Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2023

Δυο όμορφες ιστορίες

 




Στην επαρχία όπου η ζωή είναι απλή και οι άνθρωποι καλοσυνάτοι, οι πόρτες ξεκλείδωτες και τα παιδιά τρέχουν ανέμελα γίνονται πάντα ενδιαφέροντα και όμορφα πράγματα. Στην Αράχωβα ας πούμε, ένας τέτοιος καλοσυνάτος τύπος άρπαξε ένα χάσκι, το οποίο κακώς ο ιδιοκτήτης του το άφηνε να κυκλοφορεί ελεύθερο, το έδεσε, το βασάνισε, μέχρι και το βίασε με κάποιο αντικείμενο και φυσικά το σκυλί αποχαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο μαθαίνοντας από πρώτο χέρι την αγνή φύση των ανθρώπων. Η τοπική κοινωνία αφού σηκώθηκε μετά τη πτώση της από τα σύννεφα, κρατά το στόμα της κλειστό και καλύπτει τον δράστη, γιατί όποιος νομίζει ότι κανείς στο χωριό δε ξέρει ποιος το έχει κάνει(μόλις τον μπαγλαρώσουν -γιατί θα τον βρουν- θα γράψω και κάτι ακόμα για το είδος των ατόμων που θεοποιεί κατά καιρούς η κοινωνία των ηλιθίων που μας περιβάλλει)να κάτσει παραμονή πρωτοχρονιάς να περιμένει να μπει ο Άη Βασίλης από την καμινάδα του κι ας μην έχει καμινάδα.

Με κάποιες ώρες διαφορά. ίσως και μια δυο μέρες, ένας μπάρμπας από τη Σαλαμίνα, 71 χρονών, σκότωσε τη γυναίκα με την οποία είχε σχέση, 43 αυτή(αυτά πάντα καταλήγουν όμορφα με τέτοιες διαφορές), επειδή τον απάτησε και δεν είχε το δικαίωμα να το κάνει αυτό όπως είπε ο μπάρμπας. Μετά ο παππούς πήγε για καφεδάκι με τους φίλους του για να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Ξέχασα να αναφέρω πως ο μπάρμπας ήταν οδηγός σχολικού λεωφορείου(έχω ωραίες ιστορίες για οδηγούς σχολικού λεωφορείου και από άλλο νησί της χώρας αλλά το αφήνω για την ώρα). Ευτυχώς που τα κριτήρια είναι αυστηρά για τέτοιες δουλειές και δε τις αναθέτουν στον κάθε τυχαίο παλαβό. Η γυναίκα έτρωγε το ξύλο της αρκούδας πολύ καιρό από τον παλαιάς κοπής άντρα, η κοινωνία γνώριζε, δεν έβγαλε τσιμουδιά και φυσικά μετά έπεσε από τα σύννεφα. Ευτυχώς αυτή την εποχή η χώρα καλύπτεται από πυκνή συννεφιά και θα συνεχίσουμε να πέφτουμε σε κάθε παρόμοιο περιστατικό χωρίς ιδιαίτερες ενοχλήσεις. Δε θα πω πως χειρίστηκε η αστυνομία και αυτή τη περίπτωση όταν έγινε καταγγελία. Όπως όλες τις παρόμοιες. Ελεύθερος ο τύπος για να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο του.

Αυτά τα λίγα από την αγνή και άδολη επαρχία που έχει καλύτερη και ασφαλέστερη ζωή, το ξαναγράφω γιατί είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα με τα οποία μεγαλώνουμε σε αυτή τη χώρα, το δεύτερο είναι ότι οι παλιές εποχές ήταν καλύτερες με καλοσυνάτους ανθρώπους που ήταν όλο καρδιά και βίαζαν φτωχά παιδιά για ένα πιάτο φαγητό τον καιρό της Κατοχής. Το τρίτο είναι ότι στο εξωτερικό οι άνθρωποι δε νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους όπως στην Ελλάδα. Στη πραγματικότητα δεν κουτσομπολεύουν όπως στην Ελλάδα. Νοιάζονται πιθανότατα λίγο παραπάνω.

Ε, αυτά για σήμερα. Αύριο πάλι με χειρότερες απόψεις(αν δε σας αρέσουν τις αλλάζω, να ξέρετε).

1 σχόλιο:

Στο φως της Ανάστασης

  H αλήθεια είναι πως είχα γράψει άλλο κείμενο για την Ανάσταση αρχικά. Τρεις, τέσσερις παραγράφους. Μα μου φάνηκε υπερβολικό να γράψω πολλά...