Το έχω ξαναγράψει, το χιούμορ είναι πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό. Θρησκεία ή ιδεολογία χωρίς χιούμορ οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον φανατισμό. Οι ισλαμιστές για παράδειγμα δεν έχουν ίχνος χιούμορ. Οι ακροδεξιοί ομοίως. Οι ακροαριστεροί, ούτε αυτοί έχουν χιούμορ. Βέβαια, το χιούμορ προϋποθέτει εξυπνάδα η οποία αν υπήρχε δε θα υπήρχε ο φανατισμός.
Το χιούμορ σε βοηθά να πορεύεσαι. Να δούμε την πολιτική ζωή του τόπου. Ο πρωθυπουργός έχει χιούμορ. Σαρδόνιο και σαρκαστικό όταν μιλάει για ανάπτυξη και Ελλάδα 2.0 αλλά υπαρκτό. Ο Κασσελάκης έχει χιούμορ. Το κακό γι' αυτόν είναι ότι απευθύνεται σε ένα κοινό που πάσχει πολύ από έλλειψη χιούμορ. Ο Κουτσούμπας είναι ένα καλό παράδειγμα. Όταν άφησε λίγο στην άκρη τις χαζομάρες τύπου ο μαρξισμός είναι το καινούριο που θα αλλάξει τον κόσμο - αν και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ιδιότυπα χιουμοριστικό - και άφησε να φανεί το γνήσιο λαϊκό του χιούμορ, ανέβασε τα ποσοστά του κόμματος (ένα είναι το κόμμα) σε διψήφιο σχεδόν αριθμό. Ο Βελόπουλος αν και ακροδεξιούλης έχει χιούμορ και έτσι τσιμπάει προς τα πάνω. Με αυτόν τον μπριόζικο και μαχητικό του λόγο. Η Ζωή, ενώ κι αυτή είναι χιουμορίστρια εν τούτοις καταπνίγει αυτή την ιδιότητα και θα το φάει το κεφάλι της. Τώρα κάτι Νέα Αριστερά, Νίκη, Σπαρτιάτες, αυτοί δεν έχουν ίχνος ίχνους διάθεσης τέτοιας. Γι' αυτό και θα χάσουν και τα λίγα ποσοστά που έχουν.
Βλέπετε, αυτοί που έχουν χιούμορ, προχωράνε ενώ οι άλλοι δυσκολεύονται. Όσοι παίρνουν πολύ στα σοβαρά αυτά που λένε, τα οποία σπάνια είναι πραγματικά σοβαρά, ε, κάποια στιγμή γελοιοποιούνται.
Α, ιδιαίτερη μνεία στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ο οποίος πολύ συχνά δείχνει τη χιουμοριστική του πλευρά(αυτό με την ονομαστική ψήφο ήταν δείγμα εξαιρετικής περιπαιχτικής και χιουμοριστικής διάθεσης) κι έτσι δεν έχει τρελαθεί από πολιτικούς, δεσποτάδες και παπάδες. Εύγε και πάντα τέτοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου