Δηλητήριο

Ε, κι αυτό το βλέπουμε πολύ συχνά στην Εκκλησία. Εμφανίζονται σαν μανιτάρια, ειδικά τώρα με το διαδίκτυο, ένα σωρό άνθρωποι ως υπερασπιστές της Ορθοδοξίας, ως φύλακες της ηθικής, ως ερμηνευτές προφητειών, ως αντιστεκόμενοι στη νόθευση της παράδοσης κλπ. Αν κανείς έχει την υπομονή και διαβάσει προσεκτικά αυτά που γράφουν, θα καταλάβει εύκολα ότι όλα αυτά, πέρα του ότι συνήθως αποτελούν μεταφρασμένες συνομωσιολογίες από αμερικάνικες φονταμενταλιστικές προτεσταντικές ομάδες(κάπως έτσι ξεκίνησε και το "κυνήγι" του 666 από τις ταυτότητες του '87 ακόμα) μεταφερόμενες επί το ελληνικότερον και "ορθόδοξον" - ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- δεν πηγάζουν από κάποια αγάπη ή εγρήγορση για τον Θεό, την πίστη ή τον άνθρωπο. Είναι πολύ εύκολο να διακρίνει κανείς στα γραπτά αυτά, εκτός από τις συνήθεις φοβίες και τα συμπλέγματα, το μίσος για μια κοινωνία που δεν τους έδωσε αυτά που τους όφειλε(;) ή θα δει φτιασιδωμένα και καλυμμένα παλιά πάθη όπως κουτσομπολιό, ζήλεια, φθόνο, με τον μανδύα μια θρησκευτικότητας προφητειολογικής, ενός δήθεν καθαρού τρόπου ζωής. Γι' αυτό και επικαλούνται και προσμένουν τη δικαιοσύνη του Θεού που θα έρθει ως άλλη βροχή θειαφιού και φωτιάς και θα πέσει πάνω στα σύγχρονα Σόδομα, που είναι στη πραγματικότητα αυτή η χώρα στην οποία ζουν και από την οποία απολαμβάνουν πολλά καλά, αλλά επειδή δε τους δίνει και τα υπόλοιπα που θέλουν, επιθυμούν σαν κακομαθημένα παιδιά την καταστροφή της. Από την οποία φυσικά οι ίδιοι θα γλιτώσουν. Σε αυτό μπλέκουν και πολιτικές ιδεολογίες οι οποίες κινούνται συνήθως από την άκρα δεξιά ως το φασισμό και από εκεί στον νεοναζισμό και δένει η παράνοιά τους. Ομολογουμένως αυτοί οι άνθρωποι έχουν ορμή και φωνή και η Εκκλησία, η διοικούσα, φοβάται να τους αντιμετωπίσει ή είναι απρόθυμη, όταν δε συντάσσεται μαζί τους σκεπτόμενη ίσως, κακώς κατά τη γνώμη μου, ότι αυτοί μπορεί να αποτελέσουν μια ανάσχεση στην περιθωριοποίηση της Εκκλησίας που επιθυμούν και επιχειρούν πολλοί πολιτειακοί παράγοντες. Αλλά ούτε ένα δηλητήριο το καταπολεμάς με άλλο, ούτε μπορεί αν μας φοβίζει μια πιθανή περιθωριοποίηση από το καθημερινό βίο.