Κυριακή Στ΄ Ματθαίου

 

Οι φαρισαίοι ακούν τον Ιησού να λέει σε έναν παράλυτο ότι του συγχωρούνται οι αμαρτίες του, τον βλέπουν να σηκώνεται, να παίρνει και το κρεβάτι του και να περπατάει και αυτοί λένε πως ο Χριστό προσβάλλει τον Θεό. 

Δύο εκφράσεις πίστης έχουμε στη σημερινή περικοπή. Η πρώτη, τον ανθρώπων που φέρνουν τον παράλυτο και του ίδιου του παράλυτου. Πίστη καθαρή, πίστη αγνή, χωρίς φανατισμούς χωρίς εξαλλοσύνες, χωρίς ανάγκη για αυτοδικαίωση και αυτοπροβολή. Πίστη που οδηγεί στη θεραπεία, πίστη που οδηγεί στη ζωή. Από την άλλη η πίστη των Φαρισαίων. Κολλημένη στο γράμμα του νόμου και μακριά από το πνεύμα του, στον τύπο και όχι στην ουσία. Πίστη που τροφοδοτείται από την ακούραστη έρευνα για την ανακάλυψη αδύναμων σημείων στη πίστη των άλλων ώστε αυτή να φανεί απρόσβλητη, καθαρή, ανώτερη. Πίστη που οδηγεί στην αρρώστια και τελικά στον θάνατο. 

Αυτή την πίστη των Φαρισαίων την συναντάμε συχνά. Όλοι μας έχουμε δει κάποιο περιστατικό. Άνθρωποι που περιφέρονται και αναζητούν κάποιο λόγο για να πουν τους άλλους ολιγόπιστους, αιρετικούς. Μπορεί να είναι ο,τιδήποτε. Από τον τρόπο που ντύνονται στην εκκλησία μέχρι τον τρόπο που γίνεται η λειτουργία. Μια πίστη που όταν όμως έρχεται αντιμέτωπη με την ασχήμια του κόσμου δεν εξεγείρεται με τον ίδιο τρόπο. Αλλά καθεύδει. 

Ευτυχώς όμως, συναντάμε, στις ενορίες, στα μοναστήρια, παντού στην Εκκλησία σε κληρικούς και λαϊκούς και δείγματα της πρώτης πίστης. Αγνής, ακτινοβολούσας, ζωηρής και ζωντανής. Και τη βλέπουμε να εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Μέσω λειτουργιών, ομιλιών, συμπαράστασης, αλληλεγγύης και κυρίως προσευχής. Κανένας τρόπος δεν είναι ανώτερος από τον άλλον και κανείς δεν είναι λιγότερο χρήσιμος. Αυτό όσοι γνωρίζουμε τι σημαίνει Ορθοδοξία, το ξέρουμε καλά. Κι ας υπάρχουν άνθρωποι που λοιδορούν. Αυτοί πάντα υπήρχαν. 

Αυτός είναι ο αγώνας μας. Να αποκτήσουμε και να κρατήσουμε τη σωστή πίστη και όχι τη φαρισαϊκή. Να γίνουμε βοηθοί των πάντων και όχι κριτές. Να προσευχόμαστε και όχι να δικάζουμε. Να μιλάμε εκεί που οφείλουμε και όχι εκεί που μας παίρνει. Να γίνουμε σαν τον παράλυτο και τους φίλους του που τον έφεραν στον Χριστό  για να βρουν την πηγή της ζωής και όχι σαν τους Φαρισαίους που βρήκαν άλλη μια ευκαιρία να σκανδαλιστούν...