.