Μερικές σκέψεις με αφορμή την αποτομή της κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου:
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος άσκησε σκληρή κριτική στον Ηρώδη ο οποίος παντρεύτηκε τη γυναίκα του αδελφού του, την Ηρωδιάδα(οι Ρωμαίοι δεν πρέπει να είχαν και μεγάλη φαντασία στα ονόματα) ενώ ακόμα εκείνος ζούσε. Και το πλήρωσε αυτό, όταν ο Ηρώδης υποσχέθηκε, μαγεμένος από το χορό της Σαλώμης, κόρη της Ηρωδιάδας, στη νεαρή να της πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επιθυμία της. Εκείνη παρακινούμενη από τη μάνα της, ζήτησε το κεφάλι του Ιωάννη του Προδρόμου.
Η αδυναμία των αντρών, σε οποιαδήποτε θέση, να συγκρατήσουν την ορμή και την ανοησία τους μπροστά σε μια όμορφη γυναίκα είναι γνωστή ήδη από τα ομηρικά έπη. Ο Πάρης απαγάγει την Ελένη και προκαλεί τον πόλεμο Τροίας και Ελλάδας με αποτέλεσμα την καταστροφή της πατρίδας του. Εδώ ο Ηρώδης δίνει τρομερή υπόσχεση στην όμορφη Σαλώμη και τελικά σκοτώνει έναν άγιο άνθρωπο, ακόμα και ο ίδιος θεωρούσε τον Ιωάννη άνθρωπο του Θεού, και χάνει τη ψυχή του. Και ας θυμηθούμε εδώ, συγκρίνοντας τους δύο...ασυγκράτητους, πως ο Χριστός είπε πως η ψυχή ενός ανθρώπου έχει μεγαλύτερη αξία από ολόκληρο τον κόσμο και την κατάκτησή του.
Η κριτική από την άλλη, πόσο δύσκολα γίνεται ανεκτή! Εύκολα κάνουμε κάτι κακό αλλά δύσκολα αποδεχόμαστε την κριτική που μας γίνεται για το κακό που κάναμε. Μαινόμαστε και εξεγειρόμαστε εναντίον αυτού που θα μας υποδείξει το λάθος μας. Δεν αρπάζουμε την ευκαιρία για να διορθώσουμε ό,τι μπορούμε αλλά αντίθετα το βλέπουμε σαν πολεμικό κάλεσμα ώστε να συντρίψουμε αυτόν που τόλμησε να μας θίξει.
Οι άνθρωποι της εξουσίας. Αυτοί οι λαμπροί και ισχυροί άνθρωποι με τους μεγάλους τίτλους, τα πολλά πλούτη και την ισχύ, πόσο γελοίοι και τιποτένιοι είναι τελικά. Πόσο άθλια ζωή διάγουν και με τι γλοιώδη τρόπο υποκύπτουν σε κάθε λογής πειρασμό. Άνθρωποι που τολμούσαν κάποτε να αυτοαναγορεύονται θεοί, αργότερα ηγέτες ελέω Θεού, και τελικά εκπρόσωπο των λαών. Ανθρωπάρια με εντυπωσιακό περιτύλιγμα. Χρυσές φούσκες που αργά ή γρήγορα σπάνε.
Οι ζηλωτές. Αυτοί που καθοδηγούμενοι από λειψή πίστη και περίσσευμα συμπλεγμάτων, μη μπορώντας να ζήσουν τη ζωή τους, προσπαθούν μέσω της θρησκείας να βάλουν εμπόδια και στις ζωές των άλλων. Αυτοί που νομίζουν πως εμπνέονται από το ζήλο του Ιωάννη του Προδρόμου. Αυτοί που ασκούν προδρομική κριτική, χωρίς όμως να τολμήσουν να ζήσουν προδρομική ζωή. Γιατί ο ζήλος του Προδρόμου ήταν αυθεντικός ως αποτέλεσμα της πνευματικής του ζωής ενώ αυτών των κακέκτυπων ο ζήλος προέρχεται από την αδυναμία τους να κατανικήσουν τα συμπλέγματα που τους τρώνε εσωτερικά. Ο Πρόδρομος δεν επιζητά εξουσία ενώ αυτοί διψούν για να εξουσιάσουν τη ζωή των άλλων.
Η γιορτή της Αποτομής της Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου είναι μια γιορτή που δίνει αν μη τι άλλο τροφή για σκέψη. Αρκεί να υπάρχει και διάθεση για σκέψη από μέρους μας ώστε να την εκμεταλλευτούμε. Αλλιώς έχουμε χάσει κι εμείς από καιρό το κεφάλι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου